Σ`ένα γαμο πηγε ενας με το φιλο του και μετα τη στεφανωση πηγανε στο κεντρο που εκανανε το τραπεζι και καθησανε σε μιαν άκρα…απεναντι τους επηγε και εκαθησε μια μεσοκαιρίτισσα ομορφοκαμωμνεη γυναικα που δεν εβγανε τα μάθια της από πανω του…μια στιγμη,σηκωνει τη μια χέρα και τού την κουνουσε δεξαζερβα με διπλωμενο ρο μεσακό δαχτ΄ύλι και τού`κανε καζίκι(παλούκι/χειρονομια συμβολικη του φαλλού) !
-πράμα θελει μωρε εκεινηέ η γυναικα από μενα,αμε στο δαιμονα;
Αυτή εξακολουθουσε και τον εκοιταζε και,σε λιγο,παλι τού κανει με τα δαχτυλα των χεριων της και το σχημα του αιδοιου!
Λεει του φιλου του
-σηκω να φυγουμε
-γιάντα είντα `παθες;
-δε θωρεις εκειονέ το δαιμονα που καθεται απεναντι μου είντα μού κανει;
Ετούτανε και ετούτανε τα σχέδια με τα χερια της!
-μωρε σωπα!...η πεθερα είναι και σε ρωτα αν εισαι από το γαμπρο καλεσμενος(καζίκι) γή από τη νυφη(το άλλο σχεδιο)…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου