Θανασης Καραμπάτσος (Documento)

 

Αντάρα έχει σηκωθεί με την ομάδα προπαγάνδας του Μαξίμου. Η «Ομάδα Αλήθειας» ή αήθειας ή αλητείας όπως τα αποκαλούν οι εχθροί τους, τα εξαπτέρυγα της ΝΔ δηλαδή εδώ και πάνω από μία δεκαετία (κι άλλα κόμματα έχουν ψηφιακό στρατό, αλλά εδώ έχουμε φουλ,της χυδαιότητας), αποκαλύφθηκε να σιτίζεται από το πρυτανείο του δημόσιου κορβανά και από μεγαλοεπιχειρηματίες. Το ρεπορτάζ που συνυπέγραψαν ο Νάσος Κουκάκης και η Ελίζα Τριανταφύλλου ακτινογραφεί τη δράση της ομάδας, τη σύνθεσή της με πρόσωπα και διευθύνσεις και φυσικά τη χρηματοδότησή της. Η προπαγάνδα της κυβέρνησης προφανώς περιλαμβάνει δολοφονίες χαρακτήρα που εκτελούνται με μεγάλη ακρίβεια μέσα από ένα σμήνος μελών, με τα τρολ του διαδικτύου, με τα πετσωμένα ΜΜΕ και εκείνα που είναι σε διατεταγμένη φιλελεύθερη υπηρεσία. Η αήθεια των επιθέσεων έχει αγγίξει τα χειρότερα επίπεδα στο έγκλημα των Τεμπών, κάνοντας βρόμικο πόλεμο στους συγγενείς των θυμάτων επειδή τολμούν να ζητούν δικαιοσύνη απέναντι την κυβέρνηση του μπαζώματος.

Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι ότι αυτή η δράκα των νεοδημοκρατίστας πληρώνεται αδρά για τις υπηρεσίες συκοφάντησης προς το κόμμα. Το τρίγωνο που έχει αποκαλυφθεί είναι ενδεικτικό: οι ιδιοκτήτες μιας διαφημιστικής εταιρείας, από τις μεγαλύτερες, για να μην πούμε η μεγαλύτερη, που παίρνει/της αναθέτει η κυβέρνηση πολλές δουλειές, η οποία επίσης έχει στους πελάτες της μερικές από τις πιο μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας, έχουν μια… θυγατρική η οποία τροφοδοτείται με χρήμα από αυτούς και μισθοδοτούν τα παιδιά του πληκτρολογίου της «Ομάδας Αλήθειας». Μια συγκεκριμένη περίπτωση, η Ελία Ζερβού ή –κατά γραπτή δήλωσή της σε σχόλια του fb είναι ένας από τους χυδαιότερους και θρασύτατους λογαριασμούς– lexotanil πληρώνεται με 1.500 ευρώ συν ασφάλιση, όπως αποκάλυψε ο Κώστας Βαξεβάνης στο X (πρώην Twitter). Παράλληλα αυτά τα παιδιά έχουν επικεφαλής δύο πρόσωπα που επίσης τρέχουν εταιρείες που παρέχουν υπηρεσίες επικοινωνίας και σχεδίασης ιστοσελίδων κ.λπ. Όλως τυχαίως επίσης παίρνουν δουλειές από το δημόσιο.

Αφού περνούν ζωή και κότα με αναθέσεις του δημοσίου, γιατί να στραφούν εναντίον του Μητσοτάκη; Ως ανταμοιβή, το κυβερνητικό σύμπαν, από υπουργούς μέχρι βουλευτές, ακολούθησαν τη γραμμή ότι είναι δικά τους παιδιά, παρέχοντας πλήρη κάλυψη σε όσους τους προμηθεύουν άφθονη, βουρκώδη προπαγάνδα. Πλήρως συντονισμένα. Υπάρχει ένα παρασκήνιο που συζητιέται και σε νεοδημοκρατικά στέκια και το συνδέουν με την αποχώρηση/αποπομπή του Έρικ Θανόπουλου Παρκς από το Μαξίμου. Ο στρατηγός των τρολ χρεώθηκε το κλίμα από τα Τέμπη και τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις που πανικόβαλαν το Μαξίμου. Δεν είναι τυχαίο που οι πιο ψαγμένοι μιλούν για «εσωτερικό εχθρό».

Το «παπαγαλάκι»

Την περασμένη Τετάρτη πραγματοποιήθηκε απεργία. Σε μερικούς κλάδους ήταν πολύ επιτυχημένη. Ένας από αυτούς και οι αερομεταφορές. Αν γνωρίζατε πώς δουλεύουν οι υπάλληλοι της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας που έχουν μείνει οι μισοί, θα τρέματε μήπως συναντήσουμε και τα αεροπορικά Τέμπη. Εδώ δεν χωράνε οπαδικές, συγγνώμη κομματικές παρωπίδες. 

Ο συνηθισμένος απεργοσπάστης και κυβερνητικός απολογητής πέρα από τα όρια της προπαγάνδας ξεπέρασε και τον συνηθισμένο του εαυτό. Ο Άρης Πορτοσάλτε εξανέστη και τα έβαλε με τη δικαιοσύνη που δεν έβγαλε –όπως είχε συνηθίσει– ετυμηγορία που να κηρύσσει παράνομη και καταχρηστική την απεργία. Έτσι είναι συνηθισμένοι οι οπαδοί του καθεστώτος: δίνουν εντολή στους δικαστές (όπως ο Κυριάκος για τα Τέμπη κ,λπ.). Για να γίνουν πιστευτοί από τους ακροατές/τηλεθεατές έφεραν το «ατράνταχτο» επιχείρημα του τουρισμού, δηλαδή της βαριάς βιομηχανίας της χώρας. Θα πεθάνουμε αλλά θα ζήσει ο τουρίστας και μάλιστα μες στο σπίτι μας/bnb μας. Επειδή ανέφερε απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τη δικαστίνα που εξέδωσε την απόφαση, παρενέβη ο προϊστάμενος του Πρωτοδικείου Αθηνών για να επαναφέρει τον Πορτοσάλτε στην τάξη. 

Είδατε πού έχει φτάσει το λιβάνισμα και η προπαγάνδα και σας φαίνονται απλές οι συμπτώσεις με την «Ομάδα Αλήθειας».

Λίστα θανάτου

Τα Τέμπη δεν είναι το μοναδικό έγκλημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ευθύνεται αμέσως και εμμέσως σε πλείστες περιπτώσεις. Από την πανδημία με τους νεκρούς ως το ναυάγιο της Πύλου, από τις επαναπροωθήσεις ως τους πλειστηριασμούς. 

Ο πλειστηριασμός αποκτηνώνει, και το καταλάβαμε στην Εύβοια. Η κυβέρνηση δεν όπλισε τον δράστη αλλά έχει διαμορφώσει το πλαίσιο να αρπάζουν τα σπίτια τα αρπακτικά, αλλά και να πτωχεύει το άτομο ως άτομο. Η πτώχευση αυτή έγινε με τραγικό τρόπο αντιληπτή. Η διαφωνία με την αδελφή του, η αίτηση για πλειστηριασμό, αλλά και η εμφάνιση ενός προσώπου από την τοπική κοινωνία, το οποίο όλοι χαρακτηρίζουν ήσυχο αλλά ήταν αυτός που έσπευσε να αγοράσει το σπίτι του συντοπίτη του. Πόσο κυνικός και άκαρδος να συναγωνιστεί σε αυτά τα σημεία τα αρπακτικά των funds;

Όλα στη ζυγαριά του κέρδους και της ατομικής απολαβής.

Ολιγαρχία των δασμών

Στον απόηχο της μεγάλης συγκέντρωσης του Μπέρνι Σάντερς στο Λος Άντζελες στο πλαίσιο της περιοδείας του «Fight oligarchy», στις Ηνωμένες Πολιτείες ο πόλεμος των δασμών προκαλεί πολλές συζητήσεις. Διαβάζετε πολλά από ειδικούς και τραμπικούς αλλά εδώ είπαμε να ακούσουμε τη γνώμη ενός εργαζόμενου. Πώς αντιλαμβάνεται τη νέα πραγματικότητα; 

Ας δώσουμε τον λόγο στον πρόεδρο των εργατών στην αυτοκινητοβιομηχανία (United Auto Workers – UAW, ένα από τα μεγαλύτερα εργατικά συνδικάτα στις ΗΠΑ), τον Σόουν Φάιν. Δεν είναι τυχαίο πρόσωπο, καθώς εξελέγη το 2023 σε εσωτερικές εκλογές που ψήφισαν απευθείας τα μέλη και την ίδια χρονιά ηγήθηκε ιστορικής απεργίας στις τρεις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες διεκδικώντας με μεγάλη επιτυχία αυξήσεις μισθών και καλύτερες συνθήκες εργασίας. 

Ο Σον Φέιν εκτιμά ότι οι παλιές συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου, όπως η NAFTA (βόρεια Αμερική και Μεξικό), διέλυσαν την αμερικανική βιομηχανία. Προφανώς και συνέβη αυτό. Θυμάται ότι μεγάλωσε στην Ιντιάνα σε μια πόλη που στηριζόταν σχεδόν αποκλειστικά στις δουλειές της General Motors, και μετά τη NAFTA τα εργοστάσια άρχισαν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. «Χάσαμε 90.000 εργοστάσια» αναφέρει χαρακτηριστικά, κι αυτό το σοκ άνοιξε το δρόμο για το πολιτικό χάος που ζούμε σήμερα.

Συζητώντας τις νέες τακτικές του Τραμπ, ο Φέιν τονίζει ότι οι δασμοί δεν είναι κάτι καινούργιο. Υπήρχαν και πριν τη NAFTA, λειτουργούσαν στοχευμένα και προστάτευαν την αμερικανική παραγωγή. Το μεγάλο πρόβλημα, επισημαίνει ο Φέιν, είναι ότι οι τελευταίες δεκαετίες γέμισαν τις τσέπες των CEO και των μετόχων, όχι των εργατών. «Όποτε υπάρχει κρίση, η εταιρική ελίτ βρίσκει τρόπο να βγάλει λεφτά» σημειώνει. Για παράδειγμα, ενώ οι τιμές των αυτοκινήτων εκτοξεύτηκαν 40% τα τελευταία χρόνια, οι μισθοί παρέμειναν στάσιμοι.

Και τι γίνεται με τις τιμές; «Η αύξηση των τιμών είναι επιλογή των εταιρειών, όχι φυσικό φαινόμενο» λέει ο Φέιν και κατηγορεί τους επιχειρηματίες ότι εκμεταλλεύονται την κατάσταση για να ανεβάσουν τεχνητά τις τιμές και να εντείνουν την ανασφάλεια.

«Πού είναι όλες αυτές οι δουλειές;» αναρωτιέται για τις δουλειές πληροφορικής καθώς υπάρχει μια ολόκληρη φιλολογία ότι «η Αμερική έχει ξεπεράσει τη βιομηχανία» και πρέπει να εστιάσει στην πληροφορική. «Θα υπάρξει προσωρινός πόνος, αλλά αν δεν ξαναχτίσουμε την παραγωγή, το μέλλον για την εργατική τάξη θα είναι ακόμα χειρότερο» σημειώνει για τους δασμούς.