Kωστας Βαξεβανης

 

Οταν οι συµπτώσεις επαναλαµβάνονται, τότε δεν µιλάµε για συµπτώσεις. Πρόκειται για τον κανόνα ο οποίος πρέπει να αναζητηθεί. Με λίγα λόγια, πρέπει να αναζητήσουµε τον κανόνα σύµφωνα µε τον οποίο επιφανή στελέχη της κυβέρνησης αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός παρουσιάζεται συµπτωµατικά δίπλα σε ανθρώπους που εµφανίζουν το έγκληµα ως πολιτική. Οσα έχουν γίνει γνωστά για το σκάνδαλο µε τον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν αποκαλύπτουν απλώς ένα πάρτι µε λεφτά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά τη δράση ενός εγκληµατικού, µαφιόζικου συστήµατος που απλώνεται από τους ευνοηµένους «γαλάζιους» κοµµατάρχες της επαρχίας έως τα στελέχη των κρατικών οργανισµών και τα υπουργεία. Ολους τους διόρισε, τους πιστοποίησε και τους διαφήµισε ως άξιους και άριστους ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Οι καταγεγραµµένες συνοµιλίες που ξεδιπλώνουν τη µαφία του ΟΠΕΚΕΠΕ κάνουν τα καρτέλ του Μεντεγίν και του Κάλι να µοιάζουν παρωχηµένα. Γιατί οι ντόπιοι µαφιόζοι δεν χρειάζεται να βάψουν τα χέρια τους µε αίµα. Κλέβουν, εξαπατούν και µετά, αν χρειαστεί, εξοντώνουν µε τη βοήθεια των φίλων της πολιτικής εξουσίας. Ο υπάλληλος που δεν έβαλε υπογραφή συναίνεσης στο έγκληµα θα διωχθεί και ο εισαγγελέας που τόλµησε να ρωτήσει θα παραδοθεί στην τιµωρητική µανία του Αρειου Πάγου ή θα µπει στον πάγο. Το σύστηµα έχει και δράστες και ηθικούς αυτουργούς, αλλά έχει κυρίως προστασία. Το στιβαρό χέρι της εξουσίας. Οι «φραπέδες» και οι «χασάπηδες» του ΟΠΕΚΕΠΕ, µαζί και η εταιρεία που κέρδιζε τους διαγωνισµούς του οργανισµού και τους έδινε τα δεδοµένα για να δηλώνουν στρέµµατα και αιγοπρόβατα ως τα Σκόπια και τη Σόφια, είναι τα στηρίγµατα του Μητσοτάκη προσωπικώς. Οι ατσίδες και κοµπιναδόροι ανατράφηκαν ως παραγιοί της εξουσίας, κουµπουροφόροι της πολιτικής προστασίας, βαφτιστήρια της Φαµίλιας και µετακλητοί υπάλληλοι των υπουργείων. Οσα λένε και καταγράφονται επισήµως από τους κοριούς είναι το ήθος και το ύφος της πραγµατικής εξουσίας. Καµιά παρεκτροπή της και καµιά στρεβλή πορεία της. Οι πρωταγωνιστές δεν έτυχαν µόνο της εµπιστοσύνης του Μητσοτάκη, αλλά διαφήµιζαν παντού ότι είχαν την εξουσιοδότηση της εξουσίας του σε βαθµό που κόµπαζαν για το πώς θα φάνε µε τη µεσολάβησή του άτακτους υπαλλήλους και εισαγγελείς. Η φωτογραφία του Κυριάκου Μητσοτάκη να πίνει ρακές µε τους σύντεκνους της απάτης δεν έχει καµία τυχαιότητα. Είναι επιβεβληµένη ακριβώς για να µπορούν να λένε ότι έχουν την πολιτική του ευλογία και να µοιράζονται κοµµάτι της εξουσίας του. Χωρίς τις φωτογραφίες αυτές και τα δηµόσια γλέντια, οι χασάπηδες του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν θα µπορούσαν να σφάξουν τις διαδικασίες και τη νοµιµότητα. ∆εν θα τους ακολουθούσε κανένας αν δεν είχαν τις φωτογραφικές πιστοποιήσεις ότι είναι οι δικοί του άνθρωποι, οι µπιστικοί του. Οπου γάµος και χαρά για τις εγκληµατικές οµάδες της Κρήτης ο Μητσοτάκης θα έχει ένα είδος «κουµπαριάς». Μετά την εξάρθρωση του µεγάλου κυκλώµατος της µαφίας στα Χανιά αποκαλύπτεται ότι οι δύο εγκέφαλοι, ξενοδόχοι στο επάγγελµα, διαφήµιζαν τις σχέσεις τους µε τους πολιτικούς και την εκκλησία. Αυτή η σχέση φαίνεται επίσης πιστοποιηµένη. Ο βασικός κατηγορούµενος στην υπόθεση, σε τηλεφωνική του επικοινωνία, οµολογεί τις προσπάθειες που κάνει για να εκλεγεί µητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου ο «δικός» του άνθρωπος, ο αρχιµανδρίτης Μελχισεδέκ, ο οποίος διεκδικεί τον µητροπολιτικό θρόνο που χήρεψε µε αντίπαλο τον Αµφιλόχιο Κισσάµου. Στην προσπάθεια αυτή, σύµφωνα πάντα µε όσα λέει, είναι σύµφωνοι τόσο ο οικουµενικός πατριάρχης όσο και ο νυν πρωθυπουργός. Λέει χαρακτηριστικά: «Ο Μητσοτάκης σε µια νύχτα έβγαλε νόµο» για το θέµα. Αν δεν είναι µια συνεργασία πολιτικής και µαφίας µε την ευλογία της εκκλησίας, τότε σίγουρα είναι µια δραµατική σύµπτωση. Μετά τον θάνατο του ∆αµασκηνού, µητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου, ο επικρατέστερος για τη θέση ήταν ο Αµφιλόχιος Κισσάµου. Ξαφνικά όµως η κυβέρνηση, µέσω της υπουργού Παιδείας Σοφίας Ζαχαράκη, νοµοθέτησε ώστε να µην µπορεί να διεκδικήσει ο Αµφιλόχιος τον θρόνο ως προερχόµενος από άλλο νοµό. Η νοµική ρύθµιση ξεσήκωσε θύελλα στην εκκλησία και εκκλησιαστικοί παράγοντες κατηγόρησαν τον Μητσοτάκη ότι µεθοδεύει την αρπαγή του µητροπολιτικού θρόνου από τον εκλεκτό του, αρχιµανδρίτη Μελχισεδέκ. Στο όνοµα της νοµικής ρύθµισης της κυβέρνησης αναβλήθηκε η εκλογή µητροπολίτη και ο αστάθµητος παράγοντας της κρητικής µαφίας έβαλε τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλιώς, ως παράγοντα, στο παιχνίδι. Τα τηλέφωνα βούιξαν και η βουή καταγράφηκε, ότι ο Μητσοτάκης έπραξε τα δέοντα υπέρ του Μελχισεδέκ, ο οποίος µάλιστα σε ανακοίνωσή του παραδέχθηκε τη σχέση µε τον µαφιόζο, στο πλαίσιο όµως των εκκλησιαστικών καθηκόντων. Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουµε και άλλη µια σύµπτωση. Ο αρχηγός της µαφίας φέρεται να πουλάει σε Ισραηλινούς µια έκταση η οποία είναι αµφίβολο αν του ανήκε, αφού ιδιοκτήτης φαίνεται η Μονή της Αγίας Τριάδας των Τζαγκαρόλων. Ο επίσκοπος ∆ορυλαίου και τότε ηγούµενος της µονής ∆αµασκηνός δεν φροντίζει για την κατοχύρωση της ιδιοκτησίας της µονής. Το σκάνδαλο δηµοσιοποιείται, οι φήµες για εκβιασµό του ∆αµασκηνού οργιάζουν (και επιβεβαιώνονται στη δικογραφία για τη µαφία της Κρήτης) και το πατριαρχείο αναγκάζεται να τον παύσει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να έχει πολύ καλές σχέσεις µε τον ρασοφόρο. Στις 22 Μαΐου 2020 επισκέπτεται τον ∆αµασκηνό µία µέρα πριν από το µνηµόσυνο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, σε µια ιδιωτική επίσκεψη πριν από τη φορτισµένη τελετή. Τον ∆εκαπενταύγουστο της ίδιας χρονιάς συναντά τον ∆αµασκηνό στη µονή µαζί µε την οικογένειά του και ο τότε ηγούµενος, ο οποίος σήµερα περιγράφεται ως Ρασπούτιν, κάνει δώρο µια εικόνα στη Μαρέβα Γκραµπόφσκι Μητσοτάκη. Η σωρεία των συµπτώσεων θέτει ζήτηµα για το ποιος είναι ο κανόνας. Κάθε πολιτικό πρόσωπο µπορεί να πέσει θύµα του δηµόσιου ρόλου του και των επαφών του. Εδώ όµως φαίνεται ότι κάτω από κάθε πέτρα που κρύβεται η µαφία της Κρήτης, είτε αφορά τον ΟΠΕΚΕΠΕ είτε ακόµη πιο βαριά παρανοµία, υπάρχει µια φωτογραφία Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός δεν µπορεί να αποσιωπά τα γεγονότα επενδύοντας στη λήθη ή την εξαπάτηση του κόσµου. Η χώρα είναι παραδοµένη στη µαφία. Αυτή που πουλάει ναρκωτικά, που εκτελεί µε καλάσνικοφ, που καταλαµβάνει δηµόσιους χώρους και παραλίες ή που ευλογεί κάθε παράνοµη ενέργεια. Τα της εκκλησίας βαραίνουν την ηγεσία της, αλλά τα του κράτους βαραίνουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Πριν από µερικά χρόνια µια φωτογραφία του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα σε ένα κότερο επιχειρηµατία προκάλεσε σωρεία κατηγοριών από τον Μητσοτάκη. Σήµερα ο ίδιος φωτογραφίζεται µε εγκληµατίες, οι οποίοι µάλιστα χρησιµοποιούν τις φωτογραφίες για να διαβεβαιώσουν προφανώς από πού πηγάζουν η εξουσία τους και η ατιµωρησία. Ο Μητσοτάκης δεν µπορεί να σφυρίζει αδιάφορα. Μόλις προχθές, ο αντ’ αυτού υφυπουργός Γιώργος Μυλωνάκης έκανε την παραδοχή (σε ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ και της Πλεύσης Ελευθερίας) ότι το δηµοσίευµα του Documento που τον εµφάνιζε να έχει ενηµερωθεί από στέλεχος του ΟΠΕΚΕΠΕ πλήρως για το σκάνδαλο ήταν απολύτως ακριβές. Τι άλλο πρέπει να κάνουν για να δηλώσουν ότι η µαφιόζικη διακυβέρνηση είναι ο κανόνας λειτουργίας του κράτους;