ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΩ
Μουσ. Αντωνης
Βαρδής
Στιχοι Σοφια Αργυροπουλου
Απόψε θέλω να
πιω
τίποτα μετά να μη θυμάμαι
μέσα στον καπνό να παγιδευτώ
συνέπειες να μη φοβάμαι
Απόψε θέλω να πιω
θέλω να ξεφύγω από τα όριά μου.
Μέσα στον καπνό να εξομολογηθώ.
Για τα χαμένα όνειρά μου.
Θα ανάβω με τσιγάρα
θα σβήνω με ποτά...
τώρα που πήρα τη λαχτάρα
στάχτη να γίνουν όλα πια.
Απόψε θέλω να πιω...
Όλους κι όλα να τα διαγράψω.
Μέσα στον καπνό να εξαφανιστώ
πίσω να μην ξανακοιτάξω
τίποτα μετά να μη θυμάμαι
μέσα στον καπνό να παγιδευτώ
συνέπειες να μη φοβάμαι
Απόψε θέλω να πιω
θέλω να ξεφύγω από τα όριά μου.
Μέσα στον καπνό να εξομολογηθώ.
Για τα χαμένα όνειρά μου.
Θα ανάβω με τσιγάρα
θα σβήνω με ποτά...
τώρα που πήρα τη λαχτάρα
στάχτη να γίνουν όλα πια.
Απόψε θέλω να πιω...
Όλους κι όλα να τα διαγράψω.
Μέσα στον καπνό να εξαφανιστώ
πίσω να μην ξανακοιτάξω
ΕΔΩ ΣΕ ΘΕΛΩ,ΣΤΑ
ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΠΕΣ
Μουσικη Αντωνης Βαρδής
Στιχοι Χ.Αλεξιου
Μια ζωή περνάς
ξυστά
απ’ τον πόνο μπροστά
Σαν νεράκι πάντα γλιστράς
να ξεχάσεις ζητάς
Αχ καρδιά μου αχ που γυρνάς
με το βλέμμα σου αλλού
Αχ για το όνομα του Θεού
σε ποιον κόσμο πετάς
Εδώ σε θέλω
στα δύσκολα μπες
Να δεις πως αγιάζουν του κόσμου οι πληγές
Εδώ σε θέλω
Να αντέχεις να ζεις
και απ’ τη μοναξιά σου να βγεις
Δεν μπορείς να φανταστείς
σου έχω βράδια ζεστά
Κι αν σου τύχει και γκρεμιστείς
θα `χω χέρια ανοιχτά
απ’ τον πόνο μπροστά
Σαν νεράκι πάντα γλιστράς
να ξεχάσεις ζητάς
Αχ καρδιά μου αχ που γυρνάς
με το βλέμμα σου αλλού
Αχ για το όνομα του Θεού
σε ποιον κόσμο πετάς
Εδώ σε θέλω
στα δύσκολα μπες
Να δεις πως αγιάζουν του κόσμου οι πληγές
Εδώ σε θέλω
Να αντέχεις να ζεις
και απ’ τη μοναξιά σου να βγεις
Δεν μπορείς να φανταστείς
σου έχω βράδια ζεστά
Κι αν σου τύχει και γκρεμιστείς
θα `χω χέρια ανοιχτά
ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ( ΜΙΑ
ΝΥΧΤΑ ΣΤΗΣΑΜΕ ΓΙΟΡΤΗ)
Μουσικη Μαριος Τόκας
Στιχοι Αλκης Αλκαιος
Μια νύχτα στήσαμε γιορτή
σε μαρμαρένια αλώνια
σε κάγκελα σφυρήλατα
μας βρήκανε τα χιόνια
Αλλάξαμε συχνότητα
με τα φτερά σπασμένα
στου κύκλου τα γυρίσματα
πουλιά παγιδευμένα
Κάτι τραγούδια δίκοπα
μας γίνανε φορτία
σα νούμερα γερμανικά
σ' ατέλειωτη θητεία
Στα στήθια ανάβουν οι καημοί
και οι φωτιές στ' αμόνια
στο ίδιο δρομολόγιο
πώς πέρασαν τα χρόνια
Με "σταυρωθήτω" κι "ωσαννά"
ο κόσμος προχωράει
μπαίνω στο γαλαξία σου
κι η γη δε με χωράει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου