O Γ.Γ. Κ. Μητσοτάκης σε όλες τις συνεντεύξεις τονίζει ότι μείωσε την ανεργία και απόδειξη είναι ότι οι επιχειρήσεις δεν βρίσκουν προσωπικό και γι αυτό πρέπει να αυξήσουν μισθούς.
Τη μείωση της ανεργίας ο Γ.Γ. Κ. Μητσοτάκης την κατάφερε με εποχιακές αλλά και μόνιμες προσλήψεις προσωπικού στο δημόσιο, με vouchers και επιδοτούμενη απασχόληση σε δήμους και νομικά πρόσωπα του κράτους. Δηλαδή προσέξτε κομπίνα:
1) Χρησιμοποιεί τα χρήματα των ιδιωτών (φορολογία και δανεισμός) τα οποία θα έπρεπε οι εργαζόμενοι να τα κερδίζουν με κανονική εργασία στις επιχειρήσεις της αγοράς.
2) Προσλαμβάνει με αυτά τα χρήματα και επιδοτεί κόσμο για να κάθεται αντί να δουλεύει.
3) Ο κόσμος αυτός είναι ικανοποιημένος καθώς πληρώνεται μεν ψίχουλα αλλά δεν κουράζεται κιόλας καθώς δεν παράγεται έργο.
4) Κατηγορεί τις επιχειρήσεις ότι δίνουν μικρούς μισθούς, τη στιγμή που οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να δώσουν μεγαλύτερους μισθούς ακριβώς επειδή ο Μητσοτάκης τους παίρνει τα χρήματα για να κάνει προσλήψεις και να δίνει επιδόματα, αλλά και μειώνει το διαθέσιμο απασχολούμενο δυναμικό της μικρής μας χώρας.
Δηλαδή ο Γ.Γ. Κ. Μητσοτάκης ανταγωνίζεται ως εργοδότης αυτούς τους εργοδότες που ληστεύει και ταυτόχρονα τους κατηγορεί ότι δεν πληρώνουν αρκετά χρήματα τους υπαλλήλους τους (ενώ την ίδια στιγμή τα χρήματα αυτά τους τα έχει ληστέψει!).
Μέσα σε όλα αυτά, επειδή οι συνολικά υπέρογκες κρατικές δαπάνες (διορισμοί/επιδόματα) δεν αντιστοιχούν σε παραγωγή έργου, ευτελίζεται η αξία του χρήματος, αυξάνεται η ζήτηση και μειώνεται η παραγωγή, με αποτέλεσμα να εκτινάσσεται η ακρίβεια (πληθωρισμός). Και όταν κάποιος τον ρωτήσει τι φταίει για την ακρίβεια, λέει ότι φταίει ο Πούτιν.
Τέτοιο παπατζιλίκι, τέτοια κομπίνα, τέτοια λαμογιά, πρέπει να διδάσκεται σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου ως case study.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου