αφορισμικον οξυ

Όταν γεννήθηκες εβρεχε…. Όμως οι σταγόνες δεν ηταν σταγόνες νερού….. Ήταν σταγόνες από δάκρυα του ουρανού που εκλαιγε,
γιατί εχανε το πολυτιμότερο "αστέρι" του…….

συγχωρεση είναι το αρωμα που χαριζει η βιολετα στο παπουτσι που την ελιωσε

ελευθερος ειναι αυτος που δεν φοβαται να παει την σκεψη του μεχρι τερμα

η σοφια εγκειται στα εξης δυο
1) να μπορεις να πεις πολλα
2)να μην τα πεις

ενας στοχος της φιλοσοφιας ειναι το να μην βασανιζομαστε απο
προβληματα που δεν εχουν λυση...η φιλοσοφια λυνει τους κομπους που, ακριτα, αφησαμε να δημιουργηθουν στη σκεψη μας...αλλά,για να το πετυχει, πρεπει να κανει ελιγμους τοσο πολυπλοκους οσο και οι κομποι...το ζητουμενο λοιπον δεν είναι μια νεα θεωρια…το ζητουμενο είναι :όχι κομποι                          Wittgenstein

amor fati (αγάπα τη μοιρα σου)          Νιτσε

μπορω να απαντησω αυτη την ερωτηση,αλλά ειμαι αρκετα εξυπνος για να την κανω;

το πιο μεγαλο θαυμα ειναι να μπορεσεις να δεις μεσα απο τα ματια του αλλου εστω και για μια στιγμη 

η αξια ενος ανθρωπου δεν μετριεται με βαση τις επιτυχιες του,αλλά με βαση το πώς αντιμετωπιζει τις αποτυχιες του

μπορεις να δειξεις την περιφρονηση σου για την ωμοτητα και την ηλιθιοτητα του Συμπαντος κανοντας τη ζωη σου ενα ποιημα ανακολουθίας και παραλογισμου

η φαντασια δοθηκε στον ανθρωπο για να αντισταθμιζει αυτο που δεν ειναι...και το χιουμορ τού δοθηκε για να παρηγοριεται για αυτο που ειναι

οι ερωτησεις μου ειναι το ηθος μου...ειμαι οι ερωτησεις μου

τα γεγονοτα της παιδικης μας ηλικιας δεν περνανε.....επαναλαμβανονται,όπως  οι εποχες του ετους

-ξέρεις ποιός άνθρωπος δεν θα σε εγκαταλείψει ποτέ;

-ποιός;

-ο εαυτός σου

 -και ξέρεις ποιά είναι η απάντηση σε κάθε σου ερώτηση;

-ποιά;

-ο εαυτός σου

 -και ξέρεις ποιά είναι η λύση στο κάθε σου πρόβλημα;

-ποιά;-

ο εαυτός σου

να μην αφησω στο Χαρο τιποτα για να μού παρει ...μοναχα λιγα κοκκαλα                                   Καζαντζακης

αν αιωνιοτητα σημαινει οχι απεριοριστη χρονικη διαρκεια,αλλά
α-χρονικοτητα,τοτε η αιωνια ζωη ανηκει σ`αυτους που ζουν στο παρον                             Wittgenstein

η ζωη μας ειναι κατι μικρο που μπορει να χωρεσει τα παντα

μην κανεις τιποτα για το καλο του άλλου....καν`το για το δικο σου

η τιμωρία του ψεύτη δεν είναι ότι δεν τον πιστεύουν, αλλά ότι αυτός δεν μπορεί να πιστέψει

ποτέ ο άνθρωπος δεν κάνει καλύτερη περιγραφή του δικού του χαρακτήρα, όσο όταν περιγράφει το χαρακτήρα ενός άλλου.

δεν παραδεχόμαστε τα μικρά ελαττώματά μας παρά για να πείσουμε τους άλλους ότι δεν έχουμε μεγάλα.