Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

Χατζιδακις - Γκατσος


Τ`ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΡΙΑ

Τ’ αστέρι του Βοριά
θα φέρει  ξαστεριά,
μα πριν φανεί μέσα από το πέλαγο πανί
θα γίνω κύμα και φωτιά
να σ’ αγκαλιάσω ξενιτιά

Κι εσύ χαμένη μου πατρίδα μακρινή
θα γίνεις χάδι και πληγή
σαν ξημερώσει σ’ άλλη γη

Τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι,
 
Τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή

Φεγγάρια μου παλιά
καινούρια μου πουλιά
διώχτε τον ήλιο και τη μέρα απ’ το βουνό
για να με δείτε να περνώ
σαν αστραπή στον ουρανό.



ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΞΕΝΙΤΙΑ

Τώρα που πας στη ξενιτειά 
πουλί θα γίνω του Νοτιά
 
γρήγορα να σ’ ανταμώσω.
Για να σου φέρω τον σταυρό
 
που μου παράγγειλες να βρω
δαχτυλίδι να σου δώσω.

Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή αγαπημένο
ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω.
Στ’ όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου `ρθεις πάλι
 
σαν μικρό χαρούμενο πουλί.

Χρυσή μου αγάπη έχε γεια
να `ναι μαζί σου η Παναγιά
κι όταν `ρθει το περιστέρι.
Θα χω κρεμάσει φυλαχτό
 
στο παραθύρι τ’ ανοιχτό
 
την καρδιά μου σαν αστέρι.


ΣΤΑ ΚΑΚΟΤΡΑΧΑΛΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ (ΤΣΑΜΙΚΟΣ)


Στα κακοτράχαλα τα βουνά
με το σουράβλι και το ζουρνά
πάνω στην πέτρα την αγιασμένη
χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι.
Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής
κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.

Δική τους είναι μια φλούδα γης
μα εσύ ,Χριστέ μου ,τους ευλογείς
για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα
απ’ το τσακάλι και την αρκούδα.
Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς
κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.

Από την Ήπειρο ως τον Μοριά
κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια
στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός
και δραγουμάνος του ειν`ο λαός.

Δεν υπάρχουν σχόλια: