Walter Kohl (1963- )

   Θυματούπολη;!

Τι είναι παλι αυτό; Υπαρχει τετοια λεξη;….

»Θυματουπολη»είναι η εσωτερικη κατασταση της αυτό-παραδοσης.Παραδινεσαι,μπαινοντας στον ρολο του θυματος,όπως χωνεται η χελωνα μεσα στο καβουκι-θωρακα.Η Θυματουπολη δεν βρισκεται σε κανενα χαρτη.Υπαρχει όμως παντου.Ειναι ενας εσωτερικος τοπος,ενας τοπος πολεμου και σκλαβιας,εξαρτησης,ανημποριας και αγγαρειων.Οι πυλες της είναι τελειως ανοιχτες-μπαινεις χωρις διατυπωσεις,μερικες φορες μαλιστα χωρις να το καταλαβεις.Σε στιγμες απογνωσης,πονου,ή μοναξιας η Θυματουπολη μοιαζει να είναι το μοναδικο ασυλο,προσβασιμο χωρις ορους.Ωστοσο, προκειται για απατη.Γι`αυτους που είναι μεσα, η Θυματουπολη κραταει τις πυλες κλειστες.Δεν βγαινεις το ιδιο ευκολα με οσο όταν μπηκες.Και οι μεσα ζουν με βαση τους κανονες των θυματων – δεν ελεγχουν τη ζωη τους,εχουν την ιδιοτητα του θυματος.

  Η Θυματουπολη είναι ενας τροπος ζωης.

 Η ζωη στη Θυματουπολη ,κατά καποιο τροπο,είναι πολυ βολικη.Εχεις προσωπικο αμαξι που σε παει παντου.Στο τιμονι καθονται οι περιστασεις ή καποιοι αλλοι,ή και τα δυο μαζι.Παντως η βολή αυτή ενεχει ένα τιμημα,διοτι οι οδηγοι είναι αρκετα κουφοι.Σπανια παιρνουν τον δρομο που θα`θελες.Σιγα-σιγα, λοιπον, γινεσαι ερμαιο των περιστασεων ή των αλλων.και ολο και πιο πολύ χανεις την βουληση σου.Τελικα,συμβιβαζεσαι με την μοιρα σου,στη θεση του συνοδηγου.

 Η Θυματουπολη ξαφνιαζει με το ευχαριστο κλιμα της,χωρις σκαμπανεβασματα του καιρου.και χωρις δυσαρεστες εκπληξεις.Ο κοσμος είναι εξηγησιμος,οι ανθρωποι προβλεψιμοι.Κι οποιος νοιωσει την σκλαβια και παραπονεθει,βρισκει αμεσως μπροστα του την λυπηση των συμπολιτων του,γιατι εδώ ολοι βλεπουν μεσα από τα γυαλια του θυματος.Κι αυτό εχει το πλεονεκτημα να μην ψαχνεις συνεχεια την εξοδο,ουτε την προσωπικη ευθυνη.Ενας κανονας ισχυει:για τον πονο και την μιζερια σου παντα φταινε οι περιστασεις ή οι αλλοι.

  Για χρόνια ημουνα,στην αρχη, αφελης πολιτης της Θυματουπολης.Ζητουσα δικαιοσυνη σε λαθος μερος,εψαχνα νοημα εκει που βασιλευουν  οι περιστασεις.Και δωστου γιατι ;και γιατι; και γιατι; χτυπωντας λαθος πορτες…μετα,κουρασμενος,φορεσα τα γυαλια του θυματος,παγιδευτηκα σε μια φαυλοκυκλικη αυτοτροφοδοτουμενη προφητεια,εχασα την πιστη στον εαυτο μου,στην ευτυχια μου,στις ικανοτητες μου,στο νοημα της υπαρξης μου.Αρχισε η αυτομειωση και η αυτοταπεινωση…........

απο την αυτοβιογραφια του Walter Kohl

"Leben oder gelebt werden"   2001

(να ζεις ή να σε ζουνε)

υποτιτλος:βηματα στο δρομο της συμφιλιωσης

ενδιαφερον αναγνωσμα,με πολυ αισιο τελος...