σε στιχους Σώτιας Τσώτου

ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ Ο ΚΟΣΜΟΣ

Μουσική: Κώστας Χατζής

http://picosong.com/G6Fq

Στα παλιά λεωφορεία
ο καθένας μια ιστορία
είναι η φτώχεια εισιτήριο
και η ουρά ένα μαρτύριο

Στην ουρά γίνονται φίλοι
μοδιστρούλες και υπαλλήλοι,
οικοδόμοι και ραφτάδες
μόρτες και πορτοφολάδες

Πρόσωπα χλωμά σαν άστρα
σαν λουλούδια μαραμένα
που τα κόψαν απ την γλάστρα
και τα σέρνουν δω και κει

Χέρια βρωμικα και τίμια
που αν δεν ξέρουνε να γράφουν
δώδεκα πανεπιστήμια
έχουν βγάλει στην ζωή

Στα παλιά λεωφορεία
στριμωξίδι φασαρία
και πικρή φιλοσοφία
για την άδικη ζωή

-Μοιάζει φίλε αυτός ο κόσμος
με παλιό λεωφορείο
κι οι ανθρώποι ένα φορτίο
που το σέρνει εδώ κι εκεί

Δύσκολο πικρό ταξίδι
φασαρία στριμωξίδι
ποιος αλήθεια θα μπορέσει
του αλουνού να φάει την θέση

Τούτη η θέση είναι δική μου
ο χαμός σου είναι η ζωή μου
η ζωή σου ο θανατός μου
στο λεωφορείο του κόσμου

Δεν σε αντέχω άλλο κόσμε
με έχεις δέσει και με σέρνεις
μια χαμογελάς με δέρνεις
με το γέλιο με το δάκρυ

Δεν σε αντέχω άλλο κόσμε
σε έχω πιεί σε έχω χορτάσει
και η πίκρα σου έχει φτάσει
μέχρι τον χειλιών την άκρη

Δεν σε αντέχω άλλο κόσμε
πίκρα πίκρα σε μαζεύω
δεν σε αντέχω άλλο κόσμε
κάνε στάση να κατέβω 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΜΕ ΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΣΟΥ ΜΙΛΑΣ

(ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ)

Μουσικη: Σταυρος Κουγιουμτζης

http://picosong.com/G6Fu

Με τον ίσκιο σου μιλάς
βραδυνέ διαβάτη
που ασυντρόφιαστος περνάς
στ' άδειο μονοπάτι

Δώσε μου το χέρι σου, 

αδερφέ μου δώσ' μου
είμαστε απ' τους άτυχους,

 τους κουτούς του κόσμου
μοναχοί θα μείνουμε

κι ορφανοί θα πάμε
ξέρουμε να δίνουμε 

κι όχι να ζητάμε

Σαν πουλί μ' αφήνανε
στη βροχή στην μπόρα
φίλοι με προδίνανε
σαν και σένα τώρα