απο το Documento

 Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει ο απλός πολίτης την έκταση και το βάθος του σκανδάλου στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Τα εκατομμύρια από ευρωπαϊκά κονδύλια που δίνονται για αγροτικές ενισχύσεις είναι το ιερό δισκοπότηρο για πολλούς επιτήδειους. Το κακό είναι ότι θεωρούν κουτόφραγκους τους ευρωκράτες των Βρυξελλών και εκτίμησαν λανθασμένα ότι μπορούν να συντηρήσουν διαχρονικά και διακομματικά τη μεγάλη κομπίνα.

Στη μακρά έρευνα που έκανε το Documento, και το αποτέλεσμά της θα το διαβάσετε αύριο στα περίπτερα, εντοπίσαμε πολλά σκοτεινά σημεία, βουτήξαμε σε ένα σωρό υπηρεσιακά έγγραφα και στη νομολογία, ιχνηλατήσαμε τις υπογραφές και καταγράψαμε δηλώσεις, χρονικά σημεία και πρακτικά. Τα βάλαμε σε μια σειρά και το ερώτημα ήταν αν θα γίνουν κατανοητά. Δεν είναι άλλη μία περίπτωση μεμονωμένων αγροτών, ξωμάχων ή τσιφλικάδων, που προσπαθούν να πάρουν το κατιτίς παραπάνω από την ΕΕ. Είναι ολόκληρο κύκλωμα. 

Για να εξηγούμαστε, έχουν εμπλακεί ανεξάρτητα βαθμού και έντασης εταιρείες, πρόσωπα, οικογένειες ολόκληρες, μεγαλόσχημοι και υπάλληλοι και στελέχη του ΟΠΕΚΕΠΕ. Η διάρθρωση έχει μορφή πυραμίδας και στην κορυφή της βρίσκονται μελέτες και υπουργεία. Η αιχμή, η κορυφή, είναι η υπογραφή συγκεκριμένων υπουργών.

Έχει επίσης χρονικό βάθος το κόλπο. Όλα ξεκινούν από το 2014 και τη μάχη για τον ορισμό του «βοσκότοπου», καθώς η μεσογειακή φύση είναι περισσότερο «άγρια» από τα κεντροευρωπαϊκά λιβάδια. Έχει πουρνάρια και σχίνους. Εξαιτίας τους κόπηκαν επιδοτήσεις από βοσκοτόπια. Ο τότε υπουργός και διαμορφωτής του αγροτικού προγράμματος της ΝΔ Γιώργος Καρασμάνης υπέγραψε μια «τεχνική λύση»: οι κτηνοτρόφοι μπορούσαν να δηλώσουν βοσκότοπους σε περιοχές που τους αναγνώριζαν οι Βρυξέλλες ώστε να πάρουν τις επιδοτήσεις ανά κεφάλι ζώου. Το 2015 όμως άλλαξε η ΚΑΠ, αναθεωρήθηκε ο ορισμός του βοσκότοπου και η επιδότησε έγινε με την έκταση. Στην Ελλάδα η «τεχνική λύση» διαιωνιζόταν καθώς στις επιδοτήσεις μπήκαν οι νεοεισερχόμενοι αγρότες. 

Το σύστημα δούλευε για επιλεγμένους. Συγκεκριμένοι είχαν πρόσβαση στους ψηφιακούς χάρτες και μέσω των κέντρων υποβολής δηλώσεων. Ώσπου το 2019 μπήκε υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης ο Μάκης Βορίδης. Προσωπικά θεωρούσα ότι ήταν από τα υποβιβασμένα στελέχη που σχημάτισαν την τότε κυβέρνηση δεδομένων των ικανοτήτων που είχε και ξεδίπλωσε αργότερα ως υπουργός Επικρατείας. Έβαλε μια υπογραφή που έδινε συνέχεια στην «τεχνική λύση». Μόνο που τώρα όλα ήταν επιμελώς μελετημένα. Υπήρχε ο μηχανισμός, το κύκλωμα, ώστε να τροφοδοτηθούν οι εκλεκτοί με τα εικονικά εφόδια που οδηγούσαν σε πληρωμές ενισχύσεων για βοσκοτόπια, για ζώα και για δέντρα που δεν είχαν. 

Στα δάση του Γράμμου βρέθηκαν να βόσκουν (εικονικά) πρόβατα και αίγες. Το ίδιο και στο φαράγγι της Σαμαριάς. Στη Νάξο οι κάτοικοι είδαν τις αιτήσεις στην περιοχή τους να είναι διπλάσιες από αυτούς. Εκτάσεις τους τις είχαν δεσμεύσει άλλοι. Όλως τυχαίως ήταν από την Κρήτη. Η Κρήτη είχε γίνει μπλε. Υπουργός ήταν ήδη ο γνωστός και μη εξαιρετέος Αυγενάκης. Λίγο πριν από τις εκλογές του 2023 δηλώσεις με εικονικά στοιχεία από τουλάχιστον 5.300 ΑΦΜ είχαν μπλοκαριστεί για έλεγχο και οι επιδοτήσεις είχαν κοπεί.

Διαμαρτυρήθηκαν από την Κρήτη. Υπάλληλοι έκαναν ελέγχους έχοντας κόντρα εγκυκλίους από τη διοίκηση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ένας πρόεδρος του οργανισμού είχε παυθεί διότι εντόπισε το πρόβλημα. Είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ άλλαξε περισσότερους επικεφαλής από όσα ήταν τα χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ; Τελευταίος ο συνταξιούχος ανώτατος δικαστικός Νίκος Σαλάτας που εξωθήθηκε σε παραίτηση παρότι επιχείρησε να υπερασπιστεί το βορβορώδες κύκλωμα στο όνομα της ακεραιότητας του οργανισμού και του θεσμού. Τελικά μπροστά στην κάλπη οι δηλώσεις επιδοτήθηκαν.

Είχε ήδη μπει στα κιτάπια του η ευρωπαϊκή εισαγγελία. Έψαξε στοχευμένα και επίκεινται καμπάνες. Ύστατη προσπάθεια να σώσουν οτιδήποτε κι αν σώζεται από την επιχείρηση εξαγοράς ψήφων και εξυπηρέτησης ημετέρων είναι το ψευδές επιχείρημα ότι θα χαθούν οι αγροτικές επιδοτήσεις. Αν δίνεις σε δικηγόρους τη δυνατότητα δηλώνουν ψευδώς ότι είναι αγρότες και κτηνοτρόφοι και από τα Κολωνάκια να εισπράττουν επιδοτήσεις για στρέμματα και ζώα που δεν έχουν, συγγνώμη αλλά αρπάζουν τα κονδύλια που δικαιούνται οι πραγματικοί δικαιούχοι. Τους κλέβουν. Δεν κινδυνεύουν να τα χάσουν. Ας γίνει επανεκκίνηση με τους πραγματικούς αιτούντες.

………………………….

Το σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν τελείωσε. Είναι τυχαίο που ο πρώτος πρόεδρος τον οποίο επέλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης (επιτελικό κράτος γαρ, τα σημειώματα για την προεδρία έρχονται από το Μαξίμου) επέλεξε να μιλήσει έξω από τα δόντια για τα αίσχη και ο υπουργός Μάκης Βορίδης τον απέπεμψε; Είναι τυχαίο που ο Λευτέρης Αυγενάκης πίεζε και απειλούσε υπαλλήλους ενώ έδινε σε δικούς του ανθρώπους τους φακέλους που εξέταζαν για παρανομίες για να κουκουλώσουν το σκάνδαλο; Είναι τυχαίο που ο ίδιος ο νταής υπουργός (μητσοτακικός ανέκαθεν) έδωσε την υπογραφή του στην άφεση αμαρτιών τουλάχιστον 5.300 ΑΦΜ που ελέγχονταν, και μάλιστα από την Κρήτη, λίγο πριν από τις εκλογές του 41%; Είναι τυχαίο που εξώθησαν σε παραίτηση τον πρόεδρο του οργανισμού που προσλήφθηκε με (όποιες) διαδικασίες ΑΣΕΠ και ο νυν υπουργός Τσιάρας ακύρωσε τη διαδικασία ανεύρεσης νέου μέσω ΑΣΕΠ για να βάλει έναν συνταξιούχο δικαστικό βαμμένο γαλάζιο για να τα μπαζώσουν και τα έκαναν Σαλάτα; Είναι τυχαίο που το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε επειδή το ανέλαβε η ευρωπαϊκή εισαγγελία γιατί αν ήταν σε χέρια Ντογιάκου, Αδειλίνη κ.ά. θα είχε αρχειοθετηθεί; Είναι τυχαίο που η κυριακάτικη… εφημερίδα της κυβερνήσεως «αποκάλυψε» χθες ότι θα βάλουν λουκέτο στον ΟΠΕΚΕΠΕ ώστε να μη βρει τίποτα η ευρωπαϊκή εισαγγελία; (Και τις επιδοτήσεις θα τις δίνει η ΑΔΑΕ, η εφορία δηλαδή!).

Μόλις μπήκαν οι ευρωπαίοι, η ελληνική κυβέρνηση ξέχασε κοινοτοπίες, τα περί «έχουμε εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη» (εδώ ο Σαλάτας τους απείλησε με μήνυση επειδή ανέφεραν τον ΟΠΕΚΕΠΕ ως σφηκοφωλιά του σκανδάλου), και τα περί αποδίδουμε τους υπουργούς, προέδρους κ.λπ. στους φυσικούς δικαστές; 

Υποκρισία. Σκεφτείτε να είχε πέσει το έγκλημα των Τεμπών στους ευρωπαίους εισαγγελείς τι θα γινόταν… Ζούμε απόλυτη δυστοπία σε μια αυταρχική, χειραγωγούμενη και ωτακουστική δημοκρατία. Άκουσα χθες μια ιστορία για έναν συγχωριανό που είχε αριστερούς γονείς αλλά αυτός λοξοδρόμησε δεξιά. Πήγε στον Καναδά και αφού επέστρεψε έλεγε πόσο ωραία και τακτοποιημένα είναι εκεί. Βέβαια και στον Καναδά υπάρχουν σκάνδαλα, αλλά, όπως είπε, ο υπουργός που ευθύνεται το πληρώνει. Και στη Γαλλία έβαλαν βραχιολάκι στον Σαρκοζί τελευταία. Εδώ τους κάνουμε βουλευτές και τους χειροκροτάμε όρθιοι.

Ρουσφέτια και κοριοί 2.0

Πέρασα μια περίοδο που αναζητούσα βοήθεια για τον κατάκοιτο πατέρα. Δεν αντέχαμε τα ποσά που συνδυάζονταν με πενιχρές υπηρεσίες. Η αδελφή μου ανέλαβε να φροντίζει τον πατέρα με ό,τι σημαίνει αυτό: 7/7 μέρες δίπλα του, ούτε διακοπές ούτε τίποτα. Κάποια στιγμή οι φίλοι μας είπαν για ένα πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι» που πληρωνόταν αυτός ο/η οποίος/α φρόντιζε κατάκοιτους ασθενείς ωστόσο δεν έπρεπε να είναι συγγενής πρώτου βαθμού. Το αφήσαμε. Χθες έμαθα –και μάλλον ισχύει βάσει της πηγής μου– ότι πλέον επιτρέπεται ο φροντιστής του ασθενούς ή ατόμου με ειδικές ανάγκες να είναι συγγενής πρώτου βαθμού. Αν δεν σας μυρίζει επιδοματική πολιτική, απ’ αυτές που απεχθανόταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτού αναλάβει τη διακυβέρνηση και μοιράσει αβέρτα κάθε είδους pass, τότε ζείτε σε άλλον πλανήτη.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη όντως έχει ανεβάσει επίπεδο τη χώρα, την εκσυγχρόνισε και την εκμοντέρνισε, ψηφιοποίησε όλα τα παλιά υλικά εξουσίας για να πακτώσει τους αρμούς της. Όλο το επίτευγμα φέρει τη σφραγίδα της φαμίλιας Μητσοτάκη που διατηρεί και προσαρμόζει το know how εξαιρετικά.

Άρση μονιμότητας στο δημόσιο, συνταγματική αναθεώρηση στην παιδεία και στο περιβάλλον, παράδοση δημοσίων κολοσσών και κλάδων σε επενδυτές-γεράκια, αυταρχισμός και πόλωση με λαϊκιστική προπαγάνδα που παρουσιάζεται ως μεταρρυθμιστική έκρηξη. Υπόσχονται καλύτερες μέρες που δεν έρχονται. 

Προσέξτε, το ίδιο πακέτο σερβίρισε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και προβάλλεται ως εκσυγχρονιστικό σήμερα. Όπως και τα μέσα με τα οποία σφιχταγκάλιασε την εξουσία τότε, τα ψηφιοποίησε ο υιός Μητσοτάκη σήμερα. Συγκροτήματα και δημοσιογράφοι αποδέχτηκαν τον ρόλο του εμβόλου της προπαγάνδας αλλά το επιχειρηματικό σύμπαν χρηματοδότησε πρόθυμα τον εκσυγχρονισμό της μέσα από τον κομματικό στρατό της Ομάδας Αλήθειας. Ο Μαυρίκης ανέβηκε στο επίπεδο του Predator και πέρασε το πνεύμα της ιδιωτικής παρακολούθησης στην ΕΥΠ. Το ρουσφέτι έγινε πύραυλος με μεθοδεύσεις τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ και διαφόρων στοχευμένων pass και αναβαλλόμενων φόρων.

Τα εργαλεία και ο κυνισμός της Ελλάδας 2.0 είναι πρωτόγνωρα για πολλούς και η άνευτη, αποπροσανατολισμένη και υποτακτική αντιπολίτευση δεν τα θεωρεί ούτε καν «εμμονή», πόσο μάλλον modus operandi για την εισαγωγή στη δυστοπία. Στην αποπνικτική Ελλάδα 2.0 ζούμε με δική μας ευθύνη.