Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2022

Αλεξανδρος Βαρδας

 Εμπλέκονται τρία άτομα στις υποκλοπές .

Ο διοικητής της ΕΥΠ ,ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού και μια δικαστικός .
Αλλά η ΕΥΠ υπάγεται απευθείας στον Μητσοτάκη με απόφαση του . Όμως και οι τρεις εμπλεκόμενοι δηλώνουν ότι δεν γνώριζε ο Μητσοτάκης πως γινόταν υποκλοπές .
Δηλαδή επιβεβαιώνουν αυτό που λέει ο Μητσοτάκης .
Άρα οι τρεις τους θεωρούσαν ότι η Ελλάδα κινδύνευε από τους κυβερνητικούς βουλευτές από μερικούς βουλευτές της αντιπολίτευσης ,από κάποιους επιχειρηματίες, από μερικούς δημοσιογράφους κ από συγγενείς του πρωθυπουργού.
Αποφάσισαν λοιπόν να τους παρακολουθουν τα τηλέφωνα κ τα τηλέφωνα των οικογενειών τους .
Δεν αποκαλύπτουν όμως κανένα στοιχείο προφασιζόμενοι το απόρρητο.
Αν είχαν πληροφορίες για όλους αυτούς πως λειτουργουσαν κατά των συμφερόντων της χώρας κ του δημοκρατικού πολιτεύματος δεν έπρεπε να ενημερώσουν τον πρωθυπουργό κ εκείνος να αποφασίσει τι θα κάνουν ;
Όμως όπως ισχυρίζονται δεν τον ενημερωσαν.
Σε αυτή τη περίπτωση ο πρωθυπουργος δεν έπρεπε να τους στείλει στον εισαγγελέα ; Ενεργούσαν παραβιαζοντας το Σύνταγμα κ τους δημοκρατικους θεσμούς .
Επίσης θα μπορούσαν να συνωμοτούν κ κατά του πρωθυπουργού κ της κυβέρνησης του .
Όπως θα μπορούσαν να δουλεύουν κ για την Τουρκία .
Γιατί λοιπόν ο πρωθυπουργός δεν τους στέλνει υπόδικους ;
Φοβάται η προσπαθεί να τους καλύψει ;
Όποια κ να είναι η αιτία δεν σημαίνει συνενοχή ;
Αφού τους καλύπτει, τότε γιατί να μην γνώριζε τις δραστηριότητες τους κ να έδωσε πράσινο φως η να μην είχαν σχεδιάσει από κοινού όλες τις ενέργειες τους ;
Απορώ γιατί η δικαιοσύνη δεν κάνει όπως οφείλει αυτεπαγγελτα αγωγή κ στους 4 ;
Τα μέλη της Κυβέρνησης κ της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας πρεπει να είναι ηλίθιοι αν νομίζουν πως τους πιστεύει πάνω από το 10% του λαού που έτσι κι αλλιώς πρόκειται για προβληματικά άτομα .

απο Μαργαριτα Συγγενιώτου


   Άνοιξαν έναν σταθμό, έβαλαν κι έναν σταματημένο συρμό μέσα και το έδειχναν στους ιθαγενείς, λέγοντάς τους ότι η πόλη τους απέκτησε επιτέλους μετρό. Και οι άνθρωποι πήγαιναν να το δουν σαν έκθεμα σε μουσείο, επειδή φυσικά δεν μπορούσαν σήμερα το πρωί να το χρησιμοποιήσουν για να πάνε στη δουλειά τους. Έδειχναν σαν έκθεμα το μέλλον, το οποίο δεν ξέρουμε πότε ακριβώς θα έρθει, είναι γνωστό ότι στη Θεσσαλονίκη ο λόγος που δεν έχει παραδοθεί ακόμα το μετρό είναι επειδή ήθελαν να καταστρέψουν ένα άλλο έκθεμα, κανονικό αυτή τη φορά, από αυτά του παρελθόντος, τα αρχαία της Βενιζέλου.

Βλέπω τις ουρές των θεσσαλονικεων που πήγαν να δουν τον σταθμό που άνοιξε για μια μέρα, έναν σταθμό που κάποτε ελπίζουν να βαρεθούν να βλέπουν, αφού θα παίρνουν κάθε μέρα το μετρό να πάνε στη δουλειά τους, κάποτε, στο απροσδιοριστο μέλλον. Και δεν ξέρω με ποιον να θυμωσω. Με όλους αυτούς τους ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν την κοροϊδία που παίζεται πάνω στην πλάτη τους, που πάνε και στοιβάζονται μέσα στο ακίνητο βαγόνι και βγάζουν σελφι; Με τη λίστα Πέτσα που δημοσιεύει τέτοιες φωτογραφίες της ντροπής; Ή με αυτή την κυβέρνηση, που εκμεταλλεύεται ψηφοθηρικα με τον πιο άθλιο τρόπο την λαχτάρα μιας πόλης για ένα απλό έργο υποδομής

Χριστος Ρουμελιωτακης

https://www.youtube.com/watch?v=5PRK9Bbjkkc 

Γ.Αδαλής

https://www.youtube.com/watch?v=YhdLkSmau0c 

Ζαραλίκος

https://www.youtube.com/watch?v=mfWF0Kh9bnc 

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2022

ασυστολο παραμυθιασμα

https://www.youtube.com/watch?v=rNzaWqFiLIM 

απο Ελενη Παπαδοπουλου

 Έχουμε συγκλονιστεί πραγματικά από τις αποκαλύψεις για τα βασανιστήρια στην Κιβωτό, όπου, άκουσον άκουσον, έβαζαν τα παιδιά λέει να μαζεύουν ελιές και να κάνουν αγροτικές εργασίες και να κάνουν δουλειές λέει στη δομή, αντί να τα έχουν αραχτα με το καινούριο iphone να ακούνε τραπ και άλλα όμορφα και να παρλαρουν με διάφορα καλόπαιδα.

Άσε που τα έβαζαν και τιμωρία όταν έκλεβαν ή μπαφιολιαζαν ή έκαναν σαν παλαβά. Στο μεταξύ σοκ προκαλούν οι καταγγελίες των γονέων, από τους οποίους ο εισαγγελέας πήρε τα παιδιά και τα έδωσε στην Κιβωτό, ότι το περιβάλλον όπου μεγάλωναν δεν ήταν καλό. Σε αντίθεση με το σπίτι τους, όπου το περιβάλλον ήταν εξαίσιο. Άσχετα αν ο εισαγγελέας είχε άλλη γνώμη και για το περιβάλλον και για τον γονιό που έκρινε ακατάλληλο.
Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα τι γινόταν στην Κιβωτό. Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι διαβάζουμε τόσες βλακείες, ενώ φαίνεται ότι πραγματικά τραβάνε την υπόθεση από τα μαλλιά προκειμένου να μας πείσουν ότι οι δομές ήταν ένα κολαστήριο, ο πατήρ ένας φρικτός τύπος, η Πρεσβυτέρα ένα τέρας και η Κιβωτός μια απάτη. Της οποίας απάτης μάζεψαν το χρήμα, που προήλθε από εξαπάτηση καλών κ αγαθών ανθρώπων, αλλά δεν θα το επιστρέψουν. Θα το κρατήσουν. Μάλιστα.
Ελπίζω τώρα που άλλαξε η διοίκηση το πρωινό στα παιδιά να σερβίρεται στο κρεβάτι τουλάχιστον. Για να μην έχουμε τίποτα καταγγελίες ότι έπρεπε να σηκωθούν για να φάνε, γιατί δεν θα αντέξω και άλλη κακοποίηση.

αλλοτριες σκεψεις

 

η αληθεια αν φκιασιδωθει πουτανοφερνει

 ########################################

Άλλο δεσιμο,άλλο εξαρτηση

#####################################

Για να βρεις φίλο πρέπει να κλείνεις το ένα μάτι..... για να τον κρατάς συνέχεια, πρέπει να κλείνεις και τα δυο

 

Γ.Μπασιάς

https://www.youtube.com/watch?v=L7CQGYPXTjk 

Κωστας Βαξεβανης

https://www.youtube.com/watch?v=Fpmv2pP55Hg 

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022

Κωστας Βαξεβανης


 

  Το θέµα πλέον δεν είναι ποιος πιστεύει τον Κυριάκο Μητσοτάκη (εντός και εκτός των τειχών που έχει στήσει για τη χώρα και τον πολιτικό του χώρο) αλλά ποιος δεν πιστεύει ότι ετοιµάζει τα χειρότερα. Τα χειρότερα δεν αφορούν µόνο την οικονοµική πολιτική του, τους χειρισµούς στα εθνικά θέµατα και όσα δυσοίωνα περιγράφει πλέον ο φιλοκυβερνητικός Τύπος και ψιθυρίζουν  οι εσωκοµµατικές οµάδες. Ο πολίτης έχει κάθε λόγο να φοβάται ως «χειρότερα» την πλήρη θεσµική εκτροπή και την έκφρασή της σε αυτό που ήταν αδιανόητο µετά τη µεταπολίτευση: τη νοθεία στο εκλογικό αποτέλεσµα. Γιατί ένας πρωθυπουργός που έχει φτάσει στο σηµείο να αλώσει αλλά και να παρακολουθεί τους αρµούς της εξουσίας να µην επεκτείνει σε όλα τα επίπεδα την πλήρη κυριαρχία του; Τι θα τον εµποδίσει; Η δηµοκρατική του ευαισθησία, η πολιτική του συγκρότηση ή η δοµή του χαρακτήρα του;

Ως σήµερα έχει αποκαλυφθεί ότι το Predator ως σύστηµα εγκληµατικών λειτουργιών της ΕΥΠ παρακολουθούσε τους υπουργούς της κυβέρνησης, επιχειρηµατίες, στελέχη του Μαξίµου, τον αρχηγό της αστυνοµίας, εισαγγελείς, τις φίλες της πρωθυπουργικής συζύγου (της οποίας η αντίδραση για την αποκάλυψη είναι πιο βίαιη απ’ ό,τι υποθέτει κάποιος), ακόµη και την παρακοιµώµενη εισαγγελέα της ΕΥΠ Βασιλική Βλάχου. Ο Μητσοτάκης αντί να λύσει τον προβληµατισµό όλης της χώρας για την εµπλοκή του και να επαναφέρει τον νόµο που δίνει το δικαίωµα στον πολίτη να ενηµερωθεί για την πιθανή παρακολούθησή του, καταφεύγει στην ενοχοποιητική για τον ίδιο αδιαφάνεια. Προωθεί ένα νόµο που συγκεντρώνει την αντίδραση της Α∆ΑΕ, η οποία είναι η αρµόδια από το σύνταγµα ανεξάρτητη αρχή για να αποφανθεί, του νοµικού κόσµου και φυσικά των κοµµάτων. Τι δείχνει αυτό; Ο Μητσοτάκης είναι ένοχος για όλα, διοργανωτής της εκτροπής και ανεπηρέαστος από δηµοκρατικές ανησυχίες.

Γιατί λοιπόν ο θεσµικός κατήφορος, που φτάνει ως την παραβίαση των προσωπικών δεδοµένων προσώπων που κυβερνούν τη χώρα και την πιθανή χειραγώγησή τους µέσα από εκβιασµούς, να σταµατήσει; Τι είναι αυτό που θα εµποδίσει τον Μητσοτάκη να φτάσει σε µια νέα «βία και νοθεία»; Αντιθέτως, ας δούµε ποια είναι όλα αυτά τα ανησυχητικά στοιχεία που µάλλον δείχνουν ότι µπορούµε να δούµε ακόµη κι αυτό.

Το πρώτο αφορά την ίδια την προσωπικότητα του πρωθυπουργού και τη δοµή του χαρακτήρα του. Η σχέση του µ’ αυτό που λέγεται εξουσία είναι αλαζονική και εγωκεντρική. Μέσα από µια ελιτίστικη αντίληψη, την οποία κατά καιρούς προβάλλει ως έκφανση της αριστείας ή της πεφωτισµένης επιχειρηµατικής πρωτοπορίας, παρακάµπτει τις θεσµικές λειτουργίες και τις κοινωνικές αντιδράσεις και εµφανίζει την ανέλεγκτη συµπεριφορά του ως πολιτική λύση. Παρακάµπτει και περιφρονεί το κοινοβούλιο και εµποδίζει τη λειτουργία των επιτροπών του που είναι πιθανό να αποκαλύψουν την αλήθεια. ∆εν απαντά στον κοινοβουλευτικό έλεγχο, δεν αντιµετωπίζει τους πολιτικούς του αντιπάλους και αντικαθιστά τον δηµόσιο πολιτικό έλεγχο µε ελεγχόµενες και ωραιοποιηµένες εµφανίσεις στα ΜΜΕ. Θα τολµούσε να δώσει συνέντευξη στο Documento ή να πάει σε debate µε τον Τσίπρα;

Ο πρωθυπουργός της χώρας κάνει διαγγέλµατα, δίνει συνεντεύξεις, δίνει εντολές για να σκηνοθετηθεί επικοινωνιακά η πολιτική του οντότητα, αλλά προς Θεού, δεν δίνει απαντήσεις σε όποιον τις ζητά. Το ίδιο πρόβληµα υπάρχει και στο κυβερνητικό έργο. Οι υπουργοί είναι παροπλισµένοι και εφαρµόζουν προαποφασισµένες επιλογές, ενώ οι κινήσεις τους καταγράφονται όχι από τον έλεγχο του πρωθυπουργικού γραφείου αλλά από το δίκτυο των υποκλοπών.

Όλο και περισσότεροι αναλυτές µιλούν πλέον για την προβληµατική αντίληψη του Κυριάκου Μητσοτάκη που συναντά την ιδιόµορφη ψυχοσύνθεσή του. Οι λέξεις «ναρκισσισµός», «αλαζονεία», «παραληρηµατικός λόγος» χρησιµοποιούνται για να τον περιγράψουν, ενώ τον παλιό Μωυσή και αγαπηµένο των ΜΜΕ τον έφαγε το τσιτάχ, το οποίο το σκότωσε ο «σιµουλτανέ» των πληρωµένων δηµοσιευµάτων.

Ο Μητσοτάκης απαντά στον κοινοβουλευτικό και δηµόσιο έλεγχο µε χαρακτηρισµούς και απαξιωτικές αναφορές που στέλνουν «τους αριστερούς της σαµπάνιας και του χαβιαριού» να πάρουν το κουβαδάκι τους και να πάνε σε άλλες παραλίες. Η µητσοτακική επικοινωνία, εκτός από ατυχής (αφού οι σαµπάνιες θυµίζουν τον ίδιο και την καταγωγή του και όχι τους αριστερούς) έχει πάει και «κουβά». Συνεχίζει όµως να πιστεύει ότι η επικράτησή του είναι νοµοτελειακή και αναπόφευκτη γιατί έτσι θέλει αυτός. Και όταν το θέλει ο κύριος και Μωυσής µας, το θέλουν µοιραία και οι δηµοσκόποι.

Υπάρχει όµως και η πολιτική συγκρότηση Μητσοτάκη. Οπως αποδεικνύεται καθηµερινά, η δηµοκρατία γι’ αυτόν δεν είναι παρά οτιδήποτε θα τον υπηρετήσει αφού κερδίσει τις εκλογές. Ο πρωθυπουργός αµφισβητεί και απειλεί τον θεσµικό πυρήνα της δηµοκρατίας, τη δράση των κοµµάτων, τη δραστηριότητα των δηµοσιογράφων, τη λειτουργία των θεσµών και γι’ αυτό το σύµπαν είναι υπό παρακολούθηση, ενώ ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του ανέλεγκτο σε ένα σύστηµα ιδιότυπης εκλογικής µοναρχίας. Απαξ και εκλέγεται είναι ο βασιλιάς (µας). Με την αυλή του, τους πρίγκιπες, τους κόλακες και τους γελωτοποιούς του.

Η ανάληψη της εξουσίας γι’ αυτόν δεν είναι θέµα δηµοκρατικής πολιτικής αλλά τακτικής. ∆εν πρόκειται να αποσπάσει κάλπες από εκλογικά τµήµατα ούτε να βάλει να ψηφίσουν και τα δέντρα όπως έκαναν οι πολιτικοί του πρόγονοι. Θα εκµεταλλευτεί όµως την τεχνολογία, τις µεθόδους χειραγώγησης και βέβαια όλα τα προσωπικά δεδοµένα που συγκεντρώνουν τα τρία τελευταία χρόνια διάφορες εταιρείες τύπου Palantir στο όνοµα των κρατικών αναγκών ή τα Predator.

Στους servers της πολιτικής Μητσοτάκη έχουν καταγραφεί συνήθειες, ο βαθµός αφέλειας του καθενός, η πολιτική του προσαρµοστικότητα και στοιχεία που κάνουν το σκάνδαλο Cambridge Analytica πρωτόγονη προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώµης. Ο πρωθυπουργός διαφηµίζει συχνά τη σχέση του µε πλατφόρµες και κολοσσούς του ίντερνετ, οι οποίοι µάλιστα ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην Ελλάδα, αλλά αφήνει εκτός εικόνας µια βαθύτερη σχέση που ενδέχεται να έχει µαζί τους. Το 2019 πριν από τις εκλογές η Ν∆ είχε κλείσει τεράστια διαφήµιση µέσω social media και Google µε την οποία απευθύνθηκε στοχευµένα σε κοινωνικές οµάδες και στους λεγόµενους «εύπιστους» του εκλογικού σώµατος. Μετά την εκλογή του Μητσοτάκη ένας άνθρωπος της Google την εποχή εκείνη, ο Γρηγόρης Ζαριφόπουλος, ανέλαβε υφυπουργός στην κυβέρνησή του. Ο Ζαριφόπουλος από το 2012 έως το 2019 δούλεψε στην Google αρχικά ως industry head και µετέπειτα ως περιφερειακός διευθυντής νοτιοανατολικής Ευρώπης και γενικός διευθυντής Ελλάδας, Βουλγαρίας, Κύπρου και Μάλτας. Επίσης η Αρτεµις Σίφορντ, µε την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε προνοµιακές σχέσεις, ήταν µάνατζερ πολιτικής κυβερνοασφάλειας για το Facebook και µέλος του Ευρωπαϊκού Κέντρου του αµερικανικού think tank Atlantic Council. Η κυρία Σίφορντ είναι στις λίστες παρακολούθησης από το Predator. Πιστοποιείται έτσι το ενδιαφέρον του Μαξίµου για τη δράση της.

Το σκάνδαλο των υποκλοπών αποδεικνύει εκτός των άλλων ότι η πολιτική κουλτούρα και η δοµή του χαρακτήρα του Κυριάκου Μητσοτάκη συναντούν την κοινωνικά παρανοϊκή αντίληψή του που τον τοποθετεί στο επίκεντρο του κόσµου. Ο µόνος που υποστηρίζει µες στη Ν∆ την εκτρωµατική διασταύρωση των δύο αυτών στοιχείων της φύσης Μητσοτάκη είναι η ακροδεξιά οµάδα στο κόµµα, η οποία θεωρεί τη δηµοκρατία ανωµαλία. Στόχος είναι η εξουσία µε κάθε τρόπο. Γιατί όχι και µε τον χειρότερο;

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2022

αλκης Αλκαιος


              Αραγε πόσοι γνωρίζουν ότι η «Ρόζα» που μας κοιτάει μουδιασμένα, έχει γραφτεί για την Λούξεμπουργκ, την "Κόκκινη" Ρόζα;

Οι στίχοι "Όσοι με τον Χάρο γίναν φίλοι/με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη" από το τραγούδι «Πάντα Γελαστοί» είναι εμπνευσμένοι και στη μνήμη του αναρχικού Χριστόφορου Μαρίνου;
Σπουδαία τραγούδια που ακούγονται παντού, χορεύονται και τραγουδιούνται από αστούς, λαϊκούς, έντεχνους, μπάτσους και περιθωριακούς...
Αυτός ήταν ο Άλκης Αλκαίος.
Ένας ποιητής που παρίστανε τον στιχουργό, για τον Θάνο Μικρούτσικο, που συμπορεύτηκαν δημιουργικά από το 1978 μέχρι τον θάνατο του Αλκαίου στις 10 Δεκέμβρη του 2012.
Ένας αριστερός φοιτητής της Νομικής που κατά την περίοδο της χούντας, η αντιστασιακή του δράση και η εμπλοκή του στην πρώτη απόπειρα δραπέτευσης του Αλέκου Παναγούλη από την φυλακή, οδήγησαν στην σύλληψή του.
Έξι μήνες στα αζήτητα. Φυλακίστηκε και βασανίστηκε άγρια. Οι ακραίοι βασανισμοί του δημιούργησαν σοβαρότατα προβλήματα υγείας.
Ο Μίλτος Πασχαλίδης αποκαλύπτει: «Τους δυο βασανιστές του ο Αλκαίος τους συνάντησε κάποτε. Τον ένα στην Ευελπίδων, έξω απο μια αίθουσα δικαστηρίου. Ήταν αστυνομικός. Ο Άλκης τον γνώρισε αμέσως. Του λέει “Με θυμάσαι;” Ο άλλος δεν τον κατάλαβε. “Κάτι μου θυμίζεις αλλά δεν είμαι σίγουρος. Μήπως υπηρετήσαμε μαζί φαντάροι;” Ο Άλκης χαμογέλασε και του είπε: “Έχεις δίκιο. Μαζί υπηρετήσαμε. Μόνο που εσύ ήσουν από πάνω και εγώ από κάτω”. Έκανε μεταβολή και έφυγε. Τον άλλο τον πέτυχε στο καράβι. Ήταν μαζί με τον αδελφό του Γρηγόρη ο οποίος του λέει: “Δειξ τον μου τον να τον σκίσω”. Δεν του τον έδειξε. Έκανε μόνο μια κίνηση με το δεξί χέρι. “Προχώρα, δεν έχει σημασία”».
Τα προβλήματα που του άφησαν τα βασανιστήρια αλλά κι ένα αυτοάνοσο νόσημα τον ανάγκασαν να ζει σε απομόνωση. Σε ένα δωμάτιο. Είχε όμως την ικανότητα, όπως ο Κάφκα στην Πράγα, κλεισμένος και αποκομμένος από τον κόσμο, είτε στη Πάργα, είτε στην Αθήνα, κρυμμένος από τα μάτια των ανθρώπων, το δωμάτιο αυτό να έχει παράθυρα σ' όλον τον κόσμο. Να κοίταει όλους τους ανθρώπους στα μάτια.
Σαν σήμερα γεννήθηκε, για να υπάρξει στους αιώνες, μέσα από από τα τραγούδια του.
Τα λόγια του Μάριου Τόκα: «Σ' αυτήν την περίεργη εποχή μ' έκανε να είμαι ακόμα πιο σίγουρος, πως δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα, έστω κι αν τα πανό μας είναι μοναχικά» συμπληρώνουν αυτά του Θάνου Μικρούτσικου: «Κι αν η Ιστορία έγινε σιωπή, ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος, σ' αυτό τον τόπο που θα μας ακολουθεί όπου κι αν πάμε...»
Ο Άλκης Αλκαίος (Βαγγέλης Λιάρος) γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου του 1949.
📷: Άλκης Αλκαίος, Θάνος Μικρούτσικος, Βλάσσης Μπονάτσος, «Εμπάργκο» (1982).

Μαρια Νεγρεποντη-Δεληβανη

 Μανώλη Κοττάκη: Οι απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή, Εκδόσεις Λιβάνη 2021(δημοσιεύτηκε στη Δημοκρατία στις 19.11.2022)

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Το νέο βιβλίο του Μανώλη Κοττάκη, με θέμα τους απόρρητους φακέλους των διώξεων εναντίον του Κώστα Καραμανλή, και όχι μόνο, είναι σημαντικό. Και τούτο όχι μόνο χάρη στην αριστοτεχνική γραφή του συντάκτη του, αλλά ακόμη και κυρίως λόγω των αποκαλύψεών του, που έρχονται συντεταγμένες για πρώτη φορά στη δημοσιότητα. Πρόκειται για χείμαρρο πληροφοριών, με κοινό παρονομαστή τους το δράμα της απόλυτης υποτέλειας της πατρίδας μας, που δυστυχώς διαρκεί για 200 χρόνια, μετά την Επανάσταση του 1821. Το ενδιαφέρον του ανά χείρας βιβλίου, εξάλλου, έγκειται ακόμη και στα άμεσα όσο και έμμεσα διδάγματα που προσφέρει στους Έλληνες πολίτες όσο και πολιτικούς, μέσα από τις εμπειρίες του παρελθόντος,
Πρόκειται για τους πολυάριθμους, πολυσύνθετους, απόκρυφους, απειλητικούς, υποτιμητικούς και βέβαια, εγκληματικούς παράγοντες, που έδρασαν επί της πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή και που οδήγησαν στην απόφασή του να αποστασιοποιηθεί από την ενεργό πολιτική. Η σύνοψη όλων αυτών των υπόγειων ευρημάτων οδηγούν στη διαπίστωση ότι ο Κώστας Καραμανλής τιμωρήθηκε επειδή τόλμησε να θέσει τα εθνικά μας συμφέροντα, επάνω από τα διεθνή, ή ορθότερα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, επάνω από τα τότε αμερικάνικα συμφέροντα. Ο Κώστας Καραμανλής ανήκει στην ολιγομελή ομάδα των Ελλήνων πολιτικών, που διακρίνονται για τη μόρφωσή τους, τη σοβαρότητα, την εντιμότητα, τη διορατικότητα, την ορθή κρίση, αλλά και τον πατριωτισμό τους. Η Ελλάδα έχει μεγάλη ανάγκη από πολιτικούς της ποιότητας του Κώστα Καραμανλή. Δυστυχώς, όμως, υιοθετούνται μεθοδεύσεις, που τους εξαναγκάζουν σε παραίτηση. Και δεν είναι αρκετά ξεκάθαρο το αν οι μεθοδεύσεις αυτές είναι περισσότερο ή λιγότερο δημοκρατικές, σε σύγκριση με χώρες που κατηγορούνται ως λαϊκιστικές, αλλά που καταφέρνουν ωστόσο να διατηρούν στην εξουσία αρχηγούς, με πρώτο μέλημά τους το εθνικό συμφέρον. Στην υπόθεση του Κώστα Καραμανλή οι ευθύνες όλων μας, κυρίως όμως της αντιπολίτευσης είναι ασυγχώρητες, γιατί στέρησαν την πατρίδα από πολιτικό, που πάλευε να την σώσει.
Πριν από 18 χρόνια ο Κώστας Καραμανλής βρέθηκε, ως πρωθυπουργός, στην κορυφή της λήψης ζωτικών αποφάσεων, για την πορεία της πατρίδας μας και αν δεν είχε εξοστρακιστεί με τρόπους, των οποίων οι λεπτομέρειες ήταν ανεπαρκώς γνωστές, μέχρι σήμερα, η Ελλάδα θα είχε κάνει σημαντικά βήματα προς την πρόοδο και την ανάπτυξη. Η χώρα μας, πιθανότατα, θα είχε αποφύγει τα τερατώδη μνημόνια, που την καθηλώνουν για πολλές δεκαετίες στην κατηγορία αποικίας χρέους. Χάρη στην ενισχυμένη θέση μας θα είχαμε ευκαιρίες αποφυγής της προδοσίας της Μακεδονίας και δεν θα επιτρέπαμε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μας. Θα είχαμε αφήσει πίσω μας το σύνολο των λοιπών βαλκανικών χωρών, ενώ τώρα έχουμε περιπέσει στην ουρά τους. Θα ήμασταν σε θέση να διαφυλάξουμε την εδαφική μας ακεραιότητα από κακόβουλες απειλές που βρίσκουν εύφορο έδαφος στην ακραίου βαθμού υποτέλειά μας. Και όλα αυτά, επειδή η Ελλάδα θα είχε επιβληθεί ως σημαντικός ευρωπαϊκός κόμβος ενέργειας, εξασφαλίζοντας τις δικές της όσο και τις ανάγκες της υπόλοιπης ΕΕ. Η εμβέλεια του ευρωπαϊκού και διεθνούς της στίγματος θα απαιτούσε, έτσι, μεγαλύτερη προσοχή εκ μέρους των συμμάχων, από ένα προστατευτικό χτύπημα στην πλάτη και από αερολογίες υποσχέσεων στήριξής της, εναντίον κακόβουλων γειτόνων.
Το βιβλίο του Μανώλη Κοττάκη ρίχνει άπλετο φως, με αδιάσειστα στοιχεία, σε ένα πολυσύνθετο όσο και δραματικό συμβάν, που είχε παραμείνει στο σκοτάδι μέχρι σήμερα. Πριν από την κυκλοφορία του ανά χείρας βιβλίου υπήρχε άγνοια του περιεχομένου και των αιτίων των διώξεων, εναντίον του Κώστα Καραμανλή, που φευ ήταν ταυτόχρονα και πισώπλατες μαχαιριές εναντίον της πατρίδας μας. Πηγαίνοντας πίσω στο παρελθόν, και εξετάζοντας τις λεπτομέρειες των τότε γεγονότων, δεν φαίνεται υπερβολική η διαπίστωση, ότι η βίαιη αυτή διακοπή της επαφής της Ελλάδας με τη Ρωσία, επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή, υπήρξε η αφετηρία των πρόσφατων δεινών της πατρίδας μας. Η παραδοχή αυτή ουδόλως σημαίνει ότι η συμπεριφορά της Ρωσίας απέναντί μας ήταν πάντοτε άμεμπτη. Σημαίνει, ωστόσο, ότι η βοήθειά της ομόθρησκης Ρωσίας, αρχίζοντας με την Επανάσταση και μετά, οσάκις βέβαια τα συμφέροντά της δεν ήταν αντίθετα των εκάστοτε δικών μας, υπήρξε πολύτιμη σε πολυάριθμες στιγμές της ιστορίας μας. Ήταν, συνεπώς, καταστρεπτική από κάθε πλευρά η απόφαση της Κυβέρνησής μας να κατατάξει τη Ρωσία, τη χώρα με την οποία είχαμε για αιώνες άρρηκτους δεσμούς, στην κατηγορία των εχθρών μας.
Και ενόσω, λοιπόν, η μικρή και άκρως ταλαιπωρημένη Ελλάδα, που εθελοτυφλεί και βαυκαλίζεται ότι έχει δήθεν φίλους στο διεθνές στερέωμα παρότι, με εξαίρεση τη Γαλλία, οι λοιποί είναι δυσδιάκριτοι με γυμνό οφθαλμό, αποφάσισε ωστόσο να κηρύξει πόλεμο εναντίον της Ρωσίας. Η Τουρκία αντιθέτως έσπευσε να αρπάξει το ρωσικό δώρο, που η χώρα μας πέταξε στα σκουπίδια επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή.
Το ενδιαφέρον του ανά χείρας έργου κορυφώνεται, έτσι, και εξαιτίας αυτής της εντελώς πρόσφατης συμφωνίας Ερδογκάν και Πούτιν, για την εξασφάλιση φυσικού αερίου στην Ευρώπη, που θα διοχετεύεται από ενεργειακό διάδρομο, μέσω Τουρκίας Οι αναγνώστες του βιβλίου του Μανώλη Κοττάκη θα έχουν, μεταξύ άλλων, την ευκαιρία να προβληματιστούν, συγκρίνοντας το βαθμό αποτελεσματικότητας της εξωτερικής πολιτικής Ελλάδας και Τουρκίας, διαπιστώνοντας τη διαφοροποίηση της συμπεριφοράς των «συμμάχων μας» στη Δύση, απέναντι μας και απέναντι στην Τουρκία, αλλά και να εξοργιστούν εξαιτίας του αριθμού και της σπουδαιότητας των ευκαιριών που με τόσο αφελή τρόπο απώλεσε η πατρίδα μας. Οι εξελίξεις θα ήταν πιθανότατα εντελώς διαφορετικές αν ο Κώστας Καραμανλής, τότε, είχε τύχει μιας γενικότερης στήριξης των σπουδαίων πρωτοβουλιών του. Όμως ο λαός, ως συνήθως, δεν είχε την απαραίτητη αντικειμενική πληροφόρηση, ενώ η αντιπολίτευση επεδίωκε να προσποριστεί οφέλη από τις διώξεις εναντίον του Κώστα Καραμανλή, που απομονωμένος έδινε μάχη για την εξασφάλιση καλύτερων ελληνικών ημερών.
Και τώρα να δούμε, ποια ήταν τα κρίματα του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, που προκάλεσαν την μήνι των ΗΠΑ, και την αδιαφορία της ΕΕ, παρότι και η ίδια απώλεσε τότε σημαντικές ευκαιρίες, εξαιτίας της αναποτελεσματικής και μη διορατικής της πολιτικής.
Πρόκειται για δύο «παραπτώματα» του τότε Πρωθυπουργού, που έχουν όμως την ίδια βάση. Αυτήν δηλαδή της απόρριψης της Δύσης για οτιδήποτε φέρει έστω και υποψία ρωσικής οσμής. Θα κάνω απλή αναφορά στο χρονολογικά δεύτερο «ατόπημα» του Κώστα Καραμανλή, που εξαγρίωσε τη Δύση, επειδή λειτούργησε ως «κερασάκι στην τούρτα». Το βέτο δηλαδή του Έλληνα πρωθυπουργού στο Βουκουρέστι, το 2008, εναντίον των σχεδίων ξεπουλήματος της Μακεδονίας. Το ξεπούλημα αυτό το απαιτούσε η Δύση, για να μη κινδυνεύσουν τα Σκόπια να βρεθούν σε χώρο ρωσικής επιρροής. Και έρχομαι στο κύριο «ατόπημα» του Κώστα Καραμανλή, με το οποίο και ασχολείται το βιβλίο του Μανώλη Κοττάκη. Πρόκειται για την προσέγγιση του Πούτιν από τον Κώστα Καραμανλή.
Ο Έλληνας πρώην πρωθυπουργός δεν γνώριζε ή προφανώς δεν ήθελε να αποδεχθεί ότι οι Μ. Δυνάμεις απαιτούσαν την τήρηση κανόνων απόλυτης αποκλειστικότητας στις σχέσεις των δυτικών χωρών. Δηλαδή, ακριβώς, όπως χωρίς αναστολές προσδιορίζει το περιεχόμενό τους ο Μπαράκ Ομπάμα το 2009: «Καμία σχέση με τη Ρωσία δεν μπορούσε να είναι νοητή. Όποιος έχει σχέση με τη Ρωσία (διευκρίνησε ο Ομπάμα) δεν είναι μαζί μας». Και η δήλωση αυτή γίνεται δέκα χρόνια μετά το επίσημο τέλος του ψυχρού πολέμου!
Ο Κώστας Καραμανλής, ως πρωθυπουργός, υπήρξε αποδεκτός έξωθεν μέχρι το Δεκέμβριο του 2004. Στη συνέχεια άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου, όταν τόλμησε να προσεγγίσει τον Πούτιν, να συζητήσει μαζί του τη σύναψη συμφωνιών για την εξασφάλιση ενέργειας από τη Ρωσία μέσω του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, καθώς και τη συμπλήρωση της κατασκευής αγωγού του νότιου διαδρόμου φυσικού αερίου South Stream. Και στη συνέχεια, τα όσα ακολούθησαν τις «απαγορευμένες» αυτές επαφές, ωχριούν ενώπιον της πιο τρελής φαντασίας αφηγημάτων αστυνομικού, κατασκοπευτικού, απειλητικού, εγκληματικού και τρομοκρατικού περιεχομένου. Με αποδεικτικά στοιχεία και απόρρητους φακέλους που δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης, ο Κώστας Καραμανλής, η οικογένειά του, αλλά και στενοί του συνεργάτες βρέθηκαν στη δίνη απειλών, πυρκαγιών, παρακολουθήσεων, υποκλοπών, χρήσης παρείσακτων λογισμικών, «κοριών», περίεργων αεροπορικών ατυχημάτων, αυτοκτονιών που ίσως και να μην επρόκειτο για αυτοκτονίες, διάδοσης αστήρικτων κατηγοριών και σκανδάλων, ειδικά στο χώρο της Εκκλησίας, που όμως δεν ήταν σκάνδαλα, έκδοσης εντάλματος σύλληψης εναντίον πράκτορα συμμαχικής χώρας, ενεργοποίησης λογισμικού υποκλοπών, κινητοποίησης των πρεσβειών σύσσωμης της υφηλίου για την αντιμετώπιση του ρωσικού κινδύνου, στρατολόγηση των διεθνών ΜΜΕ που απαιτούσαν να φύγει ο Κώστας Καραμανλής. κλπ.,κλπ.
Η ιστορία δεν ξαναγράφεται. Ωστόσο, είναι χρήσιμο, έστω και εκ των υστέρων, να βάλουμε τα δάχτυλα επί των ήλων, σε μια προσπάθεια εκτίμησης των συνεπειών των θανάσιμων λαθών μας, που διαρκούν επί 200 χρόνια. Είναι αυτά που μας οδήγησαν στην οικτρή σημερινή μας κατάσταση. Είναι πια καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι η παραδοχή του «ανήκουμε στη Δύση», δεν μας υποχρεώνει να μετατρέπουμε την Ελλάδα σε Ιφιγένεια, κάθε φορά που οι φίλοι μας στη Δύση το επιδιώκουν ως εύκολη λύση στα προβλήματά τους. Αν αντί να εξαντλούμαστε στην αναζήτηση ανύπαρκτων επιχειρημάτων, για το «πόσο πολύ μας υπολογίζουν οι φίλοι/σύμμαχοι», για το «πόσο καλά πηγαίνει η οικονομία μας», για το «πόσο υψηλής ποιότητας δημοκρατία έχουμε», σε αντίθεση πάντοτε με την Τουρκία, που δήθεν είναι απομονωμένη, δήθεν η οικονομία της έχει καταποντιστεί, δήθεν οι σύμμαχοι ετοιμάζουν φοβερές τιμωρίες εναντίον της, θα ήταν πιο εποικοδομητικό αν, έστω και την ύστατη αυτήν ώρα, αναγνωρίζαμε σε πόσο βαθιά καταπακτή μας οδήγησαν τα δικά μας σωρευτικά λάθη. Και, επιτέλους, να ανανήψουμε.
Σε αυτής της μορφής την αυτοκριτική, για τα αμέτρητα λάθη μας, σίγουρα θα βοηθήσει η έστω και εκ των υστέρων παραδοχή, του πόσο σφάλλαμε, εγκαταλείποντας το ρόλο που μας πρόσφερε η Ρωσία, ως χώρου περάσματος αγωγών ενέργειας για εμάς και για την Ευρώπη. Και, ακόμη, το πόσο ασυγχώρητα λειτουργήσαμε, αφήνοντας ανυπεράσπιστο τον Κώστα Καραμανλή, που θα μπορούσε να προσφέρει πολλά στην Ελλάδα. Και, αντιθέτως, να αναγνωρίσουμε, το πόσο ευφυώς και με εθνική βάση λειτούργησαν Γερμανία και Τουρκία, που και αυτές ανήκαν, και θα εξακολουθήσουν, φυσικά, να ανήκουν στη Δύση, που όμως δεν την εκλαμβάνουν ως μονοδιάστατη σχέση. Και, πάνω από όλα, αρνούνται να της εκχωρήσουν το δικαίωμα, να καταστρέφει τους συμμάχους της ως εύκολο μέσον επίλυσης των εκάστοτε δικών της προβλημάτων.
Το ανά χείρας βιβλίο του Μανώλη Κοττάκη προσφέρεται, με ιδανικό τρόπο, για τη διάνοιξη οριζόντων εθνικής αφύπνισης, που μας χρειάζονται κατεπειγόντως αυτή την ύστατη ώρα.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2022

Κωστας Βαξεβανης

   ∆εν χρειάζονται ιστορικές γνώσεις και αναγωγές για να τοποθετηθεί κάποιος σήµερα στο τι επιφυλάσσει η µοίρα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. ∆εν χρειάζεται ούτε να προσθέσει τα κατά της διακυβέρνησής του για να καταλήξει στο άθροισµα που θα τον οδηγήσει στην εκπαραθύρωση. Ο Μητσοτάκης πλέον αποπνέει εκείνη τη µυρωδιά του φόβου που έχουν τα στριµωγµένα ζώα όταν τα πιάνουν να κλέβουν το κοτέτσι. Η εικόνα του, παρότι παραµένει αλαζονική, δεν µπορεί να του προσφέρει την αυτοπεποίθηση που ανατροφοδοτεί εκείνη την εικόνα του λόρδου των Βαλκανίων. ∆εν οµολογεί το τέλος, ενδεχοµένως να µην το βλέπει κιόλας, αλλά είναι βέβαιο ότι τον κατατρέχει στον ύπνο του. Ακόµη και αν δεν είναι ακριβείς οι πληροφορίες που θέλουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να διακόπτει τη µαγνητοσκοπηµένη συνέντευξη µε τον Νίκο Χατζηνικολάου για να µπορέσει να αντεπεξέλθει στην πίεση και στις ερωτήσεις, η δηµόσια εικόνα ήταν αποκαλυπτική. Καταρχάς ως πρωθυπουργός χρησιµοποίησε τον θεσµικό του ρόλο, την εξουσία του και φυσικά το γεγονός ότι δεν υπήρχε εκεί ο θιγόµενος ώστε να του δώσει την απάντηση που του άξιζε, για να µε συκοφαντήσει και να δολοφονήσει (πάλι) το προφίλ µου. Με κατονόµασε ως αποδέκτη ρωσικού χρήµατος (οι παλιότεροι θυµούνται τα επιχειρήµατα της χούντας ότι οι αριστεροί πληρώνονται µε ρούβλια για να καταστρέψουν το έθνος) και επικαλέστηκε µάλιστα και µια δικαστική απόφαση στις ΗΠΑ. Την απάντηση έδωσε η εφηµερίδα «The Times», η οποία έγραψε ότι έχει στην κατοχή της την εν λόγω δικαστική απόφαση στην οποία δεν υπάρχει κανένα όνοµα Βαξεβάνης. Ο Μητσοτάκης όµως συνέχισε. Υποστήριξε ότι δεν είναι πραγµατική η λίστα των παρακολουθήσεων (που αποκάλυψε το Documento), σαν να ήξερε ποια είναι η αληθινή. Στη συνέχεια παραδέχτηκε ότι το Predator µας παρακολουθεί, λες και ήταν νεαρός δηµοσιογράφος που έδινε ανταπόκριση στο κανάλι και όχι πρωθυπουργός µε χρέος την ασφάλεια των πολιτών και της χώρας. Για να καταλήξει τελικώς ο Μητσοτάκης διά του αντιπροέδρου Αδωνη Γεωργιάδη αλλά και άλλων βουλευτών της Ν∆ να εξακοντίζει απειλές ότι αν βγουν τα αποδεικτικά στοιχεία (αυτά που δεν υπήρχαν), θα οδηγηθώ στη φυλακή. Ο Μητσοτάκης παραπαίει, αλλά παρασέρνει τη χώρα στον κατήφορό του. Μια χώρα που την έχει παγιδεύσει µε την πολιτική του αλλά και µε παρακολουθήσεις υπουργών, οικογενειών, ακόµη και στελεχών της ΕΥΠ. Αν υπήρχε µια παρεξήγηση ή µια συκοφαντία, ο Μητσοτάκης θα µπορούσε να κάνει το πάρα πολύ απλό: να επαναφέρει τον νόµο που προέβλεπε ότι ο πολίτης δικαιούται να ενηµερωθεί για το αν ήταν σε παρακολούθηση, ώστε να δούµε αν η λίστα Μητσοτάκη-Predator έχει ή όχι κοινά ονόµατα. Γιατί αν έχει, φαίνεται ότι στο σύστηµα αυτό ο εγκληµατικός εγκέφαλος αλλά και οι στόχοι ήταν κοινοί. ∆ηλαδή δεν παρακολουθούν «κάποιοι ιδιώτες» αλλά το παρακρατικό σύστηµα που κατά περίπτωση χρησιµοποιεί τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η εικόνα που εµφανίζεται από τη λίστα Μητσοτάκη Vol 2 είναι η εικόνα ενός καθεστώτος που επιχειρεί να δέσει χειροπόδαρα πρωτίστως αυτούς που το υπηρετούν. Και φυσικά είναι η εικόνα µιας αντίληψης που δεν έχει τίποτε το δηµοκρατικό και φυσιολογικό. Φλερτάρει µε την παράνοια παραδοµένη στην ηθική απαξία. Η επίθεση που δέχεται το Documento δεν έχει πλέον κανένα αντίκρισµα. Επτά στους δέκα πολίτες, σύµφωνα µε δηµοσκόπηση της Prorata, είναι απολύτως πεπεισµένοι για την αλήθεια του δηµοσιεύµατος. Οι οκτώ στους δέκα αποδίδουν ευθύνη απευθείας στον Μητσοτάκη. Περισσότερο πεισµένοι απ’ όλους είναι όσοι βρίσκονται στη λίστα παρακολούθησης. Αυτοί ξέρουν για ποιους λόγους ήταν σε επισύνδεση µε το παρακράτος Μητσοτάκη και ποια είναι η αντίληψη του ίδιου για τη δηµοκρατία. ∆εν περίµεναν το Documento. Η δική µας έρευνα απλώς επιβεβαίωσε όσα σκέφτονταν και οι υπουργοί του και οι επιχειρηµατίες και όσοι υπηρετούσαν σε θέσεις δίπλα του. Αλλωστε αν παρακολουθεί τα τηλέφωνά µας, θα ξέρει τι λένε οι υπουργοί και τα στελέχη του που ήταν στη λίστα όταν µας µιλούν ανεπίσηµα. Ο Μητσοτάκης θα συνεχίσει στον δρόµο που χάραξε και θα ελπίζει ότι αυτοί που τον αποκαλύπτουν θα ισοπεδωθούν, όπως συµβαίνει σε όλα τα καθεστώτα. Μόνο που η µοίρα των καθεστώτων είναι να πέφτουν. Τον Φεβρουάριο του 1993 ο πατέρας Μητσοτάκης είχε αποκαλέσει τον ραδιοσταθµό Σκάι «χαµαιτυπείο», επειδή αποκάλυπτε σκάνδαλα της διακυβέρνησής του (ο γράφων είχε µερτικό έρευνας σ’ αυτές τις αποκαλύψεις). Είχε δηλώσει τότε στον Αnt1 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: «Στο χειρότερο χαµαιτυπείο της Ελλάδας δεν γίνεται χρήση αυτής της γλώσσας, αυτών των επιχειρηµάτων, επιτέλους εναντίον του Eλληνος πρωθυπουργού, εναντίον της οικογένειάς του, εναντίον µιας πονεµένης γυναίκας που είναι η κόρη του». Ο Μητσοτάκης αναφερόταν στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων. 'Οπως αποκάλυψαν οι άνθρωποι-κοριοί του, µε εντολή του είχαν ξεκινήσει οι παρακολουθήσεις των υπουργών του Εβερτ, Κανελλόπουλου, ∆ήµα αλλά και µελών της οικογένειάς του. Στη συνέχεια το δίκτυο των παρακολουθήσεων επεκτάθηκε σε όλο το πολιτικό µήκος και πλάτος. Όταν άρχισαν οι αποκαλύψεις ο πατέρας Μητσοτάκης άρχισε να κατηγορεί και να απαξιώνει τους δηµοσιογράφους του Σκάι και τον ιδιοκτήτη του Αριστείδη Αλαφούζο. Σε ένα fast forward της Ιστορίας φτάνουµε στο σήµερα, όπου ο γιος Μητσοτάκης επιλέγει την ίδια συνταγή ρύθµισης του κράτους (του) µε κοριούς και βδέλλες της κοινωνίας. Οταν αυτά αποκαλύπτονται φταίνε οι δηµοσιογράφοι, οι οποίοι συκοφαντούνται για να φανούν αναξιόπιστοι. ∆ηµιουργούνται αφηγήµατα µε ξένες δυνάµεις, ξένο χρήµα και αντεθνική δράση. Όσοι παρακολούθησαν τη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη έχουν φαντάζοµαι την ίδια απορία: πώς µπορεί ένας πρωθυπουργός να χρησιµοποιεί τη δύναµή του για να απαξιώσει δηµοσιογράφους, αντί να τη διοχετεύει στο να διαλευκάνει τη βρόµικη υπόθεση στην οποία, όπως επιµένει, δεν συµµετέχει; Αυτός, ο οποίος µίλησε για έλλειψη στοιχείων που επιβεβαιώνουν τη λίστα παρακολουθήσεων, πώς αλήθεια µίλησε για εκβιασµούς που δέχεται χωρίς καµιά απόδειξη; Είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης: «Κάποιοι έχουν µπλέξει τους ρόλους εδώ. Κάποιοι θεωρούν ότι επειδή µπορεί να έχουν µια οµάδα ή να ελέγχουν κάποια µέσα µαζικής ενηµέρωσης ή ενδεχοµένως και τα δύο µπορούν να εκβιάζουν, να υπαγορεύουν στην κυβέρνηση, να υπονοµεύουν –ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ απόψεις από τη µία µέρα στην άλλη– τη διαδροµή της χώρας!» Ποιος εκβιάζει τον πρωθυπουργό και πώς; Πού είναι οι αποδείξεις γι’ αυτό; Ακόµη χειρότερα, αν τις έχει, πρέπει να κάνει το καθήκον του ως πρωθυπουργού. Να σταµατήσει τον εκβιασµό και να τιµωρήσει τον εκβιαστή, όχι να αντιστρέφει τον εκβιασµό µε δηµόσιο µήνυµα προς ανώνυµο αλλά υπαρκτό αποδέκτη. Η πολιτική στις δηµοκρατίες δεν γράφεται ούτε µε µηνύµατα προς γνωστούς αγνώστους ούτε µε συκοφάντηση δηµοσιογράφων. Αυτή είναι συνήθης λειτουργία των καθεστώτων, τα οποία για να σταθούν πρέπει να ρίξουν ακόµη και τους δικούς τους ανθρώπους στους κοριούς.

 ΥΓ.: Το 1972 αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο παρακολουθήσεων Watergate στις ΗΠΑ. Οι δηµοσιογράφοι Μποµπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπερνστάιν της «Washington Post» µε την έρευνά τους οδηγήθηκαν στο συµπέρασµα ότι ο πρόεδρος Νίξον παρακολουθούσε το ∆ηµοκρατικό Κόµµα. Πηγή τους ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές του σκανδάλου που ονοµάστηκε κωδικά «βαθύ λαρύγγι». Μετά τη δηµοσιογραφική έρευνα οι αρχές έφτασαν στους δράστες. Φυσικά ο πρόεδρος Νίξον αρνήθηκε ότι είχε σχέση µε όλα αυτά. Τα είχαν κάνει κάποιοι «ιδιώτες». Ο µόνος στις ΗΠΑ που αµφισβήτησε την έρευνα των δηµοσιογράφων και ζήτησε στοιχεία, λες και οι δηµοσιογράφοι ήταν διωκτικές αρχές, ήταν ο Νίξον.  

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2022

Εστερ Βιλάρ


       ενα ενδιαφερον δοκιμιο

Ester Vilar    Der dressierte Mann    1971

  ο ντρεσαρισμενος αντρας

εκδ.Ραππα

Γιαννης Μαντζουρανης

https://www.youtube.com/watch?v=RxSxCsy_lfY 

Aβρααμ Ζεληλιδης

https://www.youtube.com/watch?v=lH0QGbVJNfE 

Στελιος Ράμφος

https://www.youtube.com/watch?v=YqGxHfKDEh0 

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2022

Βασιλης Βιλιάρδος

https://www.youtube.com/watch?v=N3FeG1iVD8o 

Roald Dahl ( 1916-1990)

Ο ΘΕΙΟΣ ΟΣΒΑΛΝΤ

Ο ΘΕΙΟΣ ΟΣΒΑΛΝΤ

   
DAHL ROALD



«Νιώθω πάλι την ανάγκη να αποτίσω φόρο τιμής στον θείο Όσβαλντ. Μιλώ βέβαια για τον μακαρίτη Όσβαλντ Χέντρικς Κορνέλιους τον γνώστη, τον ρέκτη, τον μπον βιβέρ, που είχε συλλογή με αράχνες, με σκορπιούς και με μπαστούνια. Τον εραστή της όπερας, τον εξπέρ στις κινέζικες πορσελάνες, που ήταν μέγας γυναικοκατακτητής και δίχως καμιάν αμφιβολία ο μεγαλύτερος επιβήτορας όλων των εποχών. Οποιοσδήποτε άλλος αντίπαλος τον ανταγωνίζεται γι' αυτόν τον τίτλο, γελοιοποιείται πάραυτα όταν οι επιδόσεις του συγκριθούν με αυτές του θείου μου του Όσβαλντ. Ειδικότερα εκείνος εκεί ο κακομοίρης ο γερο-Καζανόβας. Ο άνθρωπος βγαίνει από το διαγωνισμό και μοιάζει σαν να έχει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα δυσλειτουργίας του σεξουαλικού του οργάνου. . .».
Ο 20ός τόμος των ημερολογίων του Όσβαλντ Χέντρικς Κορνέλιους, λέξη προς λέξη, όπως τον έγραψε ο ίδιος. . . Ο θείος Όσβαλντ, είναι, αν θυμάστε, ο μεγαλύτερος αλιτήριος, απατεωνίσκος, καλοζωιστής και γυναικάς όλων των εποχών. Μέσα σ' αυτές τις σελίδες αναφέρονται πολλά γνωστά ονόματα και υπάρχει, προφανώς, μέγας κίνδυνος να προσβληθούν οικογένειες και φίλοι. . . Ο θείος Όσβαλντ ανακαλύπτει τις απίστευτες ιδιότητες του σουδανέζικου φλυκταινοκάνθαρου - που χρησιμεύει ως απίστευτο σεξουαλικό διεγερτικό - και της πανέμορφης Γιασμίν Χαουκόμλη - που στάζει σεξ απ' όπου κι αν την πιάσεις - και αποφασίζει να αποπλανήσει όλους τους μεγάλους άνδρες της εποχής, για τους δικούς του φαύλους και ανευλαβέστατους σκοπούς
Λεπτομέρειες
Ξενόγλωσσος τίτλοςMY UNCLE OSWALD
ISBN139789603255406
ΕκδότηςΑΓΡΑ

Χρονολογία ΈκδοσηςΙούνιος 2004
Αριθμός σελίδων320

    

   ενδιαφερον προσφατο αναγνωσμα:

 το μοναδικο του μυθιστορημα       Ο ΘΕΙΟΣ ΟΣΒΑΛΝΤ


απο το πλουσιο βιογραφικο του R Dahl (στο Google) διαπιστωνουμε οτι ,μεταξυ αλλων,15αρης πιλοτος της RAF,τον Απριλιο του 1941,πανω απο την Αθηνα κατερριψε 3 γερμανικα αεροπλανα...


ειναι γνωστος για τα πολλα παιδικα του βιβλια,αλλά οι 5 συλλογες διηγηματων για ενηλικους(πανω απο 50 διηγηματα) ειναι αξιοσημειωτες,με ιδιαζουσα φαντασια και στυλ

  

Ελλη Παππά (1920-2009)


     αυτοβιογραφικο     2010

       μού αρεσε