Θανασης Καραμπάτσος (Documento)

        

Έρχομαι από μια βαθιά μπλε επαρχία όπου η γκρίνια μετατράπηκε σε οργή. Ψηφοφόροι της ΝΔ δεν αντέχουν άλλο Μητσοτάκη, ωστόσο δεν πρόκειται να προδώσουν την παράταξή τους και να ψηφίσουν κάτι διαφορετικό. Θα προτιμήσουν να απόσχουν από την ψηφοφορία. Ένα κόμμα Σαμαρά θα ήτο μια κάποια (σοβαρή γι’ αυτούς) λύσις, αλλά στον ανθρώπινο πόνο…

Ιδανικό πεδίο για αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού και εδραίωση της Δεξιάς μέσω διαφορετικών κομμάτων. Το κυβερνητικό αφήγημα δεν γίνεται αποδεκτό από το ευρύτερο ποσοστό των ψηφοφόρων. Δαγκωτό Μητσοτάκη ψηφίζουν μόνο οι άρπαγες και οι γαλάζιες ακρίδες, οι βαστάζοι του καθεστώτος, το ακροδεξιοκεντρώο μίνι σύμπαν διαμορφωτών γνώμης και η ομάδα αλητείας. Σαν άλλοι αλαζόνες Τορκεμάδα της μοναδικής αλήθειας στήνουν Ιερά Εξέταση σε όποιον αμφισβητεί τα έργα και ημέρες μιας κάτι σαν κυβέρνησης αλλά και τα φτωχά νούμερα που αυτή παράγει.

Όταν ο συντονισμός για τις πυρκαγιές εξαντλείται στη διαφυγή του 112 και των οποιωνδήποτε ευθυνών, τότε έχουμε μια κάτι σαν κυβέρνηση.

Όταν επιτίθενται στη δημοτική αρχή της Πάτρας που έδωσε δυνάμεις στο πεδίο της φωτιάς και δεν δραπέτευσε, έχουμε κάτι σαν κυβέρνηση, τη στιγμή μάλιστα που στη Θεσσαλία δεν απέδωσε καμία ευθύνη στη γαλάζια διοίκηση της περιφέρειας για τα αποτελέσματα της κακοκαιρίας Daniel.

Όταν οι κυβερνώντες σκέφτονται τις μπίζνες της επόμενης μέρας από την καταστροφή κι όχι πώς θα την προλάβουν ή πώς να την αποτρέψουν, τότε έχουμε μια κάτι σαν κυβέρνηση. Μάνατζερ έχουμε που μετράνε κόστος - όφελος γι’ αυτούς και τους προστάτες τους.

Όταν ως κρατούντες δεν αγγίζουν τα πάνω από 1 δισ. ευρώ κονδύλια για την πρόληψη αλλά αγοράζουν οχήματα προς τέρψη των αυτοκινητοβιομηχανιών, εμπόρων, αντιπροσώπων και μεσαζόντων ή αρπάζουν τα ποσά για επικοινωνία για να ταΐζουν στρατούς γαλαζοφρουρών μέσω Ομάδων Αλήθειας ή τα καλοταϊσμένα «ρετιρέ» των μισθωτών με δήθεν ανθυγιεινό επίδομα, όπως στη Βουλή, τότε έχουμε να κάνουμε με κυβέρνηση μάνατζερ, μια κάτι σαν κυβέρνηση.

Την ίδια στάση της συναντάμε σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας. Στα αζήτητα οι ανάγκες μας, στην πρώτη γραμμή το γέμισμα της τσέπης των καρτέλ. Ας μη μιλήσουμε για ακρίβεια και ρεύμα, ας πούμε για τα νοσοκομεία με αφορμή την κατάπτυστη ΚΥΑ που επιτρέπει σε ιδιώτες να χρησιμοποιούν κτίρια και μηχανήματα κ.λπ. με το αζημίωτο. Θα είναι στα εξωτερικά ιατρεία, θα διενεργούν διαγνωστικές, θεραπευτικές και επεμβατικές πράξεις πέραν του τακτικού ωραρίου, όπως και χειρουργικές επεμβάσεις ή άλλες επεμβατικές πράξεις. Με το αζημίωτο: «Οι προβλεπόμενες αποζημιώσεις καταβάλλονται στους ιδιώτες ιατρούς από τον ασθενή, μέσω του νοσοκομείου. Για τις διαγνωστικές, θεραπευτικές και επεμβατικές πράξεις που διενεργούνται κατά την πέραν του τακτικού ωραρίου λειτουργία του νοσοκομείου η αποζημίωση καταβάλλεται από τον ασφαλιστικό φορέα του ασθενούς. Για χειρουργικές επεμβάσεις και άλλες επεμβατικές πράξεις που διενεργούνται πέραν του τακτικού ωραρίου λειτουργίας [...] καταβάλλεται, από τον ασθενή μέσω του νοσοκομείου, το αντίστοιχο ποσό για συντονιστή διευθυντή/καθηγητή». 

Είτε από την τσέπη μας είτε μέσω του ΕΟΠΥΥ και άλλων ταμείων θα τα παίρνουν οι ιδιώτες γιατροί. Μη ζητάτε διορισμούς, θα έρθουν οι ενδιαφερόμενοι και θα στήσουν τα ιδιωτικά ιατρεία τους μέσα στα νοσοκομεία. Μην πείτε ότι δεν γνωρίζατε. Από το 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης το είχε διαμηνύσει: «Προωθούμε χωρίς προκαταλήψεις τη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, ιδιαίτερα στον τομέα των ιατρικών πράξεων, αλλά δίχως επιβάρυνση του πολίτη. Γιατί πρέπει το κράτος να αγοράζει μαγνητικούς τομογράφους όταν μπορεί να αγοράζει τις υπηρεσίες σε καλύτερη τιμή και ποιότητα;». Λύση για το ΕΣΥ ήταν να βάλει μέσα τους ιδιώτες. Τους έμπασε με ΣΔΙΤ, με απογευματινά χειρουργεία, που δεν τράβηξαν, κι έτσι τώρα τους έβαλε από την μπροστινή πόρτα. Φρόντισε να στάξει λίγο λίγο το φαρμάκι, να διαλύσει τα νοσοκομεία και να εμφανίσει ως λύση την προ του ΕΣΥ κατάσταση με τον γιατρό να κοιτά τον ασθενή στην τσέπη. Κι από πάνω αποκαλεί τη δήθεν λύση σύγχρονη.

In extremis, ο Αντώνης Σαμαράς, πρώην πρωθυπουργός, εμπιστεύτηκε το δημόσιο νοσοκομείο για την ασθενή θυγατέρα του. Θα μπορούσε να την πάει σε ιδιωτικό, όπως αποφασίζουν πολλοί ευκατάστατοι που μπορούν να ανταποκριθούν σε ξενοδοχειακά έξοδα. Πάντα αυτό έκαναν και αυτό θα κάνουν. Με τη νέα ΚΥΑ όμως θα μπορούν να διεκδικούν τον ιδιώτη γιατρό στις δημόσιες υποδομές από όσους δεν έχουν να πληρώσουν. Και η πλέμπα θα μείνει στην ουρά που θα μεγαλώνει. Μια γενοκτονία της μεσαίας τάξης δηλαδή, με οικονομική αφαίμαξη και κοινωνική υποβάθμιση. Κάτι σαν κράτος κι εδώ.

Καμία πρόληψη δεν λαμβάνεται και στις πυρκαγιές. Το σύνθημα είναι: «Περιουσίες και δάση ξαναγίνονται, άνθρωποι δεν ξαναγίνονται». Με την απλοϊκή λογική έχουμε συμφωνήσει σχεδόν όλοι μετά τις τραγωδίες στην Ηλεία και στο Μάτι. Κι όμως, το κράτος και οι «εθελοντές» –όπως παρουσιάζονται πρακτικά– πολιτικοί του μικρού ή καθόλου κράτους έχουν παραχωρήσει τον ρόλο τους στην ατομική ευθύνη. 

Ατομική ευθύνη και στην ακρίβεια και στην υγεία και παντού. Ο ρόλος του κράτους λοιπόν για την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι αφενός να μεταφέρει τον πλούτο του 99% της κοινωνίας στις τσέπες του 1% και ό,τι ψίχουλα πέσουν να τα αρπάξουν οι γαλάζιες ακρίδες, αφετέρου να επιβάλει είτε θεσμικά (και παραθεσμικά) είτε κατασταλτικά ότι θα συμβαίνει απρόσκοπτα και αδιατάρακτα αυτή η μετάβαση.

Ο ρόλος του κράτους όμως, όπως γνωρίζουμε ιστορικά και φιλοσοφικά, ήταν η εγγύηση της ευζωίας και της κατά το δυνατόν ισότιμης ανάπτυξης των πολιτών (Χομπς και Λοκ) μετά τη μεγάλη Γαλλική Επανάσταση και το ξερίζωμα της απολυταρχίας. Για να προσπεράσουμε γρήγορα την ιστορία, το φιλελεύθερο κράτος επαναθεμελιώθηκε στην Ελλάδα θεσμικά με το άτυπο κοινωνικό συμβόλαιο της μεταπολίτευσης: δημοκρατία, ισονομία, αλληλεγγύη με κράτος πρόνοιας. Αυτό είναι ώρα να το διεκδικήσουμε ξανά από την κυβέρνηση-νεκροθάφτη τους. Να αποτρέψουμε την επιστροφή στον μεσαίωνα 1950 του δεξιού κράτους και των ανακτορικών ελίτ. Να σώσουμε τη ζωή μας, την καθημερινότητά μας, το βιος μας, τα δάση μας, τα πάντα από τα νύχια των μοναχοφαγάδων. Ώρα να ξεκουνηθούμε από τους καναπέδες γιατί ο χρόνος λιγοστεύει.