Το βαγονι ηταν σχεδον αδειο.Ετσι ο μικρος επιασε μια θεση ολοκληρη δικη του.Η μαμα του καθησε απεναντι και διπλα η αδελφουλα του,ενα μωρο,μ`ενα κομματι φρυγανια στο ενα χερι και μια κουδουνιστρα στο αλλο,στερεωμενο στο καθισμα με μια ζωνη.Μολις πηγαινε να γλιστρησει στο πλαι,η ζωνη το συγκρατουσε και η μαμα το ξαναεστηνε ορθιο.Ο μικρος κοιτουσε εξω απ`το παραθυρο μασουλωντας ενα μπισκοτο.Η μαμα επιασε να διαβαζει κατι.
-περναμε ενα ποταμι,εκανε ο μικρος.
-καλα,ειπε η μαμα
-περναμε μια γεφυρα,ξαναεκανε ο μικρος χαμηλοφωνα.
Κατι λιγοστοι επιβατες βρισκονταν στην αλλη ακρη του βαγονιου.Οποτε,πού και πού ,καποιος περνουσε στο διαδρομο,ο μικρος γυριζε και τον χαιρετουσε.Ο αλλος συνηθως αντιχαιρετουσε ,μετα ο μικρος ξαναγυριζε στο παραθυρο και ξαναρχιζε
-μια γελαδα
ή, αναστεναζοντας
-εχουμε πολλη ωρα ακομα;
-δεν μάς μενει πολυ,ελεγε η μαμα.
Σε μια στιγμη,το μωρο που επαιζε με την κουδουνιστρα,παραγλιστρησε στο πλαι,χτυπησε στο κεφαλι κι εβαλε τα κλαματα.Η μαμα αναλαβε να το συμμαζεψει.Ο μικρος επιασε να χαιδευει τα ποδαρακια του μωρου και αρχισε τα «σε παρακαλω μην κλαις»,η μικρη γελασε και ξαναπιασε τη φρυγανια .Ο μικρος κονομησε ενα γλυφιτζουρι για τον κοπο του και ξανακολλησε στο τζαμι
-ειδα μια μαγισσα,ειπε ξαφνικα.Μια μεγαλη κακια μαγισσα,εξω
-καλα,εκανε η μαμα.
-μια μεγαλη κακια μαγισσα.Τής ειπα «φυγε» και εφυγε!
Η προσοχη του στραφηκε σε καποιον που εκεινη την ωρα μπηκε στο βαγονι.Εναν ηλικιωμενο ασπρομαλλη με συμπαθητικο προσωπο κι ενα πουρο στο στομα.Ο μικρος ειπε «γεια»,ο τυπος τού εγνεψε με το πουρο,κοντοσταθηκε και τον ρωτησε
-τί βλεπεις απ`το παραθυρο;
-μαγισσες,ειπε,σβελτα,ο μικρος.Κακες στριμμενες γριες μαγισσες.
-αχαααα! ειδες πολλες;
-κι ο μπαμπας μου καπνιζει πουρα
-οι περισσοτεροι αντρες καπνιζουν πουρα.Καποτε θα καπνισεις κι εσυ.
-εγω ειμαι κιολας αντρας!
-ποσω χρονω εισαι;
ο μικρος τον κοιταξε καχυποπτα: -εικοσιεξι!
η μαμα σηκωσε το κεφαλι απ`το βιβλιο
-τεσσαρων,ειπε χαμογελωντας στον μικρο
-για φαντασου! ειπε ο τυπος, Εικοσιεξι! Και πώς σε λενε;
-Ιησου Χριστό!
-ΤΖΟΝΥ,ειπα η μαμα,λοξοκοιτωντας τον αγρια.
-κι αυτη ειναι η αδελφη μου.Ετων δωδεκαμιση!
-την αγαπας;
Ο μικρος τον κοιταξε παραξενεμενος.Ο τυπος καθησε διπλα του.
-θελεις να σού πω για την δικη μου την αδελφουλα;
Η μαμα καπως ηρεμησε και ξαναπιασε το διαβασμα
-πες μου,ειπε ο μικρος.Μηπως ηταν μαγισσα;
-ισως
Ο μικρος γελασε.Ο τυπος συνεχισε
-καποτε ειχα μια αδελφη,σαν και την δικια σου
Ο μικρος τον ακουγε προσεχτικα
-την αγαπουσα οσο τιποτ`αλλο στον κοσμο,τής ειχα αγορασει ενα ξυλινο κουνιστο αλογακι,πολλες κουκλες και ενα εκατομμυριο γλυφιτζουρια.Μια μερα που λες,την αρπαξα απ`το λαιμο,εσφιξα,εσφιξα μεχρι που τα κακαρωσε.
Ο μικρος τού κοπηκε η ανασα.Η μαμα με το χαμογελο κομμενο ανοιγοκλεισε το στομα της χωρις ηχο.Ο τυπος συνεχισε
-τής εκοψα λοιπον το κεφαλι,το πηρα και
-την εκοψες κομματακια; εκανε ξεπνοος ο μικρος
-τής εκοψα το κεφαλι,τα χερια,τα ποδια,τα μαλλια,τη μυτη...
-ΓΙΑ ΣΤΑΣΟΥ!αρθρωσε η μαμα,αλλά εκεινη τη στιγμη το μωρο ξαναγλιστρησε και μεχρι να το σηκωσει,ο τυπος συνεχισε ακαθεκτος
-τής ξερριζωσα ολα τα μαλλια
-ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΗΣ ΣΟΥ; ρωτησε ξαναμμενος ο μικρος
-ναι.Κι εβαλα το κεφαλι της στο κλουβι μιας αρκουδας και τής το εφαγε
-ΤΗΣ ΕΦΑΓΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ;
Η μαμα ειχε σηκωθει ορθια
-τί λες εκει,ρε; Αι τσακισου απο δω!
-Σάς τρομαξα; ρωτησε ο τυπος και γυριζοντας στον μικρο τού`κλεισε το ματι και χασκογελασαν και οι δυο
-ο κυριος εκανε κομματια την αδελφουλα του,ειπε ο μικρος στη μαμα
-ΘΑ ΦΩΝΑΞΩ ΤΟΝ ΕΛΕΓΚΤΗ,εκανε αυτη
-ο ελεγκτης ΘΑ ΦΑΕΙ τη μαμα μου,ειπε ο μικρος.Θα τής ξεκολλησει το κεφαλι.
-ΚΑΙ το κεφαλι του μωρου,ειπε ο τυπος και τραβηξε προς την εξοδο
-μην τολμησεις και ξαναβαλεις το ποδι σου εδωμεσα,τού σφυριξε η μαμα
-η μαμα μου ΘΑ ΣΕ ΦΑΕΙ! ειπε ο μικρος.
Ο τυπος πεταξε ενα «συγγνωμη» και βγηκε γελωντας.........
Ο μικρος σε λιγο
-ποση ωρα εχουμε ακομα;
-οπου να`ναι φτανουμε.
Τον κοιταξε,κατι πηγε να τού πει,κρατηθηκε.Ο μικρος ,σκεφτικος,
-μαμα,αυτος ο κυριος πραγματικα εκοψε κομματακια την αδελφουλα του;
-σού εκανε πλακα.ΠΛΑΚΑ σού εκανε!
-μπορει,ειπε ο μικρος,ξαναγυριζοντας στο παραθυρο.Μπορει ομως και να ηταν ενας κακος μαγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου