Θανασης Καραμπατσος (Documento)

 

Διαβάζοντας δύο κείμενα στο Documentonews.gr δημιουργούνται μερικές σκέψεις και προβληματισμοί για την κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα. Το πρώτο είναι μια άποψη που εξέφρασε ο Άντι Κοτζάι για τη στάση της εγχώριας ακροδεξιάς με τη δολοφονία Κερκ στις ΗΠΑ. Σωστά επισημαίνει ότι έπεσαν οι μάσκες. Το άλλο κείμενο που έγραψε ο Δημήτρης Κούλαλης αφορά την κατάσταση στις ΗΠΑ μετά τη δολοφονία Κερκ.

Η επικοινωνιακή καταιγίδα που ακολούθησε τη στυγερή δολοφονία του ρατσιστή ακροδεξιού Τσάρλι Κερκ έφτασε έως την Ελλάδα. Την αποστροφή τους για τον χαμό του πουλέν του τραμπισμού που οπλούτισε εμφανιζόμενος να προκαλεί ντιμπέιτ με χαζοχαρούμενα αμερικανάκια του δικαιωματισμού εξέφρασαν οι πολιτικοί άνδρες Άδωνις Γεωργιάδης, Θάνος Πλεύρης, Κωνσταντίνος Κυρανάκης, Βασίλης Κικίλιας κ.ά. Ακολούθησαν μερικοί δημοσιολόγοι, όπως η Κατερίνα Παναγοπούλου, που έστησαν ένα μέτρο ίσων αποστάσεων με τον ρατσισμό και εξίσωσαν τις δολοφονίες ακροδεξιών και αριστερών (π.χ. Φύσσας και Κερκ) με ένα σκεπτικό έμπλεο ακροκεντρώων συνθημάτων, πλημμυρισμένο από ακροδεξιά λογική και θεωρία των δύο άκρων. Επιπλέον ξεμύτισαν οι ακροδεξιοί και χρυσαυγίτικοι λογαριασμοί για να ξεράσουν τη χολή τους σε κάθε τι «διαφορετικό». Στο όνομα της ελευθερίας του λόγου ζητούν να εκφέρουν «άποψη». Αν συνεχίσουν όμως θα αφαιρέσουν τον λόγο από εμάς. Διαβάστε και το παράδοξο του Πόπερ για να δείτε πώς αλώνονται από μέσα οι δημοκρατίες.

Κοινή συνισταμένη όλων αυτών είναι η αριστερά, που συνοψίζεται στη ρήση του Τραμπ: «Έχουμε τρελούς αριστερούς εκεί έξω και πρέπει απλά να τους τσακίσουμε». Ενορχηστρωμένα απέδιδαν τη δολοφονία Κερκ σε αριστερό, gay, ΛΟΑΤΚΙ κ.λπ. και προέκυψε ο εκτελεστής να είναι ακροδεξιός, ρεπουμπλικανός και εραστής των όπλων, όπως και το θύμα του. 

Το τραμπικό σύμπαν και στην Ελλάδα επιδιώκει να πάρει την ηγεμονία, όπως το είχε πει ο τσεκουροφόρος Βορίδης. Καθόλου τυχαία η «ομάδα αήθειας» εμφανίστηκε προ 24ώρων στην πηγάδα του Μελιγαλά να καταθέτει στεφάνι στους ταγματασφαλίτες. Η ταυτισμένη με την κυβέρνηση προπαγανδιστική ομάδα, οι υπάλληλοι της ΝΔ, έριξαν τις μάσκες τους. Προσεταιρίστηκαν επίσημα τον δωσιλογισμό, τα μετεμφυλιακά ήθη που είχε εκφράσει προ ετών ο κολλητός τους Παύλος Μαρινάκης λέγοντας στον Τσίπρα ότι αν ζούσαμε στον εμφύλιο θα πήγαινε από το χέρι του. Μάλιστα αυτός ο ίδιος πολιτικός μιλούσε με σεβασμό για τον Κερκ πριν από μερικές μέρες. Η ΝΔ είναι μια νεο-ΕΡΕ, όπως πολύ σωστά την έχει χαρακτηρίσει ο Νίκος Ξυδάκης, η οποία θέλει να ζει σε ένα μετεμφυλιακό περιβάλλον, το οποίο μάλιστα και χτίζει.

Προσέξτε, είναι οι ίδιοι που μας λένε τι ενδιαφέρει τον/τη 15χρονο/η η δολοφονία Λαμπράκη από το παρακράτος της Δεξιάς, τι μας ενδιαφέρει ο Μεταξάς με το ρετσινόλαδο, η Κατοχή με τους δωσίλογους, ο εμφύλιος με τους χίτες και τους Σουρλαίους και τους Πούλλους. Απαιτούν από την Αριστερά να ξεμπερδεύει με την πηγάδα καθότι «ξεπερασμένο» θέμα και χρειάζεται να επενδύσουμε στον πολιτικό πολιτισμό ενώ εκείνοι διαρκώς επιστρέφουν εκεί. Κι όχι μόνο επιστρέφουν, αλλά είναι τα μοναδικά τους επιχειρήματα: δείτε τι λένε μόλις στριμωχτούν ή και ελεύθερα Άδ. Γεωργιάδης, Πλεύρης, Βορίδης, Μουμτζής, Κυρανάκης κ.ά.

Στο μεταξύ αυτοί που δολοφονούν είναι οι ακροδεξιοί και οι ρατσιστές αστυνομικοί. Έκθεση του FBI κατέληγε στο συμπέρασμα ότι «οι μοναχικοί λύκοι και οι μικροί ακροδεξιοί τρομοκρατικοί πυρήνες αποτελούν την πιο επικίνδυνη απειλή τρομοκρατίας στις ΗΠΑ» – την αποκήρυξαν έπειτα από πιέσεις. Η Κου Κλουξ Κλαν και διάφορες μιλίτσιες σκοτώνουν και δέρνουν ανενόχλητες (γεγονότα του Σάρλοτσβιλ), οι αρχές όμως κυνηγούν «ακροαριστερούς» και καταληψίες στα πανεπιστήμια ή μετανάστες. Αφήνω εδώ μια πολύ ωραία ανάλυση του δημοσιογράφου Νίκου Δασκαλόπουλου για την περίπτωση Κερκ και του δολοφόνου του Τάιλερ Ρόμπινσον.

Στις ΗΠΑ η οπλοφορία είναι ευρύτατα διαδεδομένη. Μπορείς να πάρεις πολεμικό όπλο ή και αντιαεροπορικό στο mall της γειτονιάς σου. Να σκοτώσεις τον συμμαθητή, τον γείτονα ή τον ανύποπτο περαστικό. Η χώρα έχει χωριστεί στα δύο. Μιλίτσιες οργανώθηκαν όταν μπήκε στον Λευκό Οίκο ο Ομπάμα. Έκτοτε οι κοινωνικές αντιθέσεις έχουν γίνει δυσθεώρητες, ενώ ο πολιτικός λόγος είναι ιδιαίτερα τοξικός και η πολιτική εκπροσώπηση χυλός με όλα αυτά τα λόμπινγκ που δεν ξεχωρίζει δημοκρατικός από ρεπουμπλικανό.

Οι ΗΠΑ θυμίζουν Άγρια Δύση και το χειρότερο είναι ότι την εξάγουν κιόλας. Τα τραμπικά ρεύματα στην Ευρώπη πολλαπλασιάζονται. Στην Ουκρανία εξυμνούν ανενόχλητοι τον συνεργάτη των ναζί Στεπάν Μπαντέρα ενώ και στις βαλτικές δημοκρατίες στήνουν αγάλματα στις ταξιαρχίες των δωσίλογων που πολέμησαν με τα Waffen-SS. Στη Βρετανία ένας ρατσιστής με περικεφαλαία που μπαινοβγαίνει στις φυλακές διοργάνωσε μια πορεία εκατοντάδων χιλιάδων που έσταζε μίσος για τους μετανάστες στους δρόμους του Λονδίνου. Στη Γερμανία η ακροδεξιά AfD έχει επιβάλει την ακροδεξιά ατζέντα (ακόμη και στην «αριστερή» Ζάρα Βάγκενκνεχτ) ενώ ο «σοσιαλδημοκράτης» υπουργός Άμυνας επαναφέρει την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία και με τη νατοϊκή Ανατολική Φρουρά η Βέρμαχτ, συγγνώμη η Μπούντεσβερ ξαναβγαίνει από τα όρια της Γερμανίας που επανεξοπλίζεται και αγγίζει επικίνδυνα τη φωτιά του πολέμου. Στην Ελλάδα ζήσαμε τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής και τα «αθώα» αγήματα εφέδρων λοκατζήδων που πήγαιναν για σκοποβολή εν κρυπτώ, αλλά και τους μαθητές του ΕΠΑΛ στη Σταυρούπολη.

Η Ευρώπη ήταν το εργαστήριο των παγκοσμίων πολέμων, του ναζισμού και του φασισμού. Το μεταπολεμικό χτίσιμό της έγινε πάνω σε ένα κοινωνικό συμβόλαιο δικαίου, κράτους πρόνοιας και ανεκτικότητας (όσο γινόταν) παρότι ήταν πεδίο δράσης του Ψυχρού Πολέμου. Στο νεοψυχροπολεμικό τοπίο η Ευρώπη βυθίζεται στο σκοτάδι της ακροδεξιάς και του τραμπισμού. 

Οι ΗΠΑ είναι ουσιαστικά στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου (προανάκρουσμα ήταν η εισβολή στο Καπιτώλιο) με τον Τραμπ να έχει δηλώσει ότι οι αμερικανοί πολίτες θέλουν κάποιον με πυγμή και χωρίς πολλά δημοκρατικά δικαιώματα. Η Ευρώπη ακολουθεί στον γκρεμό που έχει βαδίσει ο Τσάρλι Κερκ ο οποίος έγινε βαθύπλουτος πουλώντας έρωτα για τα όπλα και μίσος για τη διαφορετικότητα.

Αυτό το κλίμα μεταφέρει στην Ελλάδα η ΝΔ. Και ήδη έχει στήσει εμφύλιο, και πολιτικούς και ταξικούς αποκλεισμούς με μανδύα κίβδηλης ευημερίας – πάλι αναφορά στον Ν. Ξυδάκη που περιέγραψε γλαφυρά την κατάντια μας.