«Auctoritatis ante portas. Αυταρχικό καθεστώς εγκαθίσταται όταν ένας πολιτικός φορέας στηρίζεται από πολύ (και μαύρο) χρήμα, που ελέγχει ΜΜΕ, ενημέρωση & διαμόρφωση κοινής γνώμης, με τη στήριξη αρκετών θεσμών του κράτους (πχ δικαστήρια, αρχές) & της κοινωνίας (πχ εκκλησία).
Όταν εγκατασταθεί αυταρχικό καθεστώς, είναι πολύ δύσκολο πια να ανατραπεί, παρότι τυπικά γίνονται εκλογές (που όμως δεν είναι ελεύθερες και δίκαιες). Δείτε πόσες δεκαετίες κυβερνούν Πούτιν, Ερντογάν, Μαδούρο. Ενίοτε, μόνη ελπίδα ανατροπής είναι αν πεθάνει ο αυταρχικός ηγέτης Η πολιτική ανάλυση διεθνώς έχει δείξει ότι μόνος ρεαλιστικός τρόπος αντίδρασης σε αυταρχικό καθεστώς είναι η συγκρότηση κοινού μετώπου εναντίον του από τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης.
Αυτό απαιτεί συνεργασία φορέων που δεν έχουν τίποτα κοινό. Συνεργασία ακόμα & με το διάβολο Στην Ελλάδα έχουμε από καιρό ενδείξεις ότι είμαστε σε πορεία εγκαθίδρυσης αυταρχικού καθεστώτος. Επιβεβαιώνονται από ευρωπαϊκούς θεσμούς, ανεξάρτητους φορείς, επιστημονικούς οργανισμούς.
Μια ακόμη 4ετία κυβερνητικής ασυδοσίας ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ότι θα εδραιώσει ακλόνητο καθεστώς. Τα κόμματα της -προοδευτικής, τουλάχιστον- αντιπολίτευσης δεν είδαν ή δεν αξιολόγησαν σωστά τις ενδείξεις και τους κινδύνους. Δεν υπήρξε καμία προσπάθεια συγκρότησης μετώπου κατά του διαφαινόμενου αυταρχικού καθεστώτος. Από κανέναν.
Ο ΣυΡιζΑ, με την ψευδαίσθηση μιας επίπλαστης ηγεμονίας, πίστεψε, μάταια, ότι μπορεί να αντιπαρατεθεί μόνος του σε ένα καθεστώς εν τω γίγνεσθαι. Οι ευθύνες του τεράστιες. Όμως εξίσου μεγάλες του ΠαΣοΚ και των κομμάτων της Αριστεράς. Που απλώς επιδίωξαν ένα καλό πλασάρισμα αδιαφορώντας εν πολλοίς για τη μεγάλη εικόνα (το καθεστώς εν τω γίγνεσθαι).
Όσοι δεν παίρνουν πρωτοβουλίες συγκρότησης μετώπου είναι υποκριτικό να κουνούν το δάχτυλο & να επικαλούνται ηθικό πλεονέκτημα. Κρατούν την "καθαρότητα" τους αλλά, μαζί της, και το καθεστώς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου