Aγαπητοί αναγνώστες, καλημέρα σας. Τη γνώμη μου για τη θρησκεία την ξέρετε, εφ’ όσον από κάποια διαστροφή διαβάζετε τακτικά αυτό το δελτίο συμβάντων. Δεν πιστεύω σε κανέναν θεό, ούτε πατέρα ούτε παντοκράτορα, ούτε ποιητή ουρανού και γης. Αδιαφορώ πλήρως για τα μυστήρια, πατάω το πόδι μου σε ναούς μόνο με την ιδιότητα του τουρίστα και δεν δέχομαι ότι στα σύννεφα ζουν καλοκάγαθοι προστάτες με μακριές γενειάδες.
Υπερασπίζομαι ωστόσο μέχρι θανάτου το δικό σου δικαίωμα να πιστεύεις σε όποια θεότητα θέλεις, αρκεί να μη μου τη φορέσεις καπέλο και να μη κουμαντάρεις τη δική μου ζωή με τροχονόμο τον φανταστικό σου φίλο. Πάνω απ’ όλα, δεν ανέχομαι να γίνεται η θρησκεία επίσημη πολιτική του κράτους όπου έχω την ατυχία να κατοικώ ή καύσιμο για πλύση εγκεφάλου στα χείλη ανθρώπων που θα έπρεπε να είναι οι «θεοί» του κάτω κόσμου.
Του εδώ κόσμου εννοώ, όχι του κάτω κάτω. Εάν μπω σε ιατρείο και αντικρύσω μωσαϊκό από εικονίτσες, παίρνω δρόμο και δεν κοιτάζω πίσω μου. Πάνω απ’ όλα και απ’ όλους δεν βάζω τον όποιον Θεό, αλλά τον άνθρωπο και την επιστήμη. Δεν θέλω ο γιατρός που με κουράρει να σηκώνει τα χέρια ψηλά όταν ζορίζεται. Στο δικό μου παράξενο μυαλό, δεν υπάρχει η έννοια «από δω και πέρα ο Θεός».
Εάν μολαταύτα εσύ το πιστεύεις, δικαίωμά σου και μαγκιά σου. Θα βάλω τα στήθη μου μπροστά για να μη σου το στερήσει κανένας. Αλλά μέχρις εκεί. Όποιος περιμένει σωτηρία από άυλους μεσσίες, καλά θα κάνει τους πάρει στο σπίτι του.
Για εμένα, αγιασμός των υδάτων είναι αυτό που κάνουν οι κοινοί θνητοί όταν βουτάνε στο πέλαγος για να σώσουν τον πρόσφυγα που πνίγεται. Ευεργεσία είναι να δίνεις αίμα, πίστη είναι να απλώνεις και να παίρνεις χείρα βοηθείας από τον συνάνθρωπό σου. Θρησκεία, για μένα, είναι να αγαπάς τον πλησίον σου χωρίς να χρειάζεσαι τον ρασοφόρο μεσολαβητή και το κερδοσκοπικό ίδρυμα που λέγεται Εκκλησία. Στην Ελλάδα δεν έχουμε θεοκρατία, αλλά δημοκρατία. Στα χαρτιά, τουλάχιστον.
Κουτόχορτο και δόλωμα
Πάμε παρακάτω, τώρα που εξηγηθήκαμε. Το περασμένο Σάββατο, κάποιος τύπος που ντροπιάζει το άμφιο και την ιδιότητα του ιερέα, μητροπολίτης ενός ποιμνίου που δεν υπάρχει καν, προχώρησε στην κάτωθι εκπληκτική ανάρτηση, χωρίς καν να έχει το ελαφρυντικό του βρασμού ψυχής. Η ψυχή του μητροπολίτη Ικονίου Θεόληπτου βράζει από μίσος και τα παρακάτω λόγια αποτελούν τρανή απόδειξη. Πήγα να διορθώσω τα ορθογραφικά και συντακτικά λάθη, αλλά πόνεσαν τα μάτια μου και τα παράτησα, οπότε πιάστε αγκαλιά τον κουβά για τον εμετό και καταναλώστε υπεύθυνα:
«Απολαύσαμε χθες στις ειδήσεις από την τηλεόραση την γνωστή κυρία να εξέρχεται από το δικαστικό Μέγαρο μετά την κατάθεση μήνυσης κατά του αξιότιμου Εφέτου Ανακριτού κ. Μπακαίμη, με το γνωστό της ύφος δέκα καρδιναλίων, με το μαλάκι της χτενισμένο φρέσκο, μόλις βγήκε από το κομμωτήριο, και με το σχετικό μακιγιάζ της (μια εμφάνιση μητέρας που πενθεί για το χαμό του παιδιού της!!!). Να συνοδεύετε απ’ όλα αυτά τα αποβράσματα της κοινωνίας, να απαντά σε ερωτήσεις δημοσιογράφων που η ίδια τους κάλεσε να είναι εκεί και να μας κουνάει το δάκτυλο, ως θεά των πάντων.
Σήμερα, ακούσαμε από τον δικηγόρο της ότι δεν βιάζονται να βγει το πόρισμα των ερευνών !!! Μα αυτή δεν ήταν εκείνη που έκανε παράπονα ότι δύο χρόνια δεν έβγαλαν πόρισμα; τώρα δεν βιάζεται; δικαιολογημένα: Πρώτον, διότι γνωρίζει ότι με το πόρισμα που θα βγει, όλα αυτά που λένε περί συγκαλύψεως και εύφλεκτου υλικού και όλες τις υπόλοιπες σαχλαμάρες, θα πέσουν ως χάρτινος πύργος και θα ρεζιλευτούν ακόμη περισσότερο. Και, δεύτερον, θέλουν να κρατήσουν ανοικτό το θέμα μέχρι τις επόμενες εκλογές, μήπως και κερδίσουν κάτι. Αμ δε!
Ο κόσμος δεν τρώει πλέον κουτόχορτο. Γνωρίζει ότι πίσω απ’ όλο αυτό που γίνεται, προσπαθούν οι χαμένοι να βγάλουν πολιτικό όφελος. Κανείς, δυστυχώς, δεν ενδιαφέρεται για τις ψυχές που χάθηκαν. Όλα είναι ένα προσωπείο. Μιά καί ήμαστε στην περίοδο των Απόκρεων. Έβαλαν την κυρία αυτή, ως δόλωμα. Κι αυτή, λόγω της φιλοδοξίας της, τους ακολουθεί.
Ερωτώ τον κάθε νοήμονα άνθρωπο: έχει ύφος πονεμένης γυναίκας, που έχασε το παιδί της; κάθε άλλο. Έχει ύφος μιας κυρίας που επάνω στο πτώμα του παιδιού της προσπαθεί να κτίσει καριέρα. Διότι διαφορετικά δεν θα μπορούσαι!!! Και μη μου πει κάποιος ευφυής άνθρωπος ότι δεν είναι έτσι όπως τα γράφω. Διότι θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι;;».
«Παράτα μας, κυρία μου!»
Προτού ξεκαρδιστούν τα παρδαλά κατσίκια και οι μαύροι τράγοι, ζήλεψε τη δόξα αυτουνού του Θεόληπτου έτερος ιερωμένος, αρχιμανδρίτης αυτός, με έδρα δυστυχώς τη λεβεντογέννα Κρήτη. Κατά κόσμον Ηλίας Αναστασιάδης απ’ ότι διάβασα ακούει στο καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Ρωμανός και είναι σεσημασμένος από το 2023 για τις χυδαίες ύβρεις ενάντια στον πεφωτισμένο –μακαριστό πλέον- αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο. Γράφει αυτός ο λεβέντης για τη Μαρία Καρυστιανού:
«Ας προσέξει καλά η προκλητική και θρασύτατη ξανθιά “χαροκαμμένη μάνα” με το επιτηδευμένο μακιγιάζ και τα κομψά συνολάκια μήπως από κατήγορος βρεθεί κατηγορούμενη για Εσχάτη Προδοσία και απόπειρα ανατροπής του Πολιτεύματος! Αρκετά! Καμία ανοχή στους ψέκες και στους εχθρούς της Δημοκρατίας! Αντεπίθεση τώρα! Για την Ελλάδα μας!»
Και σε άλλη διαπρύσια ανάρτηση, ο ίδιος κληρικός ξεσπαθώνει: «Εδώ ο κόσμος χάνεται και η κυρία αυτή… χτενίζεται! Άντε παράτα μας, κυρία μου! Αρκετά! Και εγώ δεν σε σέβομαι! Γιατί είσαι ΜΙΑ από τους 57! Και ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος γονιός ή συγγενής δεν συμπεριφέρεται τόσο ξεδιάντροπα κατά των θεσμών της Δημοκρατίας μας όπως εσύ! Και καμία δικαιολογία δεν υπάρχει για αυτό!».
Ο βέβηλος εχθρός
Ποιος παπάς παίρνει σειρά για να βγει στα χαρακώματα της απανθρωπιάς; Πόσοι κληρικοί σκέφτονται τα ίδια αλλά έχουν τουλάχιστον την στοιχειώδη πρόνοια να τα λένε από μέσα τους για να μην προκαλέσουν; Πού είναι η αντίδραση του απλού κληρικού που αισθάνεται αποστροφή για τους ομογαλακτούς του;
Το εμετικό παραλήρημα του Θεόληπτου προκάλεσε την αντίδραση του Οικουμενικού πατριάρχη Βαρθολομαίου και ανάγκασε τον αμετροεπή «πατέρα» σε αναδίπλωση, με ακατάληπτες θεόληπτες δικαιολογίες περί …χακαρίσματος.
«Η Μήτηρ Εκκλησία και εγώ προσωπικά δεν θα μπορούσαμε ποτέ να συνταυτιστούμε με τις άκρως προσβλητικές απόψεις, όπως αυτές που είδαν το φως της δημοσιότητος στο Διαδίκτυο, χθες, σήμερα, και τις οποίες φέρεται να διατύπωσε ένας ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, με επιπολαιότητα και πολυπραγμοσύνη», δήλωσε η αυτού εξοχότης Βαρθολομαίος: «Κανένας δεν δικαιούται να προσβάλει μία χαροκαμένη μάνα, την κάθε μάνα, τον κάθε πατέρα, που θέλει να μάθει τί συνέβη εκείνο το βράδυ στα Τέμπη, και να αποδοθεί η Δικαιοσύνη για τον άδικο θάνατο του παιδιού του, ή του συγγενούς, ή του φίλου, ή του συμφοιτητού του».
Στην περίπτωση του αρχιμ. Ρωμανού, επενέβη σε ρόλο χωροφύλακα ο Μητροπολίτης Ρεθύμνου, ο οποίος τον έστειλε για 20 μέρες στην εξέδρα «ως πρώτο πνευματικό επιτίμιο». Η ποινή συνοδεύεται από απαίτηση συγγνώμης, αλλά και από υπόσχεση για «διερεύνηση και άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον του». Πολύ σωστά, αφού τέτοιου είδους καμώματα είναι επικίνδυνα.
Ο λαουτζίκος που έχει τον παπά κορώνα στο κεφάλι του, πιο κορώνα και από τον γιατρό, δεν το έχει και πολύ να πάρει τον νόμο στα χέρια του, εις το όνομα του Πατρός, της Μητρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Ειδικά στην Κρήτη που έχει τα όπλα για παιδικό παιχνίδι, αλλά και στη Βέροια του εξαφανισμένου Άλεξ, αυτήν που αίφνης ανακάλυψε τον βέβηλο εχθρό στο πρόσωπο του …Ζαραλίκου.
Βαθιά νυχτωμένος
Εμένα πατήρ μου ήταν ο εδώ και 27 χρόνια συγχωρεμένος Αθανάσιος Παπαδογιάννης, μήτηρ μου είναι όχι η Εκκλησία αλλά η Βικτωρία το γένος Χατζηορφανού, υιό και άγιο πνεύμα δεν έχω, αλλά σίγουρα δεν αναγνωρίζω σε κανέναν ρασοφόρο γκουρού να σκορπίζει γύρω μου το μίσος στο όνομα της «εθνικής θρησκείας» και μάλιστα με δικά μου έξοδα. Διότι το εξοργιστικότερο όλων είναι ότι οι παπάδες πληρώνονται από τον κρατικό κορβανά, δηλαδή από την τσέπη τη δική μου και τη δική σας.
Στα δικά μου μάτια, η κυβέρνηση που θα διαρρήξει τον πανίσχυρο δεσμό Κράτους-Εκκλησίας θα επιτελέσει εθνική ευεργεσία και θα έχει την ψήφο μου παντοτινά. Ή, για να το πω διαφορετικά: εάν ο Αλέξης Τσίπρας τολμούσε να ξυρίσει (μεταφορικά) τους παπάδες, αγνοώντας τις άναρθρες και έναρθρες κραυγές του ιερατείου και του χριστεπώνμου πληρώματος, θα έβγαινε πρωθυπουργός αδιάλειπτα μέχρι το έτος 2150.
«Είσαι βαθιά νυχτωμένος και τα έχεις χαμένα», με κατηγόρησαν πολλοί όταν διατύπωσα παρόμοιο αφορισμό στο Twitter, που στα χρόνια του Έλον Μασκ ονομάζεται Χ. Μπορεί. Κρίνοντας ωστόσο εξ ιδίων, και εκ πολλών φίλων και γνωστών, υποψιάζομαι ότι μία κυβέρνηση ρήξεων θα δημιουργούσε μία νεογέννητη φυλή προοδευτικών ψηφοφόρων, ικανών να απομονώσουν την οπισθοδρόμηση και να οχυρώσουν δικαιώματα που δεν γνωρίζαμε ότι έχουμε.
Εκείνοι που έκαναν κυβέρνηση τον ΣυΡιζΑ το 2015, ψήφισαν «όχι» στο δημοψήφισμα και έδωσαν στον Τσίπρα ένα υπολογίσιμο 31,5% το 2019 κόντρα σε θεούς και δαίμονες δεν είχαν στο μυαλό μοναχά το πορτοφολάκι τους. Η ψήφος στην Αριστερά ήταν και αντίσταση στον σκοταδισμό που μας καταπίνει. Και που έκτοτε επέστρεψε δριμύτερη.
Το σημερινό Newsletter αφιερώνεται στον αγνοούμενο από τις 30 Δεκεμβρίου Βασίλη Καλογήρου και στη δικαστικό μητέρα του, η οποία έχει σειρά να νιώσει στο πετσί της το «πενθόμετρο» της αδίστακτης Δεξιάς. Επίσης, στη μνήμη των στελεχών του ΟΣΕ Κώστα Χρυσάγη και Κώστα Πρασσά, που σκοτώθηκαν σε τροχαία δυστυχήματα τους μήνες που ακολούθησαν την πολύνεκρη τραγωδία των Τεμπών. Εάν οι υπαίτιοι του αποτρόπαιου εγκλήματος καταλήξουν στις φυλακές, θα γαληνέψει λίγο και η δική τους ψυχή. Και ας ήταν «τυχαίος» ο θάνατός τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου