αθυροστομες μαντιναδες

Δεν πάω πια στα πρόβατα ,τις αίγες θα πουλήσω,
γιατί δεν βρίσκω κοπελιά στα όρη να γ.....ω

Γεια σου, Δημητρη μερακλη, ποτέ να μην ποθανεις,
στο π...σο μου να κρεμαστεις και τον Ταρζαν να κανεις

Για μαντινάδα κίνησα, να γράψω άλλη μία,
μα το μυαλό μου εκόλλησε, και βγήκε μαλακία

Δεν ειμαι αλλο ενα μ...ι που θελεις να γ......ς,
ειμαι μια ευαισθητη ψυχη που θελω να αγαπησεις

Δίδυμοι πύργοι, κούκλα μου, μοιάζουνε τα βυζιά σου
και γω Bill Lanten θα γενώ να ρθω στην αγκαλιά σου

Εβγήκα στο μπαλκόνι σου έκπληξη να σού κάμω 
και σε θωρώ ανάσκελα με πέντε απο πάνω

Σαν του χοχλιού τα κέρατα εζάρωσ΄η ψωλή μου,

του κόσμου τα μουνιά να δώ, δε ΄νοίγ΄η όρεξή μου.

Ψωλή μου, απού `στεκες ψηλά και θώρειες το φεγγάρι,

εδά ΄θεκες και τα ΄βαλες τ΄αρχίδια μαξιλάρι.

 και

 η παλια ιστορια, οπου ενας Κρητικος εχει παει

σε σύντεκνο του στην Βιάννο και,κατά την συνήθεια της εποχής,αυτός τον πείθει να μείνει και να κοιμηθεί εκεί ,παρά το ότι το σπίτι είχε μόνο ένα δωμάτιο στο οποίο κοιμόντουσαν κατάχαμα το ζεύγος ,με τα 7 παιδιά τους.

Αφού ξάπλωσαν για υπνο,ξαφνικά ένα χέρι πιάνει το «εργαλειο» του φιλοξενουμενου και το κρατάει συνέχεια όλη την νύχτα.

Αυτός σεβόμενος τον σύντεκνο του παραμενει ακινητος, αλλά το πρωί δεν κρατιεται και τού λέει :

Σύντεκνε, η συντέκνισσα δεν είναι μπιστεμένη,

ούλη ν την νύχτα  την ψωλή την είχε χουφτωμένη.

κι ο σύντεκνος, που κι αυτός ήταν μαντιναδόρος και ετοιμόλογος, τού απανταει

Σύντεκνε, εγώ την βαστουνε με την δεξά μου χέρα,

μη σηκωθεί η γι-άτιμη και γείρει παραπέρα.