Παπαδοπουλος - Σπανός

ΟΙ ΚΕΡΑΥΝΟΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΜΑΣ ΧΤΥΠΟΥΝ

http://picosong.com/SiRb

Οι κεραυνοί την πόρτα μας χτυπούν
κι εσύ μου ταξιδεύεις
Φεύγεις για κει που οι άνθρωποι ξεχνούν
στιγμή στιγμή αλαργεύεις

Ήσουνα παιδί, ουρανός,
κι όμως πας στη λησμονιά
Κι είμαι ένα κλαρί που θρηνεί στον αγέρα
Έρημο πουλί στην παγωνιά

Τα γελαστά τα μάτια σου κλειστά
κι εγώ σε νανουρίζω
Σκύβω στα χείλια σου τα σφαλιστά
με δάκρυα τα ποτίζω

ΠΩΣ ΝΑ ΣΕ ΛΗΣΜΟΝΗΣΩ

http://picosong.com/SiRN

Πώς να σε λησμονήσω
πες μου πώς να σ’ απαρνηθώ,
τα μάτια μου να κλείσω
να μπορέσω να κοιμηθώ;

Πώς να σε συντροφέψω καλέ μου
στον ουρανό που πας,
κουράγιο πού να κλέψω αητέ μου
που δε φτεροκοπάς;

Πού `ν’ τ’ άνθη να σκεπάσω
το κορμί σου τ’ ασάλευτο,
πού να βρω να σωπάσω
της καρδιάς τ’ αναφιλητό;

Ατέλειωτο ταξίδι
σαν της ρίζας βαθιά στη γη,
αχ η ζωή μου ξύδι
και αλάτι μες στην πληγή.

ΤΑ ΧΕΡΙΑ

http://picosong.com/Siyw

Τα χέρια που άγγιζαν αυτά τα μαλλιά
τα χέρια που φύτεψαν αυτή τη μηλιά
σα φύλλα ξερά που τα παράσυρ’ η βροχή
το χώμα αγκαλιάζουνε σπαρμένα στη γη

Τα μάτια που έδιναν στ’ αστέρια το φως
τα μάτια που έλαμπαν σαν ήλιος κρυφός
τα μάτια σου αυτά τα γελαστά είναι κλειστά
λυχνάρια που σβήστηκαν στο χιόνι μπροστά

Καινούριο φθινόπωρο κι ακόμα να βγεις
σαν άσπρο χρυσάνθεμο στη φλούδα της γης
να βγεις να μου πεις αν καρτερείς να ξαναρθώ
στα χέρια σου αγάπη μου για να ζεσταθώ