ενα ανεκδοτο

 

Τρεις ηλικιωμενοι,φιλοι από πολυ παλια,συναντιωνται στην κηδεια ενός τεταρτου κοινου φιλου και,μετα,καταληγουν σε ένα καφενεδακι και τα λενε….

    και ρωταει ο ενας :-τί θα θελατε ρε να πουνε στον επικηδειο σας(κουφια η ωρα!);

   και αρχιζει ο πρωτος,ο Στελιος:

 - εγω θα ηθελα να πουνε: α ρε ο Στελιος! Ο Στελιος! Δεν υπηρχε πιο γενναιοδωρος ανθρωπος! Οποιος και να τού ζητουσε,ο Στελιος παντα του δοσιματος! Ακομα κι όταν δεν ειχε αρκετα για παρτη του! Α ρε ο Στελιος!....

    Και συνεχιζει ο δευτερος,ο Θωμας:

-εγω θα ηθελα να πουνε : α ρε ο Θωμας! Ο Θωμας! Ο πιο χωρατατζης απ`ολους! Πού πηγαινε και τα`βρισκε,δεν υπηρχε περιπτωση να βρεθεις μαζι του και να μη σε κανει να πεθανεις απ`τα γελια! Α ρε ο Θωμας!...

Και ο τριτος,ο Φώντας:

Εγω θα ηθελα αυτος που θα μού βγαλει τον επικηδειο να πει: α ρε ο Φωντας! Ο Φωντας!..... Ο Φωντας κουνηθηκε!!!!!!