ποιητων λογος

ΕΛΥΤΗΣ

Ειμαι του ολιγου και του ακριβους

δεν υπηρξα ποτέ μου του τριτου προσωπου

Και ο  συνειρμών,συνειρμήτω

Να προφερει καθαρα τη λεξη θαλασσα

ετσι που να γυαλισουν μεσα της όλα τα δελφινια

(από τη)    Μαρια Νεφελη

Θε μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!


παιδιά κι αγγόνια της απάρνησης είναι όλα τους μπάσταρδα


αν δεν στηριξεις το ένα σου πόδι έξω απ`τη Γη,ποτέ σου δεν θα μπορέσεις να σταθείς επάνω της


είναι διγαμία να αγαπάς και να ονειρεύεσαι


είναι αγένεια να κάνεις του Χάρου χειροφιλήματα


δίνε δωρεάν το χρόνο,αν θες να σου μείνει λίγη αξιοπρέπεια


κάνε άλμα πιο γρήγορα από τη φθορά


δεν εγεννήθηκεν ακόμη ο Μαγγελάνος ενός τριαντάφυλλου

όποιος μπορεί και φορτίζει την ερημιά έχει ακόμη ανθρώπους μέσα του

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΔΗΜΟΥΛΑ

Όχι δεν ειμαι λυπημενη

Σε σωστη ωρα νυχτωνει

Ετοιμαζω μεγαλο ταξιδι

Με τις ιδιες κινησεις που κανει κανεις οταν μενει

Στη βαθια μακρινη αλλαγη μου πηγαινω

Τουλαχιστον

Ν`αλλαζεις πότε πότε το νερο στις φωτογραφιες μου

Εγω,όταν θα μεγαλωσω

Θα γινω Σεπτεμβρης,ελεγε ο Αυγουστος

Απροσδοκίες

Θεε μου,τί δεν μάς περιμενει ακομα

Κι αλοιμονο αν δεν δωσει

Σημειο ζωης το παραλογο

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μανος ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

Εσυ κρατας από  το γενος λουλουδιων

Από φυλες που ευωδιαζουν τα γραφτα τους,

Εγω φυλαω σκοπιά σε τουτο τον αιωνα

Κι ο κληρος μου είναι των θυματων