…..Το καλυτερο μαθημα εξελικτικης ψυχολογιας το ελαβα από εναν απλο και καθολου σπουδασμενο εργατη.Ειχε ερθει στο σπιτι μου να
επιδιορθωσει χαλασμενα πλακακια στο μπανιο και αρχισε να μού μιλαει για τη
μικρη του οικογενεια
Ειπε: »Η κορη μου
με ρωτησε χθες τι θα κανω αν θα εχει κακους βαθμους στον ελεγχο του τριμηνου
που θα φερει αυριο. »Θα σε παρω να φαμε εξω γιατι θα εισαι πολύ στενοχωρημενη»
τής απαντησα».
…μια νυχτα η νοσοκομα του Γιαννη Τσαρουχη τον μαλωνε επειδη
εκεινος ετοιμαζοταν να βγει και να παει
σε μια γιορτη.Ηταν ηδη πολύ αρρωστος,εξω ειχε παλιοκαιρο και η νοσοκομα τού
εβαλε τις φωνες.»Κυριε Τσαρουχη,πού πατε; Θα πεθανετε!»
«Για να μην
πεθανω,να μην ζησω;»την ρωτησε εκεινος
Ενας φιλος θυμοταν και μού διηγιοταν τις απαλες παιδικες
νυχτες του,οταν η μητερα του εσβηνε το φως στο παιδικο υπνοδωματιο,τον
πλησιαζε,τού τραβουσε στους ωμους το παπλωμα και εγερνε για το φιλι της
καληνυχτας.
Την
ρωτουσε,λεει,ψιθυριστα,:»Μαμα,ποιον αγαπας πιο πολύ;Τον Χρηστο μας ή εμενα;»
«Εσενα»,τού απαντουσε εκεινη αμεσως
«Κι αν σε ρωτησει ο Χρηστος μας,τι θα του πεις;»
«Εσενα»,θα πω κι εκεινου»
Ξαναφερνω στο νου μου ,από χρονια πριν,μια θεατρικη
παρασταση του Λακη Λαζοπουλου.Μια σκηνη που με ειχε συγκινησει.Ο ηρωας του εργου
αναθυμοταν το παιδικο του παρελθον και μιλουσε για την μητερα του.Μονολογουσε
πως η μονη περιπτωση που εκεινη τον ακουμπουσε ηταν όταν εβαζε το χερι της στο
μετωπο του να δει αν εχει πυρετο
»Και εγω ειχα
συνεχεια πυρετο…» συμπληρωνε χαμηλοφωνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου