παρεα κανανε σ`ενα χωριο και ετρωγανε και επινανε και ετραγουδουσανε...ητανε κι ενα ντελικανεδακι στην παρεα που ουτε καλη φωνη ειχε ,ουτε μαντιναδες εκατεχε...κι αμα ηρθε η σειρα του να πει κι αυτος μια μαντιναδα,λεει:
στω μερακλήδω τα χαρτιά
ειμαι κι εγω γραμμενος
κι επαναλαμβάνανε στον ιδιο σκοπό οι αλλοι:
αμ ελα που αυτος δεν εθυμούντανε να τηνε ξετελέψει και ξαναρχιζει απο την αρχη την ιδια μαντιναδα
στω μερακληδω τα χαρτιά
ειμαι κι εγω γραμμενος
πιωμενοι οι αλλοι ελεγανε κι αυτοι τα ιδια:
ειμαι κι εγω γραμμενος...
αλλά και παλι δεν εμπορουσε να τηνε ξετελέψει
και την αρχιζε παλι απο την αρχη:
στω μερακληδω...
ε,δεν εβασταξανε αλλο και σηκωνεται ενας και τού λεει:
καλλιά `τανε,Γιωργιό,να μην ησουνε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου