Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

η γοητεια του παραδοξου



Με πηραν τηλεφωνο…ελα μού λενε να ψησουμε,να πιουμε και καμμια μπυρα…ρε παιδια τούς λεω τετοια ωρα; ΕΡΧΟΜΑΙ

-και πώς θα σε γνωρισω;
-εχω μια ελια
-πού την εχεις;
-στο χωριο

Δεν είναι κακο να εισαι μ@λακας…κακο είναι να νομιζεις ότι δεν εισαι

-ένα πιτα γυρω απ`όλα χωρις ανανα
-μα δεν βαζουμε ανανα!
-γιαιτ,σού ζητησα ανανα;

-ελα,από κατω ειμαι,κατεβα
-κατεβηκα!
-α,κατεβηκες; Σε δεκα λεπτα ειμαι εκει,ερχομαι,δεν αργω

Παρ`ο,τι δεν υπαρχουν πια κάρα,εξακολουθω να ακουω καθημερινα ένα καρο μ@λακιες



-είναι αναγκη να χτιστει τειχος στον Εβρο κατά των λαθρομεταναστων
-πού θα βρεθουν εργατες σ`αυτές τις ερημιες για να το χτισουνε,κ.Προεδρε;
-θα προσλαβουμε αλλοδαπους

Με βλεπουν ολοι εξω που συνεχεια εχω αυτή τη χαρουμενη διαθεση και γελαω σαν χαζος …και  με ρωτανε αν ειμαι ερωτευμενος….οχι,παιδια,χαζος ειμαι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου