Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

Λουδοβικος των Ανωγειων

  μουσικη και στιχοι




ΙΕΡΕΙΑ  


Πρώτα γυναίκα
και μετά ιέρεια
γεννάς τους μύθους
πάνω στα Πιέρια

Πάνω σ’ αρχαίο τάφο
φρέσκο χώμα
ποια μυστικά
σε τυραννούν ακόμα;

Ποια πυρκαγιά
σου βάφει τα μαλλιά σου
της Δήμητρας η πέτρα
η μοναξιά σου

Σχισμένο φόρεμα
της Περσεφόνης
βλέμμα βαρύ
απάνω σου σηκώνεις

Ανάμεσα στο φως
και το σκοτάδι
κλέβεις ή δίνεις
μυστικά στον Άδη

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
  

 ΙΟΥΛΙΟΣ ΚΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ


Ιούλιος κι ο άνεμος
δεν είναι `δω
Φτερούγισμα βεντάλιας
στο μπαλκόνι
Μα μια ανάμνηση παλιά
τα διπλωμένα μου πανιά
φουσκώνει

Θα δανειστώ του ναύτη
τη ματιά
με δάκρυ αλμυρό θέλω
να κλάψω
και κει στου πάθους
τ’ ανοιχτά
ό, τι με κούρασε θα το πετάξω

Θα βρω της νύχτας
το σκοπό
και με τη λύρα
του Ορφέα
μέσα στον ύπνο σου θα μπω
εσύ `σαι η αγάπη μου η ωραία

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ ΝΕΡΑΙΔΑ


Κουρασμένη νεράιδα
στης λίμνης το βράχο κοιμάται
Χάραξε η μέρα βγήκε ο ήλιος
μα μην την ξυπνάτε

Χτες το βράδυ είχανε γάμο
στεφανώματα πάνω στην άμμο

Το λευκό της μαντήλι
το χάρισε πάει
σ’ έναν νέο
στο χρώμα του Μάη

Κι αν αυτός δε γυρίσει
το μαντήλι ν’ αφήσει
η νεράιδα των βράχων
μονάχη θα σβήσει

Τα λευκά της τα πέπλα
βρεγμένα
στης αυγής τον αέρα
δοσμένα

κι αν αυτος δεν γυρισει....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου