Άνω κάτω εκάμανε τα σπίθια σάμε να βρούνε τα χρειαζούμενα πανικά. Και η καθεμιά εσύγκοβγε ό,τι της πάντιχνε. Άλλη μπλάβο, άλλη κόκκινο, άλλη ζαβιδάτο, άλλη σπιτάτο, άλλη κλαδάτο…
Ετσά εσάσανε τσι πρώτες τως σημαίες. Και σ’ όλες ο σταυρός ήγραφε με κεφαλαία γράμματα: "ΚΥΛΙΝΔΡΟΜΥΛΟΙ ΧΑΝΙΩΝ" γιατί το άσπρο πανικό τ’ αγοράζανε από το μπακάλη που τως επούλιε σε λουρίδες τα τσουβάλια τ’ αλευριού.
Αυτές όμως ήτονε οι πρόχειρες σημαίες. Σιγά-σιγά εσάσανε τσι σκολινές που ήτονε και φαντές και κεντιστές και πλεχτές…
Κάθε μια νοικοκερά επολέμουνε να ξεπεράσει την άλλη, γι’ αυτό ήβανε όλη τση την τέχνη.
Ήτονε βέβαια κι ένα προυκί που το θώριε πολύς κόσμος, γιατί όλα τ’ άλλα τα στολίζανε μέσα, αυτό όμως το στολίζανε στην αυλή… …
Είχανε βέβαια κι άλλες λήτες γιατί ’τονε παντρεμένες-παιδιωμένες με σπίθια και έχνη, όμως η σημαία δεν εξέλειπε, τολάιστο τα πρώτα διαστήματα, από τσι κουβέντες τως.
Ετσά τσι γροίκας να ροζονάρουνε και να λένε:
-«Εγώ ύφανα μια σημαία μπλάβη και γύρω-γύρω εκέντησα παπαδούλες. Χαρώ τηνε πώς σκαμπάζει, απάνω στον άσπρο τοίχο!»
-«Εγώ πάλι ήσασα μιαν άσπρη, σα τα χιόνια. Στη μέση τσ’ ήβαλα ένα κόκκινο σταυρό και στσι τέσσερις γωνίες από ένα μουλαράκι».
-«Εμένα είναι ζαβιδάτη. Από πάνω σάμε κάτω, μόνο ζαβίδια πολυλοΐσιμα».
-«Να δείτε στο Πάνω χωριό μιαν ωραία σημαία που τεντώσανε. Ένα σταφύλι στη μέση και δυο πουλιά που το τζιμπολογούνε!»…
| Γεώργιος Σταματάκης | Γράμμα από τα Καπετανιανά | περιοδικό "Κρητικό Πανόραμα", τεύχος 24 |
(Την περίοδο της χούντας, στα Καπετανιανά, ο δάσκαλος ζωγράφισε στους χωριανούς τη σημαία για να τη φτιάξουν οι κάτοικοι και να την υψώνουν, όπως ήταν διαταγή, στις εθνικές εορτές. Έκαναν λοιπόν οι νοικοκεράδες του χωριού, τα καλύτερά τους –όπως φαίνεται στο απόσπασμα που προηγήθηκε. Μέχρι που η προσπάθεια αυτή και τα αποτελέσματά της, έφτασαν στα αυτιά της χούντας, που επέδραμε στα ξεχασμένα μέχρι τότε Καπετανιανά, για να βρεί τους εσωτερικούς εχθρούς, τους υπονομευτές της τάξης, εκείνους που χλεύαζαν τα ιερά και τα όσια.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου