ΗΡΘΕΣ ΕΨΕΣ ΣΤΟΝ
ΥΠΝΟ ΜΟΥ
στιχοι:Σωτηρης Σκίπης
Ήρθες εψές στον ύπνο μου και μου ψιθύρισες
πως απ’ τα ξένα ,μάνα μου, εξαναγύρισες
Τρέχω ο καλός να σε δεχτώ μπρος στ’ ακρογιάλι σου
Να γείρω όπως κι έναν καιρό μες στην αγκάλη σου
Μα βρίσκω ολέρμο το γιαλό κι έρμα τα κύματα
και παίρνω το δρομί και πάω πέρα στα μνήματα
πως απ’ τα ξένα ,μάνα μου, εξαναγύρισες
Τρέχω ο καλός να σε δεχτώ μπρος στ’ ακρογιάλι σου
Να γείρω όπως κι έναν καιρό μες στην αγκάλη σου
Μα βρίσκω ολέρμο το γιαλό κι έρμα τα κύματα
και παίρνω το δρομί και πάω πέρα στα μνήματα
ΗΡΘΕΣ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
ΠΑΛΙΑ
στιχοι:Γιωργος
Παπαστεφανου
Στο δρόμο κάτω απ’ τις μηλιές
παίζουν στους ίσκιους οι φωτιές
και τα νερά στις φυλλωσιές,
στη μαγεμένη αμμουδιά
ένα καράβι του νοτιά
κέντησε απόψε μια καρδιά
Ήρθες αγάπη μου παλιά
σ’ έφεραν γλάροι στη στεριά
κι ήβραν οι πέτρες τη μηλιά,
ήρθες αγάπη μου καλή
στον ουρανό χρυσοπηγή
κι ο ήλιος στην ανατολή
Τώρα δικά μας τα φτερά
στην ανθισμένη γειτονιά
πετούν τραγούδια και πουλιά,
στο λόφο πέρα στις πλαγιές
οι κρίνοι κι οι τριανταφυλλιές
κάνουν για σένα προσευχές
παίζουν στους ίσκιους οι φωτιές
και τα νερά στις φυλλωσιές,
στη μαγεμένη αμμουδιά
ένα καράβι του νοτιά
κέντησε απόψε μια καρδιά
Ήρθες αγάπη μου παλιά
σ’ έφεραν γλάροι στη στεριά
κι ήβραν οι πέτρες τη μηλιά,
ήρθες αγάπη μου καλή
στον ουρανό χρυσοπηγή
κι ο ήλιος στην ανατολή
Τώρα δικά μας τα φτερά
στην ανθισμένη γειτονιά
πετούν τραγούδια και πουλιά,
στο λόφο πέρα στις πλαγιές
οι κρίνοι κι οι τριανταφυλλιές
κάνουν για σένα προσευχές
ΗΣΟΥΝΑ ΠΑΙΔΙ
(ΟΙ ΚΕΡΑΥΝΟΙ ΤΗΝ
ΠΟΡΤΑ ΜΑΣ ΧΤΥΠΟΥΝ)
στιχοι:Λευτερης
Παπαδοπουλος
Οι κεραυνοί την πόρτα μας χτυπούν
κι εσύ μου ταξιδεύεις,
Φεύγεις για κει που οι άνθρωποι ξεχνούν,
στιγμή στιγμή αλαργεύεις
Ήσουνα παιδί, ουρανός, καλημερα
κι όμως πας στη λησμονιά
Κι είμαι ένα κλαρί που θρηνεί στον αγέρα,
Έρημο πουλί στην παγωνιά
Τα γελαστά τα μάτια σου κλειστά
κι εγώ σε νανουρίζω
Σκύβω στα χείλια σου τα σφαλιστά,
με δάκρυα τα ποτίζω
κι εσύ μου ταξιδεύεις,
Φεύγεις για κει που οι άνθρωποι ξεχνούν,
στιγμή στιγμή αλαργεύεις
Ήσουνα παιδί, ουρανός, καλημερα
κι όμως πας στη λησμονιά
Κι είμαι ένα κλαρί που θρηνεί στον αγέρα,
Έρημο πουλί στην παγωνιά
Τα γελαστά τα μάτια σου κλειστά
κι εγώ σε νανουρίζω
Σκύβω στα χείλια σου τα σφαλιστά,
με δάκρυα τα ποτίζω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου