ΜΠΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
Μη ρωτάς, κυρ Αναστάση,
τον καημό μου να σου πω,
μπόρα είναι θα περάσει,
βάλε τσίπουρο να πιω.
Μη ρωτάς, κυρ Αναστάση,
φέρε και δυο τρεις ελιές,
μπόρα είναι θα περάσει,
μη χειρότερα να λες.
Κάθα βράδυ μπρος στα σκαλοπάτια της
είχα κουραστεί να καρτερώ,
σαν τον ήλιο λάμπανε τα μάτια της,
να στα περιγράψω δεν μπορώ.
Μη ρωτάς, κυρ Αναστάση,
που πονά, που δεν πονά.
μπόρα είναι θα περάσει,
βάλε τσίπουρο ξανά.
Μη ρωτάς, κυρ Αναστάση,
φέρε και μια πιπεριά.
μπόρα είνα θα περάσει,
θα `ρθει πάλι η ξαστεριά.
τον καημό μου να σου πω,
μπόρα είναι θα περάσει,
βάλε τσίπουρο να πιω.
Μη ρωτάς, κυρ Αναστάση,
φέρε και δυο τρεις ελιές,
μπόρα είναι θα περάσει,
μη χειρότερα να λες.
Κάθα βράδυ μπρος στα σκαλοπάτια της
είχα κουραστεί να καρτερώ,
σαν τον ήλιο λάμπανε τα μάτια της,
να στα περιγράψω δεν μπορώ.
Μη ρωτάς, κυρ Αναστάση,
που πονά, που δεν πονά.
μπόρα είναι θα περάσει,
βάλε τσίπουρο ξανά.
Μη ρωτάς, κυρ Αναστάση,
φέρε και μια πιπεριά.
μπόρα είνα θα περάσει,
θα `ρθει πάλι η ξαστεριά.
ΝΑΝΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΝΑΝΙ
Νάνι το παιδί μου νάνι, που δεν ήθελε νερό,
τ’ άλογό μας το μεγάλο.
τ’ άλογό μας το μεγάλο.
Αχ καρδούλα μου ποιος ξέρει
τι να λέει το ποταμάκι στο λιβάδι το χλωρό.
Νάνι το νερό το μαύρο μες στα πράσινα χορτάρια
που ψιλό τραγούδι πιάνει.
τι να λέει το ποταμάκι στο λιβάδι το χλωρό.
Νάνι το νερό το μαύρο μες στα πράσινα χορτάρια
που ψιλό τραγούδι πιάνει.
Νάνι κι η τριανταφυλλιά μου
που τη γης δακρυοποτίζει, τ’ άλογό μας το καλό.
Έχει πόδια λαβωμένα, τραχηλιά κρουσταλλιασμένη,
έχει ένα ασημένιο λάζο καρφωμένο μες στα μάτια.
Μόνο μια φορά σαν είδε τ’ αντρειωμένα τα βουνά,
εχλιμίντρισε κι εχάθη στα νερά τα σκοτεινά.
Αχ πού πήγες άλογό μου, που δεν ήθελες να πιεις,
αχ μαράζι μες στο χιόνι.
που τη γης δακρυοποτίζει, τ’ άλογό μας το καλό.
Έχει πόδια λαβωμένα, τραχηλιά κρουσταλλιασμένη,
έχει ένα ασημένιο λάζο καρφωμένο μες στα μάτια.
Μόνο μια φορά σαν είδε τ’ αντρειωμένα τα βουνά,
εχλιμίντρισε κι εχάθη στα νερά τα σκοτεινά.
Αχ πού πήγες άλογό μου, που δεν ήθελες να πιεις,
αχ μαράζι μες στο χιόνι.
Νάνι το γαρούφαλό μου
που τη γης δακρυοποτίζει, τ’ άλογό μας το καλό.
Μην έρχεσαι μη μπαίνεις, το παρεθύρι κλείσ`το
με φυλλωσιές ονείρου, μ’ όνειρα φυλλωσιάς.
Κοιμάται το παιδάκι μου, σωπαίνει το μωρό μου.
Αχ πού πήγες άλογό μου, που δεν ήθελες να πιεις,
άλογο της χαραυγής.
που τη γης δακρυοποτίζει, τ’ άλογό μας το καλό.
Μην έρχεσαι μη μπαίνεις, το παρεθύρι κλείσ`το
με φυλλωσιές ονείρου, μ’ όνειρα φυλλωσιάς.
Κοιμάται το παιδάκι μου, σωπαίνει το μωρό μου.
Αχ πού πήγες άλογό μου, που δεν ήθελες να πιεις,
άλογο της χαραυγής.
ΝΑΝΙ ΤΟΥ ΡΗΓΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Νάνι του Ρήγα το παιδί,
του βασιλιά τ’ αγγόνι.
Νάνι του κήπου η πασχαλιά,
του Μάη το χελιδόνι.
Κοιμήσου φως της χαραυγής
κι άστρο χρυσό τ’ Απρίλη
κι η Παναγιά στον ύπνο σου
χαμογελά στα χείλη.
Κάμε τον ύπνο σύννεφο
και τ’ όνειρό σου πάχνη
κι ένα πουλί τ’ αυγερινού
να σ’ ανταμώσει ψάχνει.
του βασιλιά τ’ αγγόνι.
Νάνι του κήπου η πασχαλιά,
του Μάη το χελιδόνι.
Κοιμήσου φως της χαραυγής
κι άστρο χρυσό τ’ Απρίλη
κι η Παναγιά στον ύπνο σου
χαμογελά στα χείλη.
Κάμε τον ύπνο σύννεφο
και τ’ όνειρό σου πάχνη
κι ένα πουλί τ’ αυγερινού
να σ’ ανταμώσει ψάχνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου