Ηταν
ο Βουδας με τους μαθητες του σε ένα λιβαδι….στα ποδια τους χαλί τα χρυσαφενια
φθινοπωριατικα φυλλα….σκυβει ο Βουδας , πιανει μια χουφτα φυλλα και τούς τα
δειχνει
-τι
βλεπετε;
-μια
χουφτα φυλλα
-τι
άλλο βλεπετε, στα ποδια μας;
-αμετρητα
άλλα φυλλα
-τα
φυλλα που κραταω είναι η διδασκαλια μου….ολα τα αλλα φυλλα που βλεπετε είναι
ο,τι δεν σάς διδαξα
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ο μαθητης στο δασκαλο
-δασκαλε,μπορεις να μού διδαξεις τη σοφια;
-μπορω
-διδαξε τη μου,τωρα αμεσως
-τωρα αμεσως; συμφωνοι...Πηγαινε στο νεκροταφειο,βρισε τους νεκρους και γυρνα να μού πεις τί σού ειπανε
ο μαθητης παει στο νεκροταφειο,βριζει και γυριζει
-εβρισες τους νεκρους;
ναι,δασκαλε
-και τί σού ειπαν;
-τιποτα,δασκαλε....δεν απαντησαν
-ξαναγυρνα στο νεκροταφειο και κολακεψε τους
ο μαθητης γυριζει στο νεκροταφειο.κολακευει τους νεκρους και επιστρεφει
-κολακεψες τους νεκρους;
-ναι,δασκαλε
-και τί σού ειπαν;
-τιποτα,δασκαλε...απολυτως τιποτα
-αυτη ειναι η σοφια...ειτε σε βριζουν,ειτε σε κολακευουν ,να μην
αντιδρας,οπως οι νεκροι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου