Aγγελος Τσέκερης

 

Λεφτά στην Ούκρανία σε ταληρακια. (Τα φακτς σε ταληρακια, όχι τα λεφτά…)

Λοιπόν. Όλο το προηγούμενο διάστημα, από τη ρωσική εισβολή μέχρι σήμερα, η Ουκρανία βασιζόταν στην πλουσιοπάροχη αμερικανική στήριξη. Τώρα ο Τραμπ κόβει την βοήθεια στην Ουκρανία, προκειμένου να προωθήσει το ειρηνευτικό του σχέδιο, με το οποίο συμφωνεί και ο Πούτιν.

Έτσι, ο νέος αμυντικός προϋπολογισμός των ΗΠΑ προβλέπει την χορήγηση μόλις 800 εκατομμυρίων δολαρίων στην Ουκρανία για τα επόμενα δυο χρόνια. Δηλαδή πάνω κάτω όσο δυο πρόστιμα της Ελλάδας για φραπέδες.

Το κενό ανέλαβε να καλύψει η Ευρωπαική Ένωση. Όχι γιατί θέλει Ειρήνη, αλλά γιατί θέλει να συνεχιστεί ο πόλεμος.

(Η ΕΕ έχει 9 φορές ψηλότερο ΑΕΠ από την Ρωσια. Αν ήθελε Ειρήνη μπορούσε να αναλάβει σχετική πρωτοβουλία με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας. Αλλά όταν έχεις αποφασίσει να επενδύσεις 800 δις σε όπλα τα επόμενα 10 χρόνια, οι ειρηνευτικές πρωτοβουλίες δεν βοηθάνε..)

(..Αντιθέτως η Ευρώπη έχει παρέμβει αποφασιστικά τουλάχιστον δυο φορές για να πείσει την Ουκρανία να παραμείνει στον πόλεμο. Μια με τον Μπορις Τζονσον που πήγε στην Κωνσταντινούπολη και πήρε τον Ζελενσκι από το αυτι. Και μια τώρα αντιδρώντας στο ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ. Η Ευρώπη είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τον πόλεμο με την Ρωσία μέχρι και του τελευταίου Ουκρανού…)

Έτσι η Γερμανία δια του καγκελαρίου Μέρτζ και η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα συνέλαβαν την ιδέα να δώσουν στην Ουκρανία 215 δις ρωσικά κεφαλαία τα οποία έχει δεσμεύσει η ΕΕ και βρίσκονται στο Βέλγιο. Με τον όρο να αποπληρωθούν με τις πολεμικές αποζημιώσεις που θα καταβάλλει η Ρωσία στην Ουκρανία.

(Εδώ υπάρχει ένα λογικό άλμα. Διότι για να φτάσουμε στην καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων από την Ρωσία στην Ουκρανία πρέπει να προηγηθούν αλλά πράγματα τα οποία αυτή τη στιγμή δεν φαίνονται πιθανά, όπως πχ να κερδίσει τον πόλεμο η Ουκρανία. Αλλά όταν τα ΜΜΕ και η εξουσία σου λένε κάτι κατηγορηματικά, συνήθως βαριέσαι να φέρεις αντίρρηση..)

Για δυο μήνες περιέφεραν αυτή την ιδέα την οποία τάιζαν με προπαγάνδα για τον κίνδυνο της Ρωσικής αρκούδας που παρακωλύει τις αεροπορικές συγκοινωνίες, εκτροχιάζει πολωνικά τραίνα, κανει κυβερνοεπιθέσεις και παρασύρει τους λαούς της Ανατολικής Ευρώπης να ψηφίζουν λάθος κόμματα.

Αλλά τα δεσμευμένα ρωσικά λεφτά είναι παρκαρισμένα στο Βέλγιο. Και αν η Ρωσία προσφύγει δικαστικά εναντίον του Βελγίου για υπεξαίρεση 215 δις, θα του πάρει και τα σώβρακα.

Και αυτό είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο γιατί το Διεθνές Δίκαιο μπορεί να έχει γίνει κουρέλι σε διάφορα πράγματα, αλλά με τα λεφτά δεν παίζει. Ιδιαίτερα αν είναι πολλά.

Έτσι λοιπόν, στην προχθεσινή σύνοδο κορυφής το Βέλγιο δήλωσε ότι θα συμφωνήσει να δοθούν στην Ουκρανία τα ρωσικά χρήματα, υπό τον όρο ότι στην περίπτωση που μπλέξει, θα έχει την απόλυτη, άμεση και χωρίς όρους στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η οποία θα δεσμευτεί να γυρίσει τα λεφτά στους Ρώσους και να πληρώσει και τα πρόστιμα που θα είναι αλλά τόσα.

Και η Ευρώπη φυσικά κώλωσε. Προφανώς γιατί βασιζόταν στις πλάτες του Βελγίου για να πουλήσει τσαμπουκά στην αρκούδα. Τσίρκο.

Έτσι επελέγη το plan b. Που λέει ότι η Ευρώπη θα προχωρήσει σε κοινό δανεισμό 90 δις τα οποία θα δανείσει ατόκως στην Ουκρανία.

Και τα οποία θα αποπληρωθούν με την καταβολή των περίφημων ρωσικών αποζημιώσεων. Πάλι γελάμε.

Οκ. Δεν είναι άσχημη ιδέα. Πρώτον γιατί η Ουκρανία έχει άνοιγμα 72 δις και είναι στο χείλος της χρεοκοπίας. Και τα χρήματα αυτά θα της επιστρέψουν να αποκτήσει πρόσωπο απέναντι στις ευρωπαϊκές πολεμικές βιομηχανίες. Οπότε θα πιάσουν τόπο.

Διότι όπως έγραψε το Politico, στους όρους του δανείου, εκτός από μέτρα κατά τις διαφθοράς (εδώ γελάνε οι χρυσές χέστρες..) περιλαμβάνεται και το τι μέρος από αυτά τα χρήματα θα δαπανηθούν σε παραγγελίες όπλων από τις ευρωπαϊκές πολεμικές βιομηχανίες. Τι ακριβώς δεν καταλαβαίνετε;

Αλλά ο κοινός δανεισμός βοηθάει και σε κάτι ακόμα. Ως τώρα, το βάρος της χρηματοδότησης προς την Ουκρανία το σήκωναν κυρίως η Γερμανία, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία. Δηλαδή οι χώρες που επισπεύδουν τον μετασχηματισμό της ευρωπαϊκής οικονομίας σε πολεμική, ώστε να ωφεληθεί η αμυντική τους βιομηχανία.

Ενώ με τον κοινό δανεισμό, το βάρος θα μοιραστεί σε όλους μας, όπως είναι το δίκαιο και το σωστό και όπως επιτάσσει το ήθος της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.

Βασικά το αφήγημα είναι ότι το κόστος το δανεισμού «δεν θα επιβαρύνει τους κρατικούς προϋπολογισμούς των κρατών μελών». Δηλαδή πουλάνε στον κόσμο το παραμύθι ότι το κόστος του δανεισμού δεν θα τον επιβαρύνει. Απλά σας λένε μια κατηγορηματικά καθυσηχαστική παπατζα, προκειμένου να βαρεθείτε να την επεξεργαστείτε και να διαφωνήσετε.

Διοτι προφανώς το κόστος του δανεισμού ακόμα και αν δεν επιβαρύνει τους εθνικούς προϋπολογισμούς θα επιβαρύνει τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Και αυτοί που θα πρέπει να ανησυχούν είναι οι χώρες που επωφελούνται από το Ταμείο Συνοχής και την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Και προφανώς μέσα σε αυτές και η Ελλάδα.

Διότι πώς αλλιώς θα ανακουφιστούν οι Γαλλογερμανοβρετανοί. Θέλει θυσίες και από εμάς.

Πόσο μάλλον, όταν πέραν αυτών των 90 δις η ΕΕ θα πρέπει να πληρώνει και 3 δις τον χρόνο σε τόκους, από το 2028 και για τα επόμενα 7 χρόνια. Και έχει να χρηματοδοτήσει και τους εξοπλισμούς της η καημενούλα. Οι γερμανικές πολεμικές βιομηχανίες που είχαν το 2024 μόλις 36% αύξηση κερδών, τι θα κάνουν, κλέφτες θα γίνουν;

Ορισμένα συμπεράσματα:

Πρώτον το θέμα των δεσμευμένων ρωσικών κεφαλαίων τελείωσε με μια ηχηρή καρπαζιά στο σβέρκο του Μερτς και της Ούρσουλας. Η εποχή που η Γερμανία έκανε ότι ήθελε στην ΕΕ έχει παρέλθει. Ο Βέλγος πρωθυπουργός είναι ήρωας.

Δεύτερον ο κοινός δανεισμός θέλει ομοφωνία. Τρεις χώρες, η Ουγγαρία, η Τσεχία και η Σλοβακία παραιτήθηκαν από το δικαίωμα του βέτο, με αντάλλαγμα να μην εμπλακούν στον δανεισμό. Ο Τραμπ έχει βάλει ενδεχομένως το χεράκι του στην εξέλιξη αυτή. Η ενότητα της ΕΕ κλονίζεται και η αλήθεια είναι ότι όταν το ερώτημα είμαι ο πόλεμος, αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Πρέπει να δούμε όμως και σε ποιους άλλους τομείς θα υπάρξουν επιπτώσεις.

Τρίτον. Όταν πρόκειται για πολεμικά σχέδια, ο κοινός δανεισμός είναι μια χαρά. Μόνο την Ελλάδα έσφαξαν στο γόνατο και αρνήθηκαν να την προστατεύσουν από την ληστρική κερδοσκοπία των αγορών, γιατί τοτε ο κοινός δανεισμός «θα έστελνε λάθος μηνύματα». Και γιατί οι Γερμανοί φορολογούμενοι θα πλήρωναν τους Έλληνες τεμπέληδες και μπλα μπλα. Και κούρεψαν και την Κύπρο για ψίχουλα, με το ίδιο ακριβώς επιχείρημα. Τώρα ο κοινός δανεισμός είναι υπερκομπλε. Φτου σας.

Bonus tip: Την αγάπη μας σε όλλους αυτούς που λένε «ναι, αλλά σε κάθε περίπτωση, η υιοθέτηση του κοινού δανεισμού από τη ΕΕ είναι ένα θετικό βήμα, δεν είναι;». Όχι δεν είναι. Γιατί δεν μπορείς να αξιολογήσεις ηθικά ένα μέσον, διαχωρίζοντας το από τον σκοπό τον οποίο εξυπηρετεί. Και ο σκοπός που υπηρετούν και ο κοινός δανεισμός τώρα και η απαγόρευση του κοινού δανεισμού τότε, είναι ανήθικος και χυδαίος.

Bonus tip2: Τόσες παπαριες ρωτάνε τον κόσμο οι δημοσκοπήσεις, αλλά ποτέ δεν έχει γίνει μια σοβαρή έρευνα για το τι λέει η κοινή γνώμη για τον πόλεμο, για την Ευρώπη και για τους εξοπλισμούς. Γιατί άραγε