ΑΠΡΙΛΗ ΜΟΥ ΞΑΝΘΕ
Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ
και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πώς αντέ-
Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πώς αντέχεις
μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές
Γιομίζ’ η γειτονιά τραγούδια και φιλιά
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ,
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ,
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το `χω μυστικό
Αστέρι μου, αστέρι μου χλωμό,
του φεγγαριού αχτίδα στο γαϊτανόφρυδο
Στο γαϊτανο- , στο γαϊτανοφρυδό σου
κρεμάστηκε η καρδιά μου σαν το πουλάκι στο ξόβεργο
Λουλούδι μου, λουλούδι μυριστό
και ρόδο μυρωδάτο, στη μάνα σου θα `ρθω
στη μάνα σου, στη μάνα σου θα `ρθω
να πάρω την ευχή της και το ταίρι που αγαπώ
και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πώς αντέ-
Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πώς αντέχεις
μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές
Γιομίζ’ η γειτονιά τραγούδια και φιλιά
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ,
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ,
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το `χω μυστικό
Αστέρι μου, αστέρι μου χλωμό,
του φεγγαριού αχτίδα στο γαϊτανόφρυδο
Στο γαϊτανο- , στο γαϊτανοφρυδό σου
κρεμάστηκε η καρδιά μου σαν το πουλάκι στο ξόβεργο
Λουλούδι μου, λουλούδι μυριστό
και ρόδο μυρωδάτο, στη μάνα σου θα `ρθω
στη μάνα σου, στη μάνα σου θα `ρθω
να πάρω την ευχή της και το ταίρι που αγαπώ
ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ Ο ΓΙΟΚΑΣ ΣΟΥ
Μανούλα μου ο γιόκας σου
που έφυγε στα ξένα
βλέπει τη νύχτα μοναχός,
βλέπει τον πόνο μόνος,
τον λιώνει ο ξενιτεμός
και τονε δέρνει ο πόνος.
Μανούλα, μανούλα
μανούλα πού `ν’ ο γιόκας σου,
μανούλα, μανούλα,
πού `ν’ ο βασιλικός σου.
πού είναι τ’ αστέρια τ’ ουρανού,
πού είν’ η ζωή κι ο βιος σου.
Μανούλα στείλε τα πουλιά,
μανούλα στείλ’ τ’ αηδόνια,
να με ξυπνάνε την αυγή,
να `ρχονται στα όνειρά μου,
να μη με δέρνει η απαντοχή,
να `ναι βουνό η καρδιά μου.
που έφυγε στα ξένα
βλέπει τη νύχτα μοναχός,
βλέπει τον πόνο μόνος,
τον λιώνει ο ξενιτεμός
και τονε δέρνει ο πόνος.
Μανούλα, μανούλα
μανούλα πού `ν’ ο γιόκας σου,
μανούλα, μανούλα,
πού `ν’ ο βασιλικός σου.
πού είναι τ’ αστέρια τ’ ουρανού,
πού είν’ η ζωή κι ο βιος σου.
Μανούλα στείλε τα πουλιά,
μανούλα στείλ’ τ’ αηδόνια,
να με ξυπνάνε την αυγή,
να `ρχονται στα όνειρά μου,
να μη με δέρνει η απαντοχή,
να `ναι βουνό η καρδιά μου.
Ο ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ Τ`ΟΥΡΑΝΟΥ
Ο καβαλάρης του ουρανού
φάνηκε πάνω στην κορφή,
κρατεί στο χέρι την αυγή
και στ’ άλλο τη ζωή μου.
Το παλληκάρι το παλληκάρι
θα `ρθει το βράδυ στις εννιά,
βοήθα Χριστέ και Παναγιά.
Ο καβαλάρης του βουνού
φάνηκε στα σοκάκια,
κρατεί στο χέρι κεραυνούς
και στ’ άλλο αναστεναγμούς.
Ο καβαλάρης του ουρανού
παίρνει μαζί του την αυγή,
παίρνει το χέρι που σκορπά
και τ’ άλλο που θερίζει.
φάνηκε πάνω στην κορφή,
κρατεί στο χέρι την αυγή
και στ’ άλλο τη ζωή μου.
Το παλληκάρι το παλληκάρι
θα `ρθει το βράδυ στις εννιά,
βοήθα Χριστέ και Παναγιά.
Ο καβαλάρης του βουνού
φάνηκε στα σοκάκια,
κρατεί στο χέρι κεραυνούς
και στ’ άλλο αναστεναγμούς.
Ο καβαλάρης του ουρανού
παίρνει μαζί του την αυγή,
παίρνει το χέρι που σκορπά
και τ’ άλλο που θερίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου