το επιουσιο ανεκδοτακι

    Ηταν ενας κατακιτρινος βατραχος,περιφερομενος στο δασος ολο τσατιλα γιατι δεν τό γουσταρε καθολου που ηταν κιτρινος…αν ηταν σαν τα αλλα βατραχια η ζωη του θα ηταν πιο απλη..... τωρα εδινε μεγαλο στοχο στους εχθρους του…
    και τσουπ! πεφτει απανω στην Καλη Νεράιδα
-Καλη μου Νεράιδα,σε χιλιοπαρακαλω,κανε με καφε όπως όλα τα βατραχια,ετσι όπως ειμαι τραβαω ολους τους εχθρους μου και θα με φανε μια ωρα αρχυτερα!
   -ΟΚ,λεει η Καλη σου,και αμπρακανταμπρα! με το ραβδακι της,-γινε καφε!
  Κοιταει ο βατραχος,τί να δει; Ειχε γινει καφε!....εκτος από το πουλι του που ηταν ακομα κατακιτρινο
    -για στασου,λεει στην Νεράιδα,το τσουτσουνι μου είναι ακομα κιτρινο
   -το ξερω,λεει περιφρονητικα η Καλη σου,εγω δεν ασχολουμαι με τσουτσουνια…να πας να δεις τον Μαγο του Οζ
   Ο βατραχος λεει ένα φχαριστω μεσα απ`τα δοντια του και ξεκιναει…
  Ελα σου,που είναι και μια αρκουδα που τριγυρναει στο ιδιο δασος,κατακοκκινη, φωτια…κατά διαολικη συγκυρια πεφτει κι αυτή πανω στην Καλη Νεράιδα…
 -Καλη μου Νεράιδα,στον ουρανο σε εψαχνα και στο δασος σε βρηκα! οι κυνηγοι με μπανιζουν από τα δεκα χιλιομετρα,οι φιλοι μου ντρεπονται να βγαινουν με μια κοκκινη αρκουδα,βοηθα με !
 Επειδη η Καλη Νεράιδα ηταν οντως καλη,λεει -αντε χαλαλι σου σημερα μού φαινεται είναι η μερα των χωματων παναθεμασας,ριχνει μια με το ραβδακι της,χοκουσποκουσκαντάμπερα! να γινεις καφε!...κοιταει η αρκουδα,ομολογουμενως ειχε γινει καφε…..εκτος από το πουλι της που ειχε ξεμεινει κατακοκκινο
   -γιααα στασου,Νεράιδα μου.....σού ξεφυγε ένα σημειο…και δειχνει το….
   -εγω δεν ασχολουμαι με τετοια ,λεει η Καλη…να πας στον Μαγο του Οζ
   -και πού στο διαολο θα τον βρω εγω αυτόν τον κωλομαγο του Οζ;; λεει πυρ και μανια η αρκουδα
  -απλο,λεει εξατμιζομενη η Νεράιδα….ακολουθα αυτόν εκει τον κιτρινοτσούτσουνο βατραχο…