ΝΑΥΤΙΚΗ ΣΥΡΡΑΞΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ

 

ΝΑΥΤΙΚΗ ΣΥΡΡΑΞΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ

Για κάποιο λόγο δεν βρίσκω πουθενά, τουλάχιστον στις επίσημες πηγές, την είδηση για το μεγάλο πλοίο που βυθίστηκε από ρωσικό υποβρύχιο μπροστά στις εκβολές του Δούναβη και που αντί να μεταφέρει σιτάρι ήταν φορτωμένο με πολεμικό υλικό που προοριζόταν για την Ουκρανία, ευγενική χορηγία της Αυστραλίας και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ.

Ένα υποβρύχιο έριξε έναν τροποποιημένο πύραυλο Poseidon και το φορτηγό σκάφος κόπηκε κυριολεκτικά στα δύο και βυθίστηκε μέσα σε 15 λεπτά. Δεν έφερε σημαία της Λιβερίας και οι ναυτικοί του γνώριζαν πολύ καλά τι μετέφερε: 80 χιλιάδες τόνους όπλων κάθε είδους, και 40 αρματα μάχης Abrams παλαιού τύπου και επομένως ακόμη πιο προβληματικά από τα καινούργια, από τα οποία μόνο 4 έχουν επιβιώσει, τα οποία οι ΗΠΑ έχουν απαγορεύσει στους Ουκρανούς να χρησιμοποιούν για να αποφύγουν περαιτέρω γκάφες.

Ως συνήθως, το ΝΑΤΟ παίζει βρώμικα και κρύβει τις συναλλαγές του πίσω από το κανονικό θαλάσσιο εμπόριο για να εφοδιάσει τους ετοιμοθάνατους, το εργατικό δυναμικό του θανάτου.

Αλλά αυτή τη φορά τα πράγματα πήγαν πολύ άσχημα. Δεν είναι τόσο η απώλεια ενός πολύ σημαντικού πολεμικού φορτίου που έχει βαρύτητα, όσο τρεις άλλοι παράγοντες, δηλαδή η ολοένα και μεγαλύτερη ικανότητα των ρωσικών υπηρεσιών να εντοπίζουν πολεμικά φορτία κρυμμένα κάτω από την εμφάνιση πολιτικού εμπορίου, η αδυναμία των σόναρ του ΝΑΤΟ να ανιχνεύσουν την παρουσία ρωσικών υποβρυχίων, ιδίως εκείνων της κλάσης Varšavjanka, που είναι ιδιαίτερα αθόρυβα, και η απόφαση του Κρεμλίνου να βυθίσει αυτά τα φορτία χωρίς πολλές φασαρίες.

Μέχρι τώρα υπήρχε μια σιωπηρή συμφωνία σύμφωνα με την οποία οι Ρώσοι δεν βύθιζαν ύποπτα εμπορικά πλοία, ενώ οι Δυτικοί έκλειναν τα μάτια για τα ρωσικά πετρελαιοφόρα στη Μεσόγειο.

Ωστόσο, το τελεσίγραφο του Τραμπ, το οποίο αφορά και τους δασμούς που θα επιβληθούν στις χώρες που εμπορεύονται με τη Ρωσία, άλλαξε ριζικά αυτή την κατάσταση, μεταξύ άλλων και επειδή τα τελευταία δύο χρόνια έχουν σημειωθεί επιθέσεις εναντίον ρωσικών εμπορικών πλοίων και πετρελαιοφόρων, παρά τις σιωπηρές συμφωνίες, και αυτό το φαινόμενο ενδέχεται να επιταχυνθεί.

Έτσι, μετά το ναυάγιο, πραγματοποιήθηκε έκτακτη σύσκεψη του ΝΑΤΟ για να εξεταστούν εναλλακτικές λύσεις ανεφοδιασμού μέσω ξηράς, μέσω της Πολωνίας και της Ρουμανίας, αν και είναι προφανές ότι αυτές οι οδοί ανεφοδιασμού είναι πολύ πιο επικίνδυνες.

Έτσι, τελικά, η Συμμαχία εξέδωσε μια ανακοίνωση στην οποία απειλεί να χτυπήσει συμμετρικά τα ρωσικά συμφέροντα, ενώ το Κρεμλίνο έκανε γνωστό ότι οποιαδήποτε επίθεση εναντίον των πλοίων του θα θεωρηθεί άμεση επίθεση κατά της Ομοσπονδίας.

Όπως είναι εύκολο να διαπιστωθεί, ο πόλεμος έχει τη δική του λογική, η οποία εξελίσσεται ανεξάρτητα από τις προσπάθειες ή την ίδια την επιθυμία για ειρήνη, ειδικά όταν η τελευταία προωθείται με αμφιλεγόμενο τρόπο, με μοναδικό μέλημα να μην φανούν χαμένοι και, επιπλέον, από ένα δυτικό πολιτικό περιβάλλον που είναι σε μεγάλο βαθμό κατώτερο από το έργο που έχει αναλάβει και, για να το πούμε ευγενικά, ερασιτεχνικό.

Η αισιοδοξία που επιδεικνύουν ορισμένοι που προσκολλώνται σε μια μυστική συμφωνία μεταξύ Τραμπ και Πούτιν, χάρη στην οποία δεν θα φτάσουμε ποτέ σε άμεση σύγκρουση, μπορεί να είναι παρηγορητική, αλλά δεν λαμβάνει υπόψη τη ουσιαστική φύση μιας Συμμαχίας που έχει συνηθίσει να υπαγορεύει νόμους και είναι εγγενώς επιθετική.

Ο θαλάσσιος εφοδιασμός της Ουκρανίας είναι απολύτως ζωτικής σημασίας προκειμένου να αποφευχθεί η κατακόρυφη κατάρρευση του Κίεβου, με ή χωρίς τον Ζελένσκι, ο οποίος μέσα σε 24 ώρες από ήρωας μετατράπηκε σε μια μορφή αποστάτη, αποδεικνύοντας τη δύναμη αλλά και τη χρηστικότητα των αφηγήσεων των οποίων είμαστε συνεχώς θύματα.

Ωστόσο, η υπεράσπιση των θαλάσσιων οδών εφοδιασμού του Κιέβου θα ήταν αδύνατη χωρίς την άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο: βρισκόμαστε, εν ολίγοις, μπροστά σε μια λογική που μπορεί εύκολα να υπερισχύσει οποιασδήποτε καλής πρόθεσης, ακόμη και αν υπάρχει.

Ο κίνδυνος που διατρέχουμε είναι ακριβώς αυτός: μια πορεία προς τον πόλεμο που συμβαίνει χωρίς να το θέλει πραγματικά κανείς, μεταξύ άλλων και επειδή η ιδέα ότι ο πόλεμος μπορεί να συνεχιστεί επ' αόριστον μόνο στην Ουκρανία είναι παράλογη, δεδομένης της κατάστασης της χώρας.

Η προοπτική να διατηρηθεί μόνο ένα σημείο έντασης είναι σαφώς μια ψευδαίσθηση, αλλά για τη δυτική συμμαχία η ειρήνη είναι στην πραγματικότητα μια αφόρητη ντροπή, διότι σημαίνει ότι κάποιος κατάφερε να της αντισταθεί και να την νικήσει. Μπορεί κανείς να είναι αδύναμος, αλλά δεν μπορεί να δείξει αδυναμία.

ilsimplicissimus

Minerva Wolf https://www.facebook.com/minerva.wolf.940