πριν χρόνια,ζουσε σ`ενα χωριο ενας γέρος πανω απο εκατο χρονώ...ισαμε τοτε ορθιος,ουτε αρρωστιες ,ουτε γιατροι,ουτε φαρμακα...αλλά τα χρονια δεν χωρατευονται: μια μερα αρρωστησε με αναπνευστικο προβλημα και τονε πανε σε μια κλινικη στο Ηρακλειο...ο γέρος ηταν σαν γινωμενο συκο και δεν εβασταξε...η αρρωστια κρατησε τρεις μερες και απανω στις τρεις τον πηγανε πεθαμενο στο χωριο...κλαματα και μοιρολογια η γρια,που δεν την χωρουσε το σπιτι:
-μια φορά ολη κι ολη αρρωστησε και ν`αποθανει ντελόγο;(αμεσως)
το`μαθε κι ενας φιλος απο το Ηρακλειο και πηγε στο χωριο στην κηδεια....ισαμε να τονε δει η γρια να μπαινει μεσα ,εβαλε τις φωνες:
-Μανολη μου,παιδι μου,κι εφάγασί μου τονε οι γιατροι!
*************************************ς
σε παλιοτερους χρονους...σε Γυμνασιο Αρρενων στα Χανιά πηγε ο Διευθυντης Γεωργιας του νομού και μιλησε στους τελειοφοιτους για το πρασινο και την γεωργια...ο ομιλητης καλός,αλλά ειχε τη συνηθεια καθε λιγο να καταληγει στην επωδό:
"παιδιά μου,αγαπησατε την γεωργιαν!"
ετσι, καθε τρεις και λιγο επαναλαμβανε:
"παιδιά μου,αγαπησατε την γεωργιαν!"
καθε φορά ομως που ελεγε αυτα τα λογια, εκαλυπταν την ομιλια του φωνες:
η εξηγηση ηταν οτι την εποχη εκεινη η ωραιοτερη "εταίρα"των Χανιων ηταν η Γεωργία, γνωστή βεβαιως στους μαθητες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου