σ`ενα χωριο εφταξε μια φορά ενας διακονιαρης,κουρασμενος,πεινασμενος,ξεπνεμένος...να γυριζει τα σπιτια να ζητά ελεημοσυνη και φαϊ...και τού λενε:-μνημοσυνο εχουμε επαέ στο χωριο και ταϊζουνε,μόνο πηγαινε εκειά να φας,να πιεις και μια μακαριά...σηκωνεται,παει και τού βαζουνε αμεσως ενα πιατο φαϊ...αυτος το`φαε στο πι και φι και τού φερνουνε κι αλλο κι αλλο ,ισαμε που χορτασε...και ολη την ωρα που ετρωγε,σε καθε μπουκιά ,ελεγε "ο Θεος να τού συχωρεσει του μακαριτη"...κι αλλη μπουκια,το ιδιο "Ο Θεος να τού συχωρεσει"...στο τελος τού φεραν ενα πιατο ακομη,αλλά αυτος δεν μπορουσε να φαει αλλο...
-μα φάε ακομη εκειονέ!
-δεν μπορω,εχορτασα,δε θελω αλλο
-ε,μα να σκασω θελει`δα για τον πισσοκόκκαλο;!;!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου