Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2025

Μπήκαμε στην εβδομάδα των Τεμπών. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι στα σχοινιά. Το αποδεικνύει το επικοινωνιακό κρεσέντο στοχοποίησης των συγγενών των θυμάτων. Αφού βλέπουν ότι έχουν κερδίσει την κοινωνία με τον αγώνα που κάνουν για δ-ι-κ-α-ι-ο-σ-ύ-ν-η, οι μονάρχες ιδιοκτήτες του κράτους βγήκαν παγανιά με τα τρολ τους και τα κυβερνητικά στελέχη για να υπερασπιστούν μια κυβέρνηση σε αποδρομή. Δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη ούτε οι τσιρίδες του Αδώνιδος προς τους νεοδημοκράτες για δυναμική (!) υπεράσπιση (;) των κεκτημένων της άριστης ληστοκρατίας ούτε οι «νουθεσίες» του κήνσορα του ΛεΠέν Βορίδη – και οι δύο θαυμαστές του Παττακού βλέπουν σχέδιο αποσταθεροποίησης ενώ προκαλούν ανοιχτά διχασμό. Πόσο μάλλον δεν πείθουν τα τρολάκια του βαθέος μηχανισμού της ΝΔ που έβγαλαν –άκουσον, άκουσον!– τη Μαρία Καρυστιανού να έχει χάσει την... επιμέλεια της κόρης της, της Μάρθης, μετά τον τραγικό θάνατό της το 2023 (!), ενώ για τον Νίκο Πλακιά βγήκαν και είπαν ότι εισπράττει αποζημίωση για τις δίδυμες κόρες που έχασε σε εκείνο το τρένο στα Τέμπη που συγκρούστηκε μετωπικά με την εμπορική αμαξοστοιχία ενώ υπήρχε διπλή γραμμή και απουσίαζε η τηλεδιοίκηση για να σταματήσει τα τρένα. Κι αφού δεν πείθουν –πώς να πείσουν πια;–, ξαμόλυσαν τους κομματικούς «διανοούμενους», τύπου Καλύβα, να μιλήσουν για εκτροπή επειδή θα βγει ο λαός στον δρόμο για να απαιτήσει δικαιοσύνη. Οι λιγότερο διανοούμενοι σαν τον Νίκο Ταχιάο βγήκαν να μας πείσουν ότι πίσω από όλα κρύβεται ο Πούτιν – και για τον εκτροχιασμό βαγονιού αυτοί θα φταίνε.

Πόσο μικροί είναι μπροστά σε αυτό το τεράστιο κύμα αγανάκτησης και οργής το οποίο θα γίνει ηφαίστειο και τσουνάμι που θα τους πάρει και θα τους σαρώσει. Ήδη γνωρίζω δύο περιπτώσεις, ο ένας από κυκλαδονήσι και ο άλλος από τη νότια Πελοπόννησο, που έχουν καρφώσει την 28η Φλεβάρη ως ημέρα διαμαρτυρίας και συγκέντρωσης για το δίκιο και τη λευτεριά από την κυβέρνηση που συγκαλύπτει όχι μόνο τα Τέμπη αλλά και τα καρτέλ και σκορπάει ακρίβεια. Έχουν ήδη ετοιμαστεί για να είναι στο Σύνταγμα.

Όσο κι αν λυσσάνε, οι κυβερνητικοί παράγοντες έχουν κάνει πλέον πολύ εύκολη τη διαδρομή προς τις πλατείες όλης της χώρας. Μαγαζιά κλείνουν, επιχειρήσεις, καφετέριες, φαγάδικα, συγκοινωνίες, θέατρα, ακόμη και προπονητήρια ομάδων. Είναι ημέρα απεργίας που η αλαζονεία Μητσοτάκη και των αυλικών του την κατέστησε γενική κινητοποίηση δυσαρέσκειας. Όλοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει πολιτικό σχήμα εκτός Μητσοτάκη που να μπορεί να αναλάβει άμεσα τη διακυβέρνηση, αλλά μόλις το επισημαίνω στις συζητήσεις μας, όλοι, μα όλοι, δεν ενδιαφέρονται. Θέλουν να τιμωρηθεί με όποιον τρόπο ο πρωθυπουργός της συγκάλυψης, της αρπαχτής και της ακρίβειας. Διαφωνώ αλλά είναι η ωμή πραγματικότητα. Πρώτη φορά μια κυβέρνηση στη μεταπολίτευση θα σταθεί απέναντι στον λαό αδιαμεσολάβητα. Δεν υπάρχει ενδιάμεσο πολιτικό σχήμα έτσι όπως τα έχει καταφέρει η αντιπολίτευση. Πρώτη φορά λοιπόν. Ήρθε η ώρα της αναμέτρησης. Όλοι στον δρόμο.

Ποια εμπιστοσύνη;

Μια καραμέλα πιπιλίζει το φιλοκυβερνητικό και το ακροκεντρώο μπλοκ: έχουν εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη. Σε ποια δικαιοσύνη;

Στη δικαιοσύνη που αποφάνθηκε ως «στιγμιαίο» το πραξικόπημα της χούντας βγάζοντας λάδι δολοφόνους (Ντερτιλής) και βασανιστές (Μάλλιος);

Που δεν τόλμησε ποτέ να αγγίξει πολιτικό;

Που έβγαλε έξω τον δολοφόνο του Γρηγορόπουλου;

Που αθώωσε τον Φλώρο ο οποίος πιστόλιασε το δημόσιο κλέβοντας τα λεφτά από το «χαράτσι» της ΔΕΗ και δεν το απέδιδε στα δημόσια ταμεία; Και μετά έκλεισε τα μάτια στην επιχείρηση να βγει έξω με πιστοποιητικά (!) ασθένειας;

Που έβγαλε λάδι διά της παραγραφής το καραμπινάτο και δεδηλωμένο σκάνδαλο της Siemens.

Που είδε αλλά δεν είδε τη λίστα Λαγκάρντ όταν εμείς φτωχοποιηθήκαμε στα μνημόνια;

Που πάντα βγάζει αποφάσεις υπέρ των δικαστικών στα μισθολογικά ενώ κόβει συντάξεις και νίπτει τας χείρας της στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας;

Που δέχεται αδιαμαρτύρητα τα αντισυνταγματικά «ακαταδίωκτα» τραπεζιτών και μελών επιτροπών;

Που αντί να συνεργαστεί με το FBI έστειλε στο σκαμνί την εισαγγελέα που το ερευνούσε –σχεδόν κατ’ εντολή του Αδώνιδος– και τον Κ. Βαξεβάνη που αποκάλυπτε το σκάνδαλο Novartis.

Που βλέπει αδιευκρίνιστα ποσά και θειάδες από τη Νιγηρία να βγάζουν λάδι υπουργούς που κατηγορούνται για διαφθορά.

Που πέταξε σε ένα συρτάρι την καταγγελία των γιατρών για τους θανάτους εκτός ΜΕΘ σε κλινικές που δήθεν είχαν ίδια αντιμετώπιση με τις ΜΕΘ.

Που (καλώς μεν) προσφέρει το ευεργέτημα της αναστολής αλλά σε καταδικασμένους παιδοβιαστές όπως ο Λιγνάδης.

Που καταδικάζει αυστηρά τη γιαγιά η οποία πουλάει τα τερλίκια που φτιάχνει και την καθαρίστρια που πλαστογράφησε το πτυχία δημοτικού για να βρει δουλειά να ζήσει τα παιδιά της αλλά κάνει τον τροχονόμο στα εντάλματα παρακολούθησης στην ΕΥΠ.

Που μαγειρεύει ντογιάκειες πρακτικές για να κλείσει στόματα για τις υποκλοπές και που επεμβαίνει στο έργο ενός άλλου νομικού, του Χρήστου Ράμμου, για να μην αποκαλύψει τα ονόματα όσων παρακολουθούνταν.

Που παίζει καθυστέρηση και δεν έχει αναλάβει καθοριστικό έργο στην έρευνα για τα Τέμπη αφήνοντας ανέγγιχτη την έρευνα για τα χημικά.

Που η ηγεσία της βγαίνει για να επιτιμήσει τους συγγενείς των θυμάτων αντί να ψάξει τους νονούς της συγκάλυψης.

Ε, δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη σε αυτή την κομματική δικαιοσύνη που είναι ο λακές του συστήματος. Σας τη χαρίζουμε και είμαστε με τους πραγματικούς δικαστές που κάποτε θα αναλάβουν να βγάλουν τη Θέμιδα ασπροπρόσωπη.

Τυραννία

Ένας πολύ καλός φίλος πανεπιστημιακός πρόβαλε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του (τέρμα φιλελεύθερου) Ισραηλινού ιστορικού-σταρ Γιουβάλ Χαράρι «Nexus» (εκδ. Αλεξάνδρεια), ο οποίος είναι ο αγαπημένος ιστορικός του πρωθυπουργού κατά δήλωσή του (μετά τον Στάθη Καλύβα φαντάζομαι). Το αντιγράφω (εν μέρει) για να δείτε πώς αντιλαμβάνεται την τυραννία η φιλελεύθερη διανόηση:

«Η πιο συνηθισμένη μέθοδος που χρησιμοποιούν αυτοί οι πολιτικοί για να υπονομεύσουν τη δημοκρατία είναι να πλήττουν τους αυτοδιορθωτικούς της μηχανισμούς έναν έναν, συχνά αρχίζοντας με τα δικαστήρια και τα μέσα ενημέρωσης. Ο χαρακτηριστικός τύραννος είτε στερεί από τα δικαστήρια τις εξουσίες τους είτε τα γεμίζει με δικούς του ανθρώπους και προσπαθεί να κλείσει όλα τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης δημιουργώντας παράλληλα τον δικό του πανταχού παρόντα μηχανισμό προπαγάνδας.

Όταν τα δικαστήρια δεν είναι πια ικανά να ελέγχουν την εξουσία της κυβέρνησης με νόμιμα μέσα κι όταν τα μέσα ενημέρωσης παπαγαλίζουν υπάκουα τη γραμμή της, όλοι οι υπόλοιποι θεσμοί ή τα άτομα που τολμούν να αντιταχθούν στην κυβέρνηση μπορούν να σπιλωθούν και να διωχθούν ως προδότες, εγκληματίες ή ξένοι πράκτορες. […].

Οι υποστηρικτές των τυράννων συχνά δεν θεωρούν τη διαδικασία αυτή αντιδημοκρατική. Μένουν ειλικρινά κατάπληκτοι όταν ακούν ότι η εκλογική νίκη δεν τους εκχωρεί απεριόριστη εξουσία. Αντίθετα, βλέπουν κάθε έλεγχο στην εξουσία μιας εκλεγμένης κυβέρνησης σαν κάτι αντιδημοκρατικό. Ωστόσο δημοκρατία δεν σημαίνει κυριαρχία της πλειοψηφίας· σημαίνει ελευθερία και ισότητα για όλους».

Για όλα αυτά λοιπόν όλοι στην απεργία και στις πλατείες για τα Τέμπη.

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2025

Γιωργος Χαρβαλιάς (μια αποψη)

ν ξέρω αν το αντιλαμβάνεστε, αλλά όλοι αυτοί οι υστερικοί που εξακολουθούν μέσα στο διαταραγμένο μυαλό τους να θεωρούν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει όταν… χάσει η Ρωσία προέρχονται από εκείνες τις χώρες που μας έκαναν τον βίο αβίωτο την περίοδο των Μνημονίων.

Ορισμένοι είχαν τότε και πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνική απομόνωση και την εκστρατεία εκφοβισμού με την επίκληση του Grexit. Δεν ξέρω επίσης αν παρατηρήσατε ότι ο ίδιος ο Ζελένσκι, μετά το χονδροειδές άδειασμα που του επιφύλαξε ο Τραμπ, πήγε να κλάψει στον ώμο του Ερντογάν και θέλοντας να δείξει πόσο αγαπάει την Τουρκία κατέθεσε κι ένα στεφάνι στο μαυσωλείο του Ατατούρκ.

Τέλος, δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι κάποιοι στη δική μας κυβέρνηση έχουν αντιληφθεί πως ο σημερινός Ουκρανός ηγέτης είναι πλέον αυτό που λένε οι Αμερικανοί «dead man walking». Τελειωμένος, δηλαδή, με στεγνό καθάρισμα. Αμφιβάλλω αν το έχει συνειδητοποιήσει και ο ίδιος ο Μητσοτάκης, που βρίσκεται στο κατώφλι της ίδιας συναδελφικής κατηγορίας αλλά επιμένει να παίρνει γραμμή από άλλους, επίσης τελειωμένους, της (ελεγχόμενης από τη Γερμανία) ευρωπαϊκής συντεχνίας εθνομηδενιστών.

Ανεξάρτητα όμως απ’ όλα αυτά ένα είναι απολύτως βέβαιο: Οτι τα λεγόμενα «ευρωπαϊκά συμφέροντα», έτσι όπως καθορίζονται από το ευρωιερατείο Βρυξελλών και Βερολίνου, ολοένα και απομακρύνονται από τα αντίστοιχα ελληνικά. Για την ακρίβεια, θα σας έλεγα ότι μετά την αμερικανική αποκαθήλωση Ζελένσκι έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με υπαρξιακής σημασίας εθνικά ζητήματα που κρίνουν αν η Ελλάδα μεσοπρόθεσμα θα μείνει ζωντανή.

Προ ημερών η εξαιρετική συνάδελφος Μαρία Δεναξά αποκάλυψε ότι οι Γερμανοί ετοιμάζονται, αμέσως μετά τις σημερινές εκλογές, να ανακοινώσουν -για λογαριασμό και των υπόλοιπων Ευρωπαίων- ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα-μαμούθ 700 δισεκατομμυρίων ευρώ, με στόχο τη στρατιωτική ενίσχυση της Ουκρανίας και την παράταση των πολεμικών επιχειρήσεων, ώσπου να λάβουν τη διάσταση μιας γενικευμένης ρωσο-ευρωπαϊκής αναμέτρησης.

Το σενάριο, που δεν απέχει καθόλου από την πραγματικότητα, ισοδυναμεί με πραγματικό εφιάλτη. Γιατί την ώρα που διανοίγονται ελπίδες για τη γρήγορη επίλυση της ουκρανικής κρίσης χάρις στη δυναμική αμερικανική παρέμβαση, κάποιοι απεργάζονται σχέδια, όχι μόνο για να συνεχιστεί η αιματοχυσία, αλλά και να κλιμακωθεί σε επίπεδο παγκόσμιας σύρραξης! Μέχρι να γονατίσει η ατίθαση Ρωσία, που εξακολουθεί να ορθώνεται ως ανάχωμα στην καταιγίδα της παγκοσμιοποίησης και όλου του διεστραμμένου αξιακού κώδικα που η τελευταία μεταφέρει.

Την μπαγκέτα σε αυτή την πολεμοχαρή συγχορδία κρατάει ασφαλώς η αμετανόητη Γερμανία, αλλά από πίσω της σέρνονται αρκετοί «χρήσιμοι ηλίθιοι», που είτε νομίζουν ότι συμπρωταγωνιστούν στην αμυντική χειραφέτηση της Ευρώπης και τον απογαλακτισμό από τις ΗΠΑ (Γαλλία, Βρετανία) είτε εμφορούνται από παράξενες ιδεοληψίες περί διαρκούς ρωσικής απειλής (Δανία, Πολωνία) ή, τέλος, θέλουν να βγάλουν τα απωθημένα τους και να λύσουν ιστορικούς λογαριασμούς με τη Μόσχα (Βαλτικές χώρες και Φινλανδία).

Οι Γερμανοί, που ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, βάζουν τους ηλίθιους μπροστά να υποδαυλίζουν την κατάσταση, μέχρι να έρθει η ώρα να αποκαλυφθούν και οι ίδιοι ως ενορχηστρωτές του σχεδίου για τον μέχρις εσχάτων πόλεμο με τον πατροπαράδοτο εχθρό τους, τους Ρώσους. Με την εξαίρεση του άκρως ευρωσκεπτικιστικού AfD, που συντάσσεται με την ατζέντα Τραμπ, (+ Die Linke και BSW), όλα ανεξαιρέτως τα γερμανικά συστημικά κόμματα που εκφράζουν τα συμφέροντα του οικονομικού κατεστημένου προωθούν μανιωδώς την ατζέντα του πολέμου για έναν και μόνο λόγο: Όπως και στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, έχουν στηρίξει τις ελπίδες για την ανάταξη της γερμανικής βιομηχανίας στη στροφή του παραγωγικού της δυναμικού προς τους εξοπλισμούς. Αν αυτή ξαφνικά σταματήσει λόγω έλλειψης ζήτησης οπλικών συστημάτων ή κατάρρευσης του αφηγήματος της ρωσικής απειλής, η γερμανική οικονομία που βρίσκεται ήδη στο κατώφλι μιας σοβαρής ύφεσης θα υποστεί τεράστια ζημιά.

Το απότομο «χειρόφρενο» επομένως που τράβηξε ο πρόεδρος Τραμπ -προσέξτε: όχι μόνο ακυρώνοντας τον Ζελένσκι και τον «ηρωικό» του αγώνα, αλλά και το γενικότερο αφήγημα της ρωσικής απειλής- τινάζει τα γερμανικά σχέδια στον αέρα. Ο κολοσσός της Rheinmetall, που πρωταγωνιστεί στην κούρσα των εξοπλισμών και είδε τη μετοχή του να οκταπλασιάζει την αξία της μέσα σε τρία χρόνια, παράγοντας εκατομμύρια βλήματα των 155mm, θα μείνει στα κρύα του λουτρού, με δεκάδες ανεκτέλεστες παραγγελίες πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Και αυτό είναι μόνο μία πτυχή της καταστροφής που θα υποστεί η γερμανική εξαγωγική βιομηχανία.

Κάποιοι, λοιπόν, έχουν συμφέρον να συνεχιστεί ο πόλεμος στις ανατολικές παρυφές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ίσως και να επεκταθεί, για να δουλέψουν καλύτερα οι μηχανές της πολεμικής βιομηχανίας. Αλλά αυτοί οι «κάποιοι», αν εξαιρέσεις τους Γερμανούς, που αναφέρονται και στους ψηφοφόρους τους, δεν έχουν καμία σχέση ή ταύτιση με τους λαούς της Ευρώπης και πολύ περισσότερο με τους Ελληνες.

Ο Ντόναλντ Τουσκ, αυτός ο Πολωνός ιπποκόμος της Μέρκελ, που έπαιζε τον «καλό μπάτσο» στον Τσίπρα, είναι βέβαιον ότι δεν εκφράζει την πλειοψηφία των Πολωνών με τις φιλοπολεμικές του ιαχές. Ο Αλεξάντερ Στουμπ, άλλος ένας που μας κουνούσε το δάχτυλο την εποχή των Μνημονίων, ποντάρει στα ταπεινά ένστικτα των Φινλανδών βρίζοντας τον Τραμπ, αλλά όταν έρθει η ώρα του λογαριασμού θα ψάχνει να βρει υπόγειο καταφύγιο. Η Κάγια Κάλας, που σήμερα ειρωνεύεται τον νέο πλανητάρχη, είναι βέβαιο ότι σύντομα θα αναγκαστεί να βάλει την ουρά κάτω από τα σκέλια.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν μας αφορά αυτή η μάχη οπισθοφυλακής όλων των «Ρωσοφάγων» πολεμοκάπηλων που χορεύουν στον ρυθμό της Γερμανίας. Πρέπει να κρατηθούμε απέξω και να διαχωρίσουμε τη θέση μας υπέρ μιας γρήγορης ειρήνης. Με ή χωρίς τον Ζελένσκι, Κυριάκο, εκτός αν υπάρχουν προσωπικοί λόγοι εξάρτησης που καλό θα ήταν να τους μάθουμε κι εμείς.

Και μια τελευταία υπόμνηση: Καλή είναι η εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από τους δημοσιονομικούς περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας, αλλά μέχρι εκεί. Η Ελλάδα δεν έχει κανέναν λόγο να ταυτίζεται με μεγαλόπνοα γαλλογερμανικά εξοπλιστικά προγράμματα, γιατί απλούστατα δεν εξυπηρετούν τις δικές της αμυντικές ανάγκες. Σχεδιάζονται αποκλειστικά για την αναμέτρηση του μέλλοντος με τη Ρωσία. Και ξέρετε ποιο είναι το πιο ωραίο; Οτι μέσα στην απελπισία τους οι Γερμανοί ετοιμάζονται να βάλουν μέσα στο κόλπο και την τουρκική πολεμική βιομηχανία. Ναι, τους Τούρκους, που μας απειλούν με casus belli! Το Βερολίνο, πιθανότατα και το Παρίσι και το Λονδίνο καθώς και όλοι οι άλλοι αφελείς συνοδοιπόροι, τώρα που λάκισαν οι Αμερικανοί, τους θεωρούν αναπόσπαστους και πολύτιμους σύμμαχους στην πολεμική προσπάθεια εναντίον της Ρωσίας! Εκεί φτάσαμε. Και θα πρέπει να το λουστούμε, γιατί στο μεταξύ θα έχει καταργηθεί το δικαίωμα βέτο. Ε, όχι, λοιπόν αγαπητοί μου. Τέτοια Ευρώπη να μας λείπει…

Κωστας Βαξεβανης

Ο πλανήτης λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση. Οι αλλαγές είναι ραγδαίες, απρόβλεπτες και µέχρι να επέλθει η όποια ισορροπία τα αποτελέσµατα µπορεί να είναι βίαια και καταστροφικά. Η αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ πυροδοτεί αλλαγές και αναδιαµορφώνει τους γεωστρατηγικούς σχεδιασµούς. Ξαφνικά οι ΗΠΑ και η Ρωσία δεν συµπεριφέρονται ως αντίπαλοι, το µέτωπο της Ουκρανίας οδεύει προς το τέλος και οι άµεσα ενδιαφερόµενοι (Ουκρανία και ΕΕ) όχι µόνο δεν έχουν λόγο στις αποφάσεις, αλλά δεν έχουν καν ενηµερωθεί.

Οσα προωθούνται αποδίδονται στον Ντόναλντ Τραµπ, αλλά αυτή είναι µια µονοδιάστατη, αν όχι εύκολη ανάγνωση. Για να επικρατήσει ο Τραµπ υπήρξαν αντικειµενικές συνθήκες. ∆ηµιουργήθηκαν καταστάσεις ανισοτήτων και φαινόµενα εκφυλισµού απέναντι στα οποία ο ίδιος εµφανίζεται ως σωτήρας.

Η αλλαγή σκυτάλης στον Λευκό Οίκο δείχνει να οδηγεί σε ξεκαθάρισµα λογαριασµών που δεν έχουν πολιτικές αφετηρίες, αλλά τις εφευρίσκουν. Πρόκειται για µια πρωτόγνωρη ενδοκαπιταλιστική διαµάχη µε απρόβλεπτα αποτελέσµατα.

Η Ευρώπη, η οποία µετά τον Β΄ Παγκόσµιο Πόλεµο µπήκε σε ρόλο προστατευόµενου από τις ΗΠΑ, κατέληξε να χάσει κάθε ουσιαστική αυτονοµία από την υπερατλαντική σύµµαχο που τη χρησιµοποίησε ως προκεχωρηµένο φυλάκιο.

Η αλλαγή στον Λευκό Οίκο κάνει περίπλοκα τα πράγµατα για την ΕΕ, η οποία, εκτός από τα δαιµονοποιητικά που λέει για τον Τραµπ, είναι ανίκανη να αντιµετωπίσει τις εξελίξεις. Οσα δε ακούγονται για την ανάγκη δηµιουργίας ευρωπαϊκής άµυνας για να αντιµετωπιστούν κίνδυνοι µοιάζουν µε ανέκδοτο. Η Ευρωπαϊκή Ενωση –ως σήµερα είναι ανίκανη να έχει ενιαία οικονοµία και πολιτική και κυρίως να επιλύσει τα προβλήµατα– θεωρεί ότι µπορεί να έχει κοινή άµυνα; Η οποία θα οργανώνεται από ποιους και µε ποιο στόχο;

Το πιο τραγικό παράδειγµα σύγχυσης λόγω Τραµπ στον ευρωπαϊκό χώρο είναι ο Ελληνας πρωθυπουργός. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεπέρασε κάθε Ευρωπαίο ηγέτη στην ταύτισή του µε τον αµερικανικό παράγοντα (για όσους γνωρίζουν καλύτερα, δεν πρόκειται για ταύτιση µε την πολιτική έννοια αλλά για ενοικίαση ρόλου) και τώρα πληρώνει το τίµηµα. Επέλεξε τον ρόλο του υπάκουου Αµερικανού δεκανέα, το επέδειξε µε κάθε ευκαιρία για να το καθιερώσει ως συµπόρευση και εύνοια από τον ισχυρό και τώρα δεν µπορεί να κάνει πίσω. Ο Μητσοτάκης χάλασε τη διπλωµατική ισορροπία µε τη Ρωσία και ταυτίστηκε απροκάλυπτα µε τους Αµερικανούς στο ουκρανικό. Μετατράπηκε σε κλόουν του Πενταγώνου, που µε κάθε ευκαιρία και χωρίς να τον ρωτήσει κανείς δήλωνε ότι «είµαστε σε πόλεµο µε τη Ρωσία». Γελάγανε και οι βαλσαµωµένοι στην Κόκκινη Πλατεία.

Για να αποδείξει τον ρόλο του µπιστικού αφόπλισε την ελληνική άµυνα στέλνοντας όπλα στο Κίεβο (τα περισσότερα κατέληξαν στη µαύρη αγορά όπλων) και προσπάθησε να εµφανίσει ως «πουτινάκι» όποιον έλεγε το αυτονόητο. Η ελληνική οικονοµία έχασε παραδοσιακές προσβάσεις στις ρωσικές αγορές και η Ελλάδα άρχισε να αντιµετωπίζεται διπλωµατικά ως χώρα παραλόγου. Το αντάλλαγµα ήταν µια στηµένη οµιλία στο Κογκρέσο για να την αξιοποιήσει στο ντόπιο φιλοθέαµον κοινό.

Η επικράτηση του Τραµπ απειλεί τον Μητσοτάκη σε πεδία που δεν υπολόγιζε.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν κάλεσαν καν τον Μητσοτάκη στη σύνοδο στο Παρίσι κι αυτό δεν δείχνει µόνο µια χαµηλή αποτίµηση του ηγετικού ρόλου του αλλά έχει κι έναν συµβολισµό. ∆εν θέλουν να επιδεικνύουν ως παράγοντα αυτόν που γυάλιζε τις µπότες του Ζελένσκι και αποτελεί κόκκινο πανί.

Η εκδίκηση του Τραµπ σε βάρος του Μητσοτάκη ξεκίνησε µε διαρροές που έκανε το Ρεπουµπλικανικό Κόµµα και εµφανίζει την ελληνική κυβέρνηση ως παραµάγαζο του πρώην προέδρου Μπάιντεν. Τα πιο γνωστά και επιφανή ιδρύµατα στην Ελλάδα εµφανίζονται να χρηµατοδοτούνται από αµερικανικούς µηχανισµούς προκειµένου να εξυπηρετήσουν τα σχέδια του Μπάιντεν και του Σόρος. Οι κατηγορίες αυτές δεν έχουν απαντηθεί από αυτούς που καταγγέλλονται.

Σύµφωνα µε τις διαρροές των Ρεπουµπλικανών, όλα αυτά γίνονταν για να εξυπηρετηθεί η woke ατζέντα των ∆ηµοκρατικών που ήταν στην εξουσία. Αν αφαιρέσει κάποιος τη δικαιολογία µε την οποία εξαπολύεται το κατηγορητήριο (woke ατζέντα, συµπερίληψη κ.λπ.) και µείνει στην ουσία, υπάρχει σοβαρό θέµα. Για όποιο λόγο κι αν υπήρξε χρηµατοδότηση από την αµερικανική πρεσβεία και τη USAID προς ελληνικά ιδρύµατα ή ΜΚΟ, η χρηµατοδότηση έγινε για να εξυπηρετηθούν η αµερικανική εξωτερική πολιτική και οι µεθοδεύσεις της.

Η USAID, από τότε που ιδρύθηκε (1961), ελέγχεται από το αµερικανικό υπουργείο Εξωτερικών και το Συµβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ. Ο Αµερικανός δηµοσιογράφος και συγγραφέας Γουίλιαµ Μπλουµ έχει υποστηρίξει ότι στο παρελθόν η USAID είχε στενές σχέσεις µε τη CIA και πολλοί πράκτορές της έδρασαν µε την κάλυψη της οργάνωσης. Ετσι κι αλλιώς όµως οι επεµβάσεις βοήθειας και οικονοµικής στήριξης της USAID σε κράτη και φορείς είχαν ως γνώµονα την επικράτηση της αµερικανικής πολιτικής. Το 2008 µια έκθεση αποκάλυψε ότι το 40% της βοήθειας που δόθηκε από τη USAID στο Αφγανιστάν επέστρεψε στις ΗΠΑ ως µισθοί συµβούλων και στελεχών της οργάνωσης. Επί δεκαετίες η USAID κάνει εκτεταµένες επιχειρήσεις «βοήθειας» που αποτελούν προώθηση των αµερικανικών συµφερόντων, εξαγορά φορέων και χρηµατοδότηση πολιτικών σχηµατισµών που θέλουν οι ΗΠΑ να προωθήσουν.

Οπουδήποτε υπήρξαν ανατροπές πολιτικών καθεστώτων µε την παρέµβαση των ΗΠΑ ή πόλεµοι για την επιβολή του αµερικανικού status quo η USAID εµφανιζόταν ως η αµερικανική βοήθεια.

Η χρηµατοδότηση οργανώσεων στην Ελλάδα µε κονδύλια της USAID και της πρεσβείας δεν αποτελεί βοήθεια για πόλεµο ή λιµό, δεν συντελεί στον εκδηµοκρατισµό της χώρας, αλλά αποτελεί διαδικασία εξαγορασµού για την προώθηση της αµερικανικής πολιτικής. Η διείσδυση στην Ελλάδα, µέσα από ιδρύµατα και ευεργέτες, δεν έχει στόχο την ανάπτυξη της χώρας αλλά την εξάρτησή της. Με αυτή την έννοια, οι οργανώσεις και τα ιδρύµατα που εµφανίζονται να χρηµατοδοτούνται από τις ΗΠΑ µε αυτές τις µεθόδους πρέπει να δώσουν άµεσα απαντήσεις για το τι έχει συµβεί. Οι οργανισµοί αυτοί (κατά τους Ρεπουµπλικανούς) είναι:

• Fulbright Greece

• Ελληνοαµερικανικό Εµπορικό Επιµελητήριο (AmChamGR)

• Ιδρυµα Ωνάση (Στέγη Ωνάση)

• Ινστιτούτο ∆ιεθνών Σχέσεων (I∆ΙΣ)

• Ελληνικό Ιδρυµα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)

• Αµερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος (Pierce – Αγίας Παρασκευής) – Κολλέγιο Ανατόλια Θεσσαλονίκης

• Ιδρυµα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

• Οικονοµικό Φόρουµ των ∆ελφών

• Athens Democracy Forum

• Ιδρυµα Λασκαρίδη

• Ιδρυµα Μποδοσάκη

• SolidarityNow

Η προώθηση της πολιτικής µιας ξένης δύναµης στη χώρα δεν είναι ούτε συµµαχική αντίληψη ούτε πολιτισµός. Αποτελεί άλωση των ελληνικών συµφερόντων µε τη µέθοδο της εξαγοράς. Για να µην πω κάτι πιο βαρύ. Οπότε και η προσφορά στον πολιτισµό είναι προσχηµατική. Στις ΗΠΑ προσφέρουν και µάλιστα έναντι χρηµατοδότησης.

ΥΓ.: Τα πράγµατα θα είναι πιο σοβαρά αν επιβεβαιωθεί το φηµολογούµενο, ότι υπάρχει γαϊτανάκι χρηµατοδοτούµενων δηµοσιογράφων. Αναµένουµε.

FB video 5/αγγλιστι

https://www.facebook.com/reel/980906337323678

https://www.facebook.com/reel/3972788776325321

FB video 4/αγγλιστι

https://www.facebook.com/reel/1161085049067106

https://www.facebook.com/reel/2302671493465846

FB video 3/κολπα

https://www.facebook.com/reel/497829296706528

https://www.facebook.com/reel/2156111998138056

FB video 2/αγγλιστι

https://www.facebook.com/reel/1170751044446507

https://www.facebook.com/reel/2073475836458472

FB video 1/κολπα

https://www.facebook.com/reel/1710904519475761

https://www.facebook.com/reel/2378653315832511

Σπυρος Σκαμνελος

Μόλις προ ολίγου έπεσα πάνω σ' ένα σχόλιο που αναρωτιόταν "ποιος διασφαλίζει την ασφάλεια των συγκεντρώσεων". Των συγκεντρώσεων που έχουν προγραμματιστεί σ' όλη την Ελλάδα για τις 28 Φλεβάρη βέβαια, μιας και δε θυμάμαι να διατυπώθηκαν παρόμοιοι προβληματισμοί για τις συγκεντρώσεις ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών ή για τις συγκεντρώσεις που διοργάνωναν μια φορά κι έναν καιρό οι Παραιτηθείτσες. Εκεί η ασφάλεια ήταν εκ προοιμίου εγγυημένη, φαίνεται. Μπορούμε βέβαια κι εμείς να διερωτηθούμε με τη σειρά μας πώς λέγεται αυτό που έφτασε στην κάλτσα όσων εκφράζουν τέτοιες ανησυχίες, αλλά πιστεύω ότι αυτές οι κουτοπονηριές πρέπει ν' αντιμετωπίζονται άμεσα και επί της ουσίας.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το τυπικό μέρος του πράγματος: Σε μια χώρα στην οποία κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα των πολιτών να συναθροίζονται "ησύχως και αόπλως", η ασφάλεια των ειρηνικών συγκεντρώσεων τελεί υπό την εγγύηση της συντεταγμένης Πολιτείας. Έχει εντεταλμένα όργανα η Πολιτεία γι' αυτή τη δουλειά. Ας βγουν λοιπόν τα εντεταλμένα όργανα της Πολιτείας κι ας δηλώσουν ότι στις 28 Φεβρουαρίου δε μπορούν να εγγυηθούν τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια των συγκεντρωμένων. Ας βγουν κι ας το πουν, αν έχει φτάσει εκεί η δουλειά. Ας βγουν κι ας το πουν, να γελάσουμε λίγο. Οι δε "ανησυχούντες", ας βγουν κι ας ζητήσουν απ' την Αστυνομία ν' απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις. Ας βγουν κι ας ζητήσουν απ' την Κυβέρνηση να κηρύξει στρατιωτικό νόμο.

Ας αφήσουμε όμως το τυπικό μέρος του πράγματος κι ας περάσουμε στο ουσιαστικό: Την ασφάλεια των συγκεντρώσεων στις 28 Φεβρουαρίου την εγγυάται αυτός που εγγυήθηκε την ασφάλεια των υποδειγματικών συγκεντρώσεων που έγιναν σ' όλη την Ελλάδα στις 26 Ιανουαρίου. Την εγγυάται η πολιτική ωριμότητα και η ανθρώπινη ενσυναίσθηση της πολύ μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Αυτή η πολύ μεγάλη πλειοψηφία του λαού, που δεν έχει καμία όρεξη να παίξει πολιτικά παιχνιδάκια, βγαίνει ξανά στους δρόμους ειρηνικά για να διακηρύξει ότι δεν ανέχεται να υποτιμούν τη νοημοσύνη της και να ποδοπατούν αξιοπρέπειά της.

Όσο για τους "ανησυχούντες", ας μην έχουν αυταπάτες. Έχουν αποδειχτεί ομόσταυλοι των καθαρμάτων που μια φορά κι έναν καιρό είχαν στήσει καραούλι στο Grande Bretagne και πυροβολούσαν μιαν άλλη ειρηνική διαδήλωση, που ζητούσε κι αυτή δικαιοσύνη και τιμωρία των ενόχων. Αν κινδυνεύει η ασφάλεια των συγκεντρώσεων, από κάτι τέτοιους κινδυνεύει.

112 και Τεμπη

https://tinyurl.com/7uwpy9s3

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2025

αραγε ισχυει;

https://www.facebook.com/watch/?ref=saved&v=1547614019293904

απο FB

https://www.facebook.com/reel/587255107618594

https://www.facebook.com/groups/1004353457061314/permalink/1845605176269467/

φωτογραφος σε γαμο

https://tinyurl.com/mr47ht2u

αν πεσει ο Μητσοτακης...

https://tinyurl.com/4tbcnp88

συζητηση για τον Σιδηροδρομο

https://www.youtube.com/watch?v=JZT7TDjYkv0

Γρηγορης Σερέτης/Τεμπη

https://www.youtube.com/watch?v=153EkKviJ8U

εκδηλωση για τα Τεμπη στο ΕΜΠ

https://www.youtube.com/watch?v=82_hjnX-Xrc

Μανος Σαριδακης/Τεμπη

Ποιον θα καλέσεις σε μια ραδιοφωνική εκπομπή να σου αναλύσει επιστημονικά τα νεότερα δεδομένα για τα Τέμπη; Ο Αρης Πορτοσάλτε κάλεσε τον Κώστα Κάπο, διευθυντή μιας εταιρείας που ειδικεύεται σε… φωτισμούς κτιρίων. Με ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ο Μάνος Σαριδάκης, διευθυντής ερευνών στο Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπισης (ΙΑΑΔΕΤ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών αποδομεί τα επιχειρήματα με την ιδιότητα του φυσικού. Και όπως λέει οι χημικοί μηχανικοί θα είχαν πολλά ακόμη επιχειρήματα να ανατρέψουν.

Αναδημοσιεύουμε ολόκληρη την ανάλυσή του

«Φίλες και φίλοι. Με έκπληξη άκουσα χτες την εκπομπή του Άρη Πορτοσάλτε στο ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΙ, όπου καλεσμένος ήταν κάποιος Κώστας Μ. Κάπος ενεργειακός/μηχανολόγος μηχανικός όπως ο ίδιος είπε. Ο κ. Κάπος, αφού ξεκίνησε την παρέμβασή του λέγοντας ότι έχει μεταπτυχιακό στη μηχανολογία και «έχει σπουδάσει», προχώρησε σε μια σειρά παντελώς λανθασμένων ισχυρισμών, αρχίζοντας από ταχύτητες και ενέργειες, πηγαίνοντας σε βολταϊκά τόξα, σε σπρέι ελαίων σιλικόνης, πηδώντας ακατάληπτα από το ένα στο άλλο, λέγοντας διαρκώς ότι όσοι ξέρουν φυσική Β’ Γυμνασίου θα έπρεπε να τα γνωρίζουν αυτά και ότι όλοι οι ειδικοί κάνουν λάθος, και η έκρηξη έγινε χωρίς παρουσία εύφλεκτου υλικού, ενώ κατέληξε ότι οι χημικές αναλύσεις είναι αδύνατες καθώς.. ο καπνός του τσιγάρου ήδη έχει 4.000 χημικές ενώσεις. Όταν τον ρώτησε ο Α. Πορτοσάλτε αν έχει λάβει μέρος σε πραγματογνωμοσύνες, ο κ. Κάπος έφερε ως παράδειγμα ότι συμμετείχε σε μια έρευνα ατυχήματος από ηλεκτροπληξία.

Ψάχνοντας ποιος είναι αυτός ο Κώστας Μ. Κάπος, βρήκα ότι έχει την εταιρεία Κώστας Μ. Κάπος & Συνεργάτες – Μηχανολόγοι-Ηλεκτρολόγοι-Ενεργειακοί Μηχανικοί και Σύμβουλοι Φωτισμού, η οποία στην ιστοσελίδα της αναφέρει κάποιες πληροφορίες για τον εαυτό του και την εταιρεία του, («για πολλά χρόνια ασχολήθηκε τόσο σαν ελεύθερος επαγγελματίας, όσο και σαν ανώτερο στέλεχος» (manager στην εταιρεία Preussag-Whessoe LGA Gas Technologies Ltd,… υπήρξε ο προϊστάμενος επίβλεψης για το Έργο της Ασφάλειας (C4I) των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ως μελετητής αρχιτεκτονικού και αστικού φωτισμού έχει σχεδιάσει και επιβλέψει το φωτισμό στα σημαντικότερα κλασσικά και μεσαιωνικά μνημεία της χώρας, κλπ.).

Αναφέρει τέλος ότι «έχει δημοσιεύσει πάνω από 30 επιστημονικά άρθρα». Βέβαια με ένα απλό μεταπτυχιακό είναι πρακτικά αδύνατον κάποιος να έχει 30 δημοσιεύσεις, αλλά επειδή μπορεί όντως ο κ. Κάπος να είναι η εξαίρεση, τα αναζήτησα στο διαδίκτυο. Δεν κατόρθωσα να τα βρω πουθενά στις συνήθεις βάσεις δεδομένων μέχρι τώρα (Google Scholar, NASA/ADS, Inspires κλπ.), αν κάποιος μπορεί να μου τις δείξει θα είμαι ευγνώμων.

Μου προξενεί εντύπωση ότι ένας ραδιοφωνικός σταθμός όπως ο ΣΚΑΙ, καταφεύγει σε ανθρώπους παντελώς μη σχετιζόμενους με το αντικείμενο, που αραδιάζουν χωρίς ειρμό ακατάληπτες πληροφορίες. Βέβαια ψάχνοντας λίγο το διαδίκτυο διαπίστωσα ότι ο κ. Κάπος είναι παλιός γνώριμος της Καθημερινής, με συνεντεύξεις για τον… αρχιτεκτονικό και αστικό φωτισμό.

Το ότι ανάμεσα σε τόσους άλλους ειδικούς, καλείται σε κεντρικό σταθμό της χώρας ένας άνθρωπος που ενώ μπορεί να έχει έργο σε άλλους τομείς, είναι αντικειμενικά άσχετος με τα ζητήματα της σύγκρουσης, εκτιμώ ότι είναι ένδειξη απομείωσης των εφεδρειών που υποστηρίζουν τη συγκάλυψη.

Εδώ θα ασχοληθώ μόνο με τα θεμελιώδη λάθη φυσικής και τα σοφίσματα του κ. Κάπου. Δεν θα μπω στις χημικές αναλύσεις, καθώς δεν είμαι χημικός μηχανικός, αυτά μπορούν να τα πουν οι ειδικοί. Αλλά σχετικά με τη φυσική, επιτρέψτε μου να γνωρίζω κάποια πράγματα. Και την ίδια συζήτηση είχαμε με άλλους συναδέλφους, όπως τον George Pappas, Αναπληρωτή Καθηγητή στο Τμήμα Φυσικής της Θεσσαλονίκης, και δεν πιστεύαμε σε αυτά που ακούγαμε. Κάναμε λοιπόν κάποιους πολύ απλούς υπολογισμούς.

Ο κ. Κάπος αρχίζει λέγοντας ότι τα βαγόνια έχουν βάρος 900 τόνους (το οποίο επαναλαμβάνει και στην γραπτή ανάρτησή του, συνεπώς δεν πρόκειται για λεκτικό λάθος). Αυτό αν το πει φοιτητής φυσικού τμήματος παίρνει μηδέν αυτομάτως. Το γεγονός ότι ο κ. Κάπος συγχέει το βάρος με τη μάζα, είναι ήδη ένα τεράστιο red flag ότι αυτός που μιλάει δεν έχει ιδέα από φυσική, και δεν θα έπρεπε να ασχοληθούμε καθόλου, αλλά ας συνεχίσουμε.

Βασικό επιχείρημα του κ. Κάπου είναι ότι «τα δυο τρένα είχαν κινητική ενέργεια 900 Mega Joule, με το 60% να μετατρέπεται σε θερμική, που αντιστοιχεί σε έκρηξη 204 κιλών ΤΝΤ». Και συμπληρώνει ότι «ως παλιός σκαπανέας του Μηχανικού, γνωρίζω ότι με 2-3 κιλά ΤΝΤ μπορούμε να ανατινάξουμε μία γέφυρα από σκυρόδεμα και με 100-150 κιλά κατεβάζουμε ολόκληρο ουρανοξύστη».

Ο κ. Κάπος, ακριβώς επειδή δεν γνωρίζει φυσική, προβαίνει σε ένα θεμελιώδες σφάλμα, που να του αναγνωρίσουμε βέβαια ότι το κάνουν πάρα πολλοί μαθητές γυμνασίου. Συγχέει την ενέργεια με την ισχύ, δηλαδή την ενέργεια προς το χρόνο που εκλείεται/παράγεται/καταναλώνεται. Ο προσεκτικός αναγνώστης ήδη θα θυμήθηκε ότι πράγματι όλες οι συσκευές που χρησιμοποιούμε, διαφοροποιούνται όχι ανάλογα με την ενέργεια, αλλά ανάλογα με την ισχύ τους, που μετριέται σε Watt, γιατί αυτό είναι το σημαντικό μέγεθος, αυτό μας δείχνει πόσο «γρήγορα» εκλείεται/παράγεται/καταναλώνεται η ενέργεια.

Για να το δούμε με ένα παράδειγμα. Η ενέργεια 200 κιλών ΤΝΤ είναι ίση με 800 MJ, αλλά τόση είναι και η ενέργεια 60 κιλών καυσόξυλων. Με τα 200 κιλά ΤΝΤ μπορείς όντως να προκαλέσεις μια τεράστια έκρηξη και να γκρεμίσεις ουρανοξύστη, αλλά με τα 60 κιλά καυσόξυλα το πολύ να ψήσεις ένα αρνί. Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί η καύση του ΤΝΤ γίνεται σε miliseconds, ενώ η καύση των ξύλων σε ώρες. Ίδια ενέργεια, τεράστια διαφορά στο χρόνο, τεράστια διαφορά στην ισχύ.

Για να δούμε λοιπόν μερικά νούμερα: Η συνολική κινητική ενέργεια των τρένων είναι περίπου 1000MJ (το στρογγυλοποιώ προς τα πάνω για ευκολία). Που είναι αυτή η ενέργεια; Κατανεμημένη σε όλο το τρένο φυσικά. Αν πούμε ότι το επιβατικό τρένο έχει 10 βαγόνια και ότι κάθε βαγόνι έχει μήκος 25 μέτρα (έστω μέσο μήκος βαγονιού), είναι δηλαδή κατανεμημένη στα 250 μέτρα του τρένου. Έστω ότι το τρένο συγκρούεται και σταματάει απότομα. Όλη αυτή η ενέργεια θα απελευθερωθεί… στιγμιαία. Ναι, στιγμιαία, αλλά πόσο στιγμιαία;

Μπορούμε να το εκτιμήσουμε. Η θεωρία του Hertz για τις ελαστικές κρούσεις μας λέει πόσο διαρκεί μια κρούση, οπότε στην ακραία περίπτωση που θεωρούμε τη σύγκρουση του τρένου ως ελαστική κρούση μιας μονοκόμματης μάζας χάλυβα, (το μέτρο του Young είναι Ε=200 GPa, η ταχύτητα υ=45m/s, το μήκος L=250 m, η μάζα M=1000000kg) ο χρόνος βγαίνει τ = 2[Μ^2/(LΕ^2υ)]^(1/5) = 0.0024sec.

Είναι ρεαλιστικό αυτό; Προφανώς όχι. Τα βαγόνια δεν είναι μονοκόμματα. Είναι χωριστά και αν πούμε ότι έχουν τυπική απόσταση 1-2 μέτρα, τότε ο χρόνος της σύγκρουσης θα πρέπει να υπολογιστεί για το κάθε βαγόνι χωριστά και να προστεθεί ο χρόνος που θα κάνει το κάθε βαγόνι να πέσει πάνω στο προπορευόμενο που έχει σταματήσει. Με ταχύτητα 45m/s (160 χλμ./ω) ο χρόνος αυτός είναι περίπου 0.033 sec για κάθε βαγόνι που θα πέφτει στο μπροστινό του, άρα συνολικά επί 9, δηλαδή τ= 0.3 sec. Αν σε αυτό προσθέσουμε και το χρόνο κρούσης για το κάθε ένα από τα δέκα βαγόνια (που είναι της τάξης του 0.002 sec για το καθένα) δεν κάνει καμία διαφορά. Άρα ο συνολικός χρόνος κρούσης είναι της τάξης των 0.3 sec (εδώ έχουμε αμελήσει το ότι τα βαγόνια φυσικά δεν θα πάνε να μπουν το ένα μέσα στο άλλο και ότι το πρόβλημα δεν είναι μονοδιάστατο, αλλά για χάρη της απλότητας ας πούμε ότι υπάρχει μόνο μία διεύθυνση που μπορούμε να έχουμε κίνηση).

Άρα, η ενέργεια των 1000MJ απελευθερώνονται σε 0.3 δευτερόλεπτα (όχι και πολύ στιγμιαία), και αυτό μας δίνει μια ισχύς ίση με περίπου 3.3 GW. Που μας τη δίνουν; Πρακτικά σε όλο το τρένο σχεδόν που γίνεται κυρίως παραμόρφωση και θερμότητα.

Ναι, αλλά τα «ισοδύναμα» 250 κιλά ΤΝΤ γιατί κάνουν τεράστια έκρηξη; Σε τι διαφέρει το ΤΝΤ; Στο ΤΝΤ, η ταχύτητα της αντίδρασης που δίνει την έκρηξη, η ταχύτητα δηλαδή της έκρηξης είναι πολύ μεγαλύτερη, είναι δηλαδή της τάξης των 7000 m/s, που για τις ανάγκες του υπολογισμού μας θα την στρογγυλέψουμε στο έστω 1000 m/s για να πιάσουμε πιθανές αποκλίσεις. Πού βρίσκεται η ενέργεια του ΤΝΤ; Με δεδομένη την πυκνότητα του ΤΝΤ που είναι 1654 kg/m^3, η ενέργεια είναι σε έναν όγκο με τυπική διάσταση περίπου 0.5 m. Τα 1000 m/s διασχίζουν τα 0.5 m σε 0.0005 sec.

Με λίγα λόγια το «ισοδύναμο» ΤΝΤ εκρήγνυται 1000 φορές πιο γρήγορα, πράγμα που οδηγεί σε ισχύ ίση με 2000 GW, δηλαδή 1000 φορές μεγαλύτερη ισχύ από την προηγούμενη περίπτωση σε πολύ μικρότερο όγκο και μάζα.

Για τα καυσόξυλα τα είπαμε ήδη, παρόλο που έχουμε ίδια ενέργεια, η ισχύς είναι εκατομμύρια φορές μικρότερη του TNT, γιατί η ίδια αυτή ενέργεια εκλείεται σε ώρες αντί για milliseconds. Και αυτός είναι ο λόγος που το TNT κάνει μπουμ, ενώ το ξύλο ή η κινητική ενέργεια ενός τρένου δεν κάνουν μπουμ.

Και βέβαια αυτός είναι ο λόγος που όταν πετάμε μια πέτρα από το μπαλκόνι δεν γίνεται μίνι έκρηξη, όταν γκρεμίζονται κτήρια από τους σεισμούς και πέφτουν στο έδαφος δεν έχουμε εκρήξεις από την μετατροπή της κινητικής τους ενέργειας σε θερμότητα, κλπ. κλπ.

Ο κ. Κάπος συνεχίζει και λέει ότι τα «βολταϊκά τόξα» από την τροφοδοσία του τρένου ανέβασαν στιγμιαία τη θερμοκρασία των μηχανών που συγκρούστηκαν σε 5.000 βαθμούς, και έτσι τα έλαια σιλικόνης αεριοποιήθηκαν και πήραν φωτιά εντείνοντας την έκρηξη. Αφήνω προς το παρόν στην άκρη αυτά περί ηλεκτρικής τάσης που δεν ισχύουν, γιατί ήδη από τα βασικά μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα. Ας δούμε τα πολύ βασικά.

Ας κάνουμε έναν απλό υπολογισμό για το πώς εξαερώνονται τα έλαια σιλικόνης. Η ειδική θερμότητα εξαέρωσης για τα έλαια σιλικόνης των μετασχηματιστών είναι της τάξης των 200 kJ/kg και μια τυπική ποσότητα που μπορεί να βρει κανείς σε μια ηλεκτρομηχανή τρένου είναι της τάξης των 6 τόνων. Η ενέργεια λοιπόν που χρειάζεται για να εξαερωθούν (να έρθουν δηλαδή στην αέρια κατάσταση όπου να μπορούν να αναφλεγούν, ίσως και να κάνουν έκρηξη) αυτοί οι έστω 6 τόνοι είναι 200*6000 kJ =1.200 MJ, δηλαδή περισσότερο από τη συνολική κινητική ενέργεια που είναι κατανεμημένη σε όλο το τρένο (και πρακτικά μη διαθέσιμη).

Θα έπρεπε δηλαδή όλη αυτή η ενέργεια και περισσότερη, να διοχετευθεί με κάποιο τρόπο μόνο στους 6 τόνους ελαίων σιλικόνης για να τα φέρει σε κατάσταση αέριου μείγματος, που ίσως θα μπορούσε να δώσει έκρηξη. Γιατί σε υγρή μορφή υπάρχει πάλι το πρόβλημα της ταχύτητας της αντίδρασης για να έχεις έκρηξη, και οι ειδικοί μας έχουν πει πολλαπλά ότι τα υγρά έλαια σιλικόνης δεν δίνουν έκρηξη με τίποτα. Αλλά ακόμα και σε αέρια κατάσταση η καύση των ελαίων σιλικόνης δεν δίνει έκρηξη, εκτός και αν έχουν αναμιχθεί με κάποιον ισχυρό οξειδωτικό παράγοντα.

Εν κατακλείδι: για να γίνει έκρηξη, δεν αρκεί μόνο η διαθέσιμη συνολική ενέργεια. Σημασία έχει πόσο γρήγορα γίνεται διαθέσιμη αυτή η ενέργεια και με τι ταχύτητα απελευθερώνεται.

Όπως είπα και πιο πάνω, δεν θα αναφερθώ στις χημικές διαδικασίες και στις αναλύσεις, καθώς δεν είμαι ειδικός. Βέβαια να τονίσω ότι στην εκπομπή, όπως ανακοίνωσε ο Α. Πορτοσάλτε, έστειλαν πολλά μηνύματα ακροατές που έλεγαν ότι ο κ. Κάπος δεν είναι χημικός μηχανικός και δεν ξέρει για τι μιλάει (ο κ. Κάπος ισχυριζόταν ότι «δεν μπα να είναι έλαια σιλικόνης, σε 5.000 βαθμούς καίγεται το Σύμπαν», και άλλες αντίστοιχες δηλώσεις). Μηνύματα στα οποία ο κ. Κάπος απάντησε ότι έχει κάμει έρευνα για τη… NASA πάνω στις αναφλέξεις. Θα μπορούσε και αυτό να θεωρηθεί κλασικό red flag, αλλά επειδή δεν είμαι κακεντρεχής αναζήτησα κάποια σύνδεση του κ. Κάπου με τη NASA. Δεν βρήκα τίποτα. Αν κάποιος ξέρει κάτι παραπάνω ας με διαφωτίσει.

Κλείνω επαναλαμβάνοντας, ότι το γεγονός ότι ανάμεσα σε τόσους άλλους ειδικούς, καλείται σε κεντρικό ραδιοφωνικό σταθμό της χώρας ένας άνθρωπος αντικειμενικά μη σχετιζόμενος με τα ζητήματα της σύγκρουσης, με ένα απλό μεταπτυχιακό στη μηχανολογία και ειδικότητα τον αρχιτεκτονικό και αστικό φωτισμό, παλαιός γνωστός της Καθημερινής για το έργο του στον φωτισμό των μνημείων, ο οποίος προβαίνει σε ανάλυση καφενείου με ατάκτως ερριμμένες πληροφορίες του συρμού, εκτιμώ ότι είναι ένδειξη απομείωσης των εφεδρειών όσων υποστηρίζουν την συγκάλυψη.

Φράγκας