οι ντολμαδες

 

ενα βραδυ Σαρακοστης μαζευτηκε η συνηθισμενη παρεα στο σπιτι του Χαραλαμπου... η διαλεχτη πενταδα του χωριου στο κρασι...η Χαραλάμπαινα φορτωσε το τραπεζι πιατα με σαρακοστιανους μεζεδες,ελιες,παξιμαδι,ντοματες,βραστους χοχλιούς,πατατες οφτές κι ενα μεγαλο πιατο ντολμαδες,που τούς εβαλε στη μεση για να φτανουνε ολοι...απ`ολα τσιμπολογουσε η παρεα,μα ,τους ντολμαδες τούς πελεκησαν ολους,γιατι ηταν πολυ νοστιμοι...ενας μόνο εμεινε στη μεση του πιατου και δεν τον επαιρνε κανεις,για να μην τονε πουνε φαγά...

-φατε τονε,μπρε,κι εκειονέ το ντολμα,λεει η Χαραλαμπαινα στο τελος,να παρω το πιατο...ενας θα`πομεινει;

-εφαγαμε,ειπανε ολοι με τη σειρα...ευχαριστουμε.

πονηρη η Χαραλαμπαινα,λεει με το νου της:-μωρε,θελουνέν`τονε αυτοι,μα κανουνε τσι ντροπιάρηδες...εγω θα σβησω το λυχνο,να δω είντα θα γενεί.

και παιζει μια φυσά και σβει το λυχνο...κι εγινηκε χαμός με τα πηρουνια,που σμιξανε ΚΑΙ τα πεντε στο πιατο που ειχε το ντολμα...