στο καφενειο του χωριου εκαθόντανε ενα χειμωνιατικο βραδυ και λεγανε ιστοριες...στην παρεα δυο-τρεις κυνηγοι... απο κουβεντα σε κουβεντα περασαν στο κυνηγι και αρχισανε να λενε απιθανες ιστοριες...μεγαλυτεροι καυχησιαρηδες για τα κατορθωματα τους απο τους κυνηγους δεν εχει...ο,τι δεν καταφερνουνε να κανουν στην πραγματικοτητα,το χτιζουν στο μυαλο τους με τη φαντασια...και τα λενε με τετοιο φυσικο τροπο που θαρρεις πως ειναι κιολας αληθεια...και λεει ο ενας πως εσκοτωσε μια φορά με ΕΝΑΝ σμπαρο δυο λαγους που καθοντανε στην ιδια κοιμηθιά και ηταν 3 οκαδες ο καθενας...λεει και ο δευτερος πως εσκοτωσε κι αυτος μια φορά σ`ενα βατο πεντε κοτσυφούς με ΜΙΑ μπαλωθιά...παιρνει το λογο και ο τριτος,ο μεγαλυτερος καυχησιαρης του χωριου
-μια φορά,επήα αμοναχός μου στο κυνηγι και αρχισε ο σκυλος και ήβγανε περδικες...και ωστε να παω απο τη Λαγκάδα ισαμε τα σώπατα σκοτωσα 99 περδικες!
λενε-ντου οι αλλοι χωριανοι, που τονε ξερανε:
-και γιάντα δε λες ντελόγο(αμεσως)εκατο,μόνο λες 99;
-ε,και για μιαν περδικα,μωρε,θα πω ψόματα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου