Νινα Γεωργιαδου

 ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ: η σύγχρονη εθνική μας τραγωδία.

Ο ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΣ ΚΑΜΠΟΣ, ο σιτοβολώνας της κάποτε χώρας, έγινε ένας απέραντος βούρκος, με χιλιάδες κουφάρια ζώων, που σαπίζουν ακόμη άταφα, πνιγμένη τη σοδειά, ανασκαμμένα εκ θεμελίων και βυθισμένα ολόκληρα χωριά και άγνωστο αριθμό αγνοουμένων. Οι πλημμυρικοί χάρτες που αποτύπωναν εδώ και δυο χρόνια την τραγική προοπτική, όπως και οι προειδοποιήσεις του Εθνικού Αστεροσκοπείου, που θα έπρεπε να είχαν οδηγήσει σε έγκαιρη, συντεταγμένη εκκένωση της περιοχής γράφτηκαν στα σκαρπίνια των (αν)αρμόδιων και η εκκένωση αφέθηκε στο 112 και στο παρά πέντε, αφήνοντας για μέρες κρεμασμένους τους ανθρώπους στα κεραμίδια και στο φιλότιμο 80χρονων, που διατηρούν ακόμα, μέσα σ’ αυτή τη κτηνωδία, την ανθρωπιά τους. Τα ελικόπτερα στο Στεφανοβίκειο, αφού πρώτα χώθηκαν στη λάσπη, βαφτίστηκαν εκ των υστέρων άχρηστα. Τα εκατοντάδες εκατομμύρια των αντιπλημμυρικών έγιναν άσφαλτος, και ζαρντινιέρες για να επανεκλεγούν οι τοπικοί λεβεντομαλάκες που κάνουν τα κουμάντά τους ενώ οι μαυραγορίτες κάνουν τώρα κασελάκι απ΄την οδύνη και οι εργολάβοι της παρέας στήνουν, με απ' ευθείας αναθέσεις, νέο γλεντοκόπι.

Ο ΕΒΡΟΣ, ο πιο ευάλωτος νομός κάηκε πέρσι και ο πολύς -σε κιλά μονο - Στυλιανίδής, δήλωνε πως αυτό δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Η φετινή φωτιά, που μαινόταν για είκοσι περίπου μέρες, τον έκανε στάχτη. Στάχτη η Δαδιά, ο πνεύμονας της εγγύτερης Ευρασίας, στάχτη ο Θρακικός κάμπος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, μαζί με το Θεσσαλικό όλεθρο, για την πρωτογενή παραγωγή, το ΑΕΠ και την επισιτιστική μας ανέχεια. Οι «συνοριοφύλακες», ένας υπόκοσμος διακινητών και μάτσο μπατριωτών γέμισαν κασελάκια με δολάρια και τουρκικες λίρες, αγόρασαν εκατοντάδες στρέμματα, έχτισαν βίλες και ποζάρουν περήφανοι δίπλα στην εξίσου περήφανη πρόεδρο της μπαχαλοκρατίας.

Η ΕΥΒΟΙΑ, προηγήθηκε, ρημάχτηκε και τώρα κατανέμεται σε τιμάρια στις εταιρίες της μεγάλης «πράσινης» μπίζνας.

Η ΡΟΔΟΣ και Η ΚΕΡΚΥΡΑ, οι ναυαρχίδες της βαριάς και ασήκωτης τουριστικής «βιομηχανίας», γέμισαν μαύρες τρύπες, ορατές απ’ το διάστημα, όπως εμείς βλέπουμε τις κηλίδες της Σελήνης.

Η ΜΑΓΝΗΣΙΑ κατακάηκε, εγγράφοντας την ιστορική πρωτοτυπία της ανατίναξης του στρατοπέδου της Αγχιάλου και πριν της δολοφονίας, με ωμή σωματική βία του Γιάννη Μάγγου απ’ τους προστάτες του πολίτη για να προστατευτεί η χωματερή των ευρωσκουπιδιών του μαστουνόβλαχου δημαρχίδη, που τώρα περιφέρεται σε μπουλτόζα, φωνάζοντας, «ήρθε το φαϊ» εβγάτε μισοπνιγμένοι και ψηφάτε με.

ΤΟ ΠΗΛΙΟ, ο τόπος των Κενταύρων, ο άλλος πυλώνας της «βαριάς βιομηχανίας» κόπηκε σε κομμάτια.

ΤΑ ΤΡΕΝΑ, που και στην πιο υπανάπτυκτη χώρα κυκλοφορούν με σχετική αξιοπρέπεια, αφέθηκαν στο «πάμε κι όπου πάει», με σταθμάρχες, αποσυρμένους φύλακες βιβλίων, πλην όμως κομματόσκυλα και μια «τηλεδιοίκηση» επιπέδου μαυροπίνακα. Τα Τέμπη και το φονικό τους, πνίγηκαν στη λάσπη και 7 μήνες μετά, η πλημμύρα έφερε στην επιφάνεια ανθρώπινα μέλη του πολύνεκρου εγκλήματος.

ΣΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ, τα ξεπουλημένα, το επιτελικό κράτος με τις άσπρες στολές και τα σιρίτια πίνει καφέ την ώρα που αναχωρούν τα καράβια-νεκροφόρες και ανενόχλητα, τα κτήνη που ντροπιάζουν τη ναυτοσύνη, δολοφονούν γιατί νόμιζαν «πως ήταν ένας παλαβός, ένας μαύρος, ένας Πακιστανός».

ΔΙΜΟΙΡΙΑ ΝΑΖΙΣΤΩΝ περνούν τα σύνορα, παρελαύνουν ανενόχλητοι και δολοφονούν και οι «προστάτες του πολίτη»,το βαρύ πυροβολικό της ψηφοδοσίας στη μαφία, εκεί σφυρίζει αδιαφορα και στο Θεσσαλικό κάμπο πλακώνει τους πλημμυροπαθείς.

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ούτε ήλιος νοητός, ούτε μυρσίνη, μόνο μπόχα διαπλοκή, εξαγορά και συγκάλυψη.

.........