Τίτλος: Κουβεντιαζοντας
Πρωτότυπος
τίτλος: Entretiens
Συγγραφέας: Ζακ Λακαριέρ (J Lacarriere)
Μετάφραση: Χαρης Παπαδοπουλος
Εκδόσεις: Χατζηνικολη
Έτος έκδοσης: 2005
Έτος πρώτης έκδοσης: 2002 (Γαλλικά)
Αριθμός σελίδων: 185
Ο μεγαλος λατρης και βαθυς γνωστης και της Αρχαιας και της Νεας Ελλαδας J Lacarriere αφηγειται, σ`αυτή την μακρα συνεντευξη, περιστατικα και καταστασεις…. από την παιδικη του ηλικια στην Γαλλια πριν και κατα τον πολεμο…με μια καταπληκτικη μητερα που δεν ειχε διαβασει ουτ`ένα βιβλιο στη ζωη της,όπως αλλωστε και ο πατερας του,αλλά ειχε παθος για τη φυση ,που το περασε ατοφιο στο γιο της…..που θα διατρεξει πολλες φορες την Ευρωπη ,ιδιαιτερα με κατευθυνση την Ελλαδα, με τα ποδια…. το πώς αποφασισε να σπουδασει Ελληνικα…το πώς συγκρινοντας,με ιστορικα επιχειρηματα, Αθηνα και Σπαρτη ηταν σιγουρος για την ηττα των Γερμανων ηδη από το 1942…την ανακαλυψη της Ελλαδας αμεσως μετα τον πολεμο(η συνθηκη ειρηνης με την Ιταλια υπογραφτηκε το 1952,μεχρι τοτε δεν υπηρχε ναυτικη επικοινωνια μεταξυ Ιταλιας και Ελλαδας),μ`ένα κα ι κι που πηγαινε για ξυλεια Πριντιζι-Κερκυρα ,ο πρωτος ξενος που παταγε το ποδι του στο νησι μετα το τελος του πολεμου,τον γιορτασαν σαν τον αγγελο της ειρηνης…συχνες επισκεψεις με παραμονη στον Αθω,συμμετεχοντας στην καθημερινη ζωη των μοναχων(όλα αυτά τα εχει περιγραψει στο «Ελληνικο Καλοκαιρι»)
Γραφει για την Ελλαδα
…..είναι μια χωρα με ιδιοσυγκρασια όχι ορθολογικη ,αλλά παθους.Το καθετι μοιαζει παραλογο σ`αυτή τη χωρα,υπεροχα παραλογο ή ανορθολογικο.Υπαρχει παντα η νοοτροπια του Οδυσσεα,ο ρολος της καπατσοσυνης,η πανουργια,η «μήτις»,…που σε βγαζει από οποιοδηποτε αδιεξοδο.Ο Οδυσσεας περναει τη ζωη του επιλυοντας τον τετραγωνισμο του κυκλου:πώς να τα καταφερει απεναντι σ`έναν Κυκλωπα που τρωει ολο τον κοσμο,πώς να ξεφυγει από Σειρηνες που το τραγουδι τους σε μαγευει σε τετοιο σημειο που να ριχνεσαι στην αγκαλια τους,πώς να αντιμετωπισει τους Λωτοφαγους τη στιγμη που αρκει να φας το λουλουδι τους για να αποκοιμηθεις.Καθε φορα ο Οδυσσεας βρισκει λυσεις…το να σκαρφιστεις μια λυση απροβλεπτη,να ξεφυγεις από τα αδιεξοδα,αυτό δεν μαθαινεται πουθενα….πρεπει να βρεις τη λυση μονος σου
…..το 1950,μολις ειχε τελειωσει ο εμφυλιος,υπηρχαν 1.000.000 νεκροι από την πεινα στην κατοχη και 800.000 νεκροι στον Εμφυλιο.Σε μια χωρα 6.000.000 ελειπαν 1.800.000.Εκ νεου ετιθετο το ζητημα της επιβιωσης.Η Ελλαδα είναι μια χωρα που συχνα κινδυνεψε να χαθει!Να ακομα ένα συναισθημα που εμεις οι Γαλλοι δεν μπορουμε να καταλαβουμε:οποια κι αν είναι τα προβληματα που ειχαμε,οι πολεμοι με Αγγλια,Γερμανια κλπ, ποτέ δεν διακυβευτηκε το μελλον της Γαλλιας,αλλά απλα τα συνορα της…..Το 1829,παραμονες της οριστικης απελευθερωσης της χωρας,ο Εντγκαρ Κινέ,φευγει στην Ελλαδα για την πρωτη γνωστη ανθρωπιστικη αποστολη με γεωγραφους,γιατρους,φαρμακοποιους ,υδρολογους…διασχιζει,με ενοπλη συνοδεια, ολη την Πελοποννησο και αναλαμβανει την απογραφη των αναγκων και των αγαθών του λαου που επεζησε.Απομεναν περιπου 29.000 κατοικοι και εννια ζευγαρια βοδια σ`ολη την Πελοποννησο!Ετσι ώστε για να καλλιεργησουν τη γη επρεπε να ζευουν ανθρωπους για να τραβηξουν τα αλετρια!Και τοτε,παλι,η επιβιωση της Ελλαδας κρεμοταν από μια κλωστη.Σχεδον ολοι οι αντρες ειχαν χαθει,δεν απομεναν παρα παιδια και γέροι,και ισα-ισα ενας μονο ενηλικος αρσενικος για περιπου σαραντα γυναικες (η ηπειρωτικη Ελλαδα ειχε λογοτερα προβληματα γιατι τα βουνα δεν καταχτηθηκαν ποτέ από τους Τουρκους)…..ακομη κι αν οι Ελληνες,πότε πότε,είναι λιγακι καυχησιαρηδες,εχουν στ`αληθεια γνωρισει πολλες δοκιμασιες.Αυτη η παντοτε ταραγμενη ,τραγικη,αδιαλειπτη ιστορια συνιστα το ιδιον της Ελλαδας.Σ`αυτό το επιπεδο,η Ευρωπη θετει στους Ελληνες καινουργια προβληματα,που απειλουν ή καθιστουν ευθραυστη την παραδοσιακη τους ταυτοτητα…
Το βιβλιο συνεχιζει με σχολια γλωσσικα,γλωσσολογικα,λογοτεχνικα,ιστορικα,γεωγραφ ικα,αρχαιολογικα,λαογραφικα,οικολογικα …...ολα αλεσμενα στον προσωπικο μυλο του συγγραφεα,με μια ματια μεγαλης κατανοησης και ηθους
Ας κλεισουμε με ένα ακομη σχολιο (αρκετα επικαιρο):
…δεν ειμαστε πιο προοδευμενοι ως προς τη δημοκρατια από τους χρονους του Περικλη.Αντιθετα,η επιστημη εχει προοδευσει,δεν υπαρχει πλεον τιποτε το κοινο αναμεσα στο πώς εβλεπε τον κοσμο ο Αναξαγορας(φυσικος του 5ου πΧ αιωνα) και πώς τον βλεπει ενας σημερινος ερευνητης.Αλλά οι πολιτικοι,όπως αυτοι που συναντω στην ιδια μου την περιφερεια,λενε πραγματα τοσο επιφανειακα,παραπλανητικα ή απατηλα,ενιοτε ηθελημενα,οσο και οι δημαγωγοι που κατηγγελλαν ο Θουκυδιδης και ο Αντισθενης.Ο Αντισθενης,κυνικος φιλοσοφος και δασκαλος του Διογενη,όταν τον ρωτησαν ποιο ηταν κατά την γνωμη του το πιο μεγαλο ελαττωμα της δημοκρατιας,απαντησε(τον 5ο αιωνα πΧ) «διωχνουν παντα απ`τον στρατο έναν στρατιωτη διχως θαρρος,δεν διωχνουν ποτέ απ`τη βουλη έναν πολιτικο διχως συνειδηση»……Νομιζετε ότι τα πραγματα εχουν αλλαξει; Ενώ εξαιρετικη προοδος εχει πραγματοποιηθει στον τομεα της γνωσης του σωματος μας,βρισκομαστε παντα μπροστα στην ιδια αγνοια σχετικα με το τί πρεπει να κανουμε και το τί πρεπει να ειμαστε…
Συγγραφέας: Ζακ Λακαριέρ (J Lacarriere)
Μετάφραση: Χαρης Παπαδοπουλος
Εκδόσεις: Χατζηνικολη
Έτος έκδοσης: 2005
Έτος πρώτης έκδοσης: 2002 (Γαλλικά)
Αριθμός σελίδων: 185
Ο μεγαλος λατρης και βαθυς γνωστης και της Αρχαιας και της Νεας Ελλαδας J Lacarriere αφηγειται, σ`αυτή την μακρα συνεντευξη, περιστατικα και καταστασεις…. από την παιδικη του ηλικια στην Γαλλια πριν και κατα τον πολεμο…με μια καταπληκτικη μητερα που δεν ειχε διαβασει ουτ`ένα βιβλιο στη ζωη της,όπως αλλωστε και ο πατερας του,αλλά ειχε παθος για τη φυση ,που το περασε ατοφιο στο γιο της…..που θα διατρεξει πολλες φορες την Ευρωπη ,ιδιαιτερα με κατευθυνση την Ελλαδα, με τα ποδια…. το πώς αποφασισε να σπουδασει Ελληνικα…το πώς συγκρινοντας,με ιστορικα επιχειρηματα, Αθηνα και Σπαρτη ηταν σιγουρος για την ηττα των Γερμανων ηδη από το 1942…την ανακαλυψη της Ελλαδας αμεσως μετα τον πολεμο(η συνθηκη ειρηνης με την Ιταλια υπογραφτηκε το 1952,μεχρι τοτε δεν υπηρχε ναυτικη επικοινωνια μεταξυ Ιταλιας και Ελλαδας),μ`ένα κα ι κι που πηγαινε για ξυλεια Πριντιζι-Κερκυρα ,ο πρωτος ξενος που παταγε το ποδι του στο νησι μετα το τελος του πολεμου,τον γιορτασαν σαν τον αγγελο της ειρηνης…συχνες επισκεψεις με παραμονη στον Αθω,συμμετεχοντας στην καθημερινη ζωη των μοναχων(όλα αυτά τα εχει περιγραψει στο «Ελληνικο Καλοκαιρι»)
Γραφει για την Ελλαδα
…..είναι μια χωρα με ιδιοσυγκρασια όχι ορθολογικη ,αλλά παθους.Το καθετι μοιαζει παραλογο σ`αυτή τη χωρα,υπεροχα παραλογο ή ανορθολογικο.Υπαρχει παντα η νοοτροπια του Οδυσσεα,ο ρολος της καπατσοσυνης,η πανουργια,η «μήτις»,…που σε βγαζει από οποιοδηποτε αδιεξοδο.Ο Οδυσσεας περναει τη ζωη του επιλυοντας τον τετραγωνισμο του κυκλου:πώς να τα καταφερει απεναντι σ`έναν Κυκλωπα που τρωει ολο τον κοσμο,πώς να ξεφυγει από Σειρηνες που το τραγουδι τους σε μαγευει σε τετοιο σημειο που να ριχνεσαι στην αγκαλια τους,πώς να αντιμετωπισει τους Λωτοφαγους τη στιγμη που αρκει να φας το λουλουδι τους για να αποκοιμηθεις.Καθε φορα ο Οδυσσεας βρισκει λυσεις…το να σκαρφιστεις μια λυση απροβλεπτη,να ξεφυγεις από τα αδιεξοδα,αυτό δεν μαθαινεται πουθενα….πρεπει να βρεις τη λυση μονος σου
…..το 1950,μολις ειχε τελειωσει ο εμφυλιος,υπηρχαν 1.000.000 νεκροι από την πεινα στην κατοχη και 800.000 νεκροι στον Εμφυλιο.Σε μια χωρα 6.000.000 ελειπαν 1.800.000.Εκ νεου ετιθετο το ζητημα της επιβιωσης.Η Ελλαδα είναι μια χωρα που συχνα κινδυνεψε να χαθει!Να ακομα ένα συναισθημα που εμεις οι Γαλλοι δεν μπορουμε να καταλαβουμε:οποια κι αν είναι τα προβληματα που ειχαμε,οι πολεμοι με Αγγλια,Γερμανια κλπ, ποτέ δεν διακυβευτηκε το μελλον της Γαλλιας,αλλά απλα τα συνορα της…..Το 1829,παραμονες της οριστικης απελευθερωσης της χωρας,ο Εντγκαρ Κινέ,φευγει στην Ελλαδα για την πρωτη γνωστη ανθρωπιστικη αποστολη με γεωγραφους,γιατρους,φαρμακοποιους ,υδρολογους…διασχιζει,με ενοπλη συνοδεια, ολη την Πελοποννησο και αναλαμβανει την απογραφη των αναγκων και των αγαθών του λαου που επεζησε.Απομεναν περιπου 29.000 κατοικοι και εννια ζευγαρια βοδια σ`ολη την Πελοποννησο!Ετσι ώστε για να καλλιεργησουν τη γη επρεπε να ζευουν ανθρωπους για να τραβηξουν τα αλετρια!Και τοτε,παλι,η επιβιωση της Ελλαδας κρεμοταν από μια κλωστη.Σχεδον ολοι οι αντρες ειχαν χαθει,δεν απομεναν παρα παιδια και γέροι,και ισα-ισα ενας μονο ενηλικος αρσενικος για περιπου σαραντα γυναικες (η ηπειρωτικη Ελλαδα ειχε λογοτερα προβληματα γιατι τα βουνα δεν καταχτηθηκαν ποτέ από τους Τουρκους)…..ακομη κι αν οι Ελληνες,πότε πότε,είναι λιγακι καυχησιαρηδες,εχουν στ`αληθεια γνωρισει πολλες δοκιμασιες.Αυτη η παντοτε ταραγμενη ,τραγικη,αδιαλειπτη ιστορια συνιστα το ιδιον της Ελλαδας.Σ`αυτό το επιπεδο,η Ευρωπη θετει στους Ελληνες καινουργια προβληματα,που απειλουν ή καθιστουν ευθραυστη την παραδοσιακη τους ταυτοτητα…
Το βιβλιο συνεχιζει με σχολια γλωσσικα,γλωσσολογικα,λογοτεχνικα,ιστορικα,γεωγραφ ικα,αρχαιολογικα,λαογραφικα,οικολογικα …...ολα αλεσμενα στον προσωπικο μυλο του συγγραφεα,με μια ματια μεγαλης κατανοησης και ηθους
Ας κλεισουμε με ένα ακομη σχολιο (αρκετα επικαιρο):
…δεν ειμαστε πιο προοδευμενοι ως προς τη δημοκρατια από τους χρονους του Περικλη.Αντιθετα,η επιστημη εχει προοδευσει,δεν υπαρχει πλεον τιποτε το κοινο αναμεσα στο πώς εβλεπε τον κοσμο ο Αναξαγορας(φυσικος του 5ου πΧ αιωνα) και πώς τον βλεπει ενας σημερινος ερευνητης.Αλλά οι πολιτικοι,όπως αυτοι που συναντω στην ιδια μου την περιφερεια,λενε πραγματα τοσο επιφανειακα,παραπλανητικα ή απατηλα,ενιοτε ηθελημενα,οσο και οι δημαγωγοι που κατηγγελλαν ο Θουκυδιδης και ο Αντισθενης.Ο Αντισθενης,κυνικος φιλοσοφος και δασκαλος του Διογενη,όταν τον ρωτησαν ποιο ηταν κατά την γνωμη του το πιο μεγαλο ελαττωμα της δημοκρατιας,απαντησε(τον 5ο αιωνα πΧ) «διωχνουν παντα απ`τον στρατο έναν στρατιωτη διχως θαρρος,δεν διωχνουν ποτέ απ`τη βουλη έναν πολιτικο διχως συνειδηση»……Νομιζετε ότι τα πραγματα εχουν αλλαξει; Ενώ εξαιρετικη προοδος εχει πραγματοποιηθει στον τομεα της γνωσης του σωματος μας,βρισκομαστε παντα μπροστα στην ιδια αγνοια σχετικα με το τί πρεπει να κανουμε και το τί πρεπει να ειμαστε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου