ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ
ΚΑΛΑΜΙΕΣ
Πίσω από τις καλαμιές
ήρθες στον ύπνο μου εχτές
και με φιλούσες στα μαλλιά
και ξαναζούσα τα παλιά.
Νά΄ταν ο πόνος μια ματιά
το δάκρυ μια σταλαματιά
να΄ταν φτερό ο χωρισμός
να τονε πάρει ο ποταμός.
Θά΄ταν αλήθεια κι οι στιγμές
πίσω από τις καλαμιές.
Πίσω από τις καλαμιές
σ'άνοιξα χέρια κι αγκαλιές,
κι ήσουν δικός μου ως το πρωί
αλλά με ξύπνησ΄η ζωή.
ήρθες στον ύπνο μου εχτές
και με φιλούσες στα μαλλιά
και ξαναζούσα τα παλιά.
Νά΄ταν ο πόνος μια ματιά
το δάκρυ μια σταλαματιά
να΄ταν φτερό ο χωρισμός
να τονε πάρει ο ποταμός.
Θά΄ταν αλήθεια κι οι στιγμές
πίσω από τις καλαμιές.
Πίσω από τις καλαμιές
σ'άνοιξα χέρια κι αγκαλιές,
κι ήσουν δικός μου ως το πρωί
αλλά με ξύπνησ΄η ζωή.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΥΤΥΧΙΑ
Η μεγαλύτερη η αμαρτία μου
είν’ η αγάπη μου που σου ’χω.
Όταν σ’ αγγίζω, εγώ νομίζω
ότι φορώ κλεμμένο ρούχο.
Δεν υπάρχει ευτυχία
που να κόβεται στα τρία,
στην περίπτωσή μας όμως,
δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Φιλιά δανείζομαι, φιλιά γλυκόπικρα
κι αγάπη από ξένη τσέπη.
Και υποφέρω, γιατί το ξέρω
να σ’ αγαπάω πως δεν πρέπει.
είν’ η αγάπη μου που σου ’χω.
Όταν σ’ αγγίζω, εγώ νομίζω
ότι φορώ κλεμμένο ρούχο.
Δεν υπάρχει ευτυχία
που να κόβεται στα τρία,
στην περίπτωσή μας όμως,
δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Φιλιά δανείζομαι, φιλιά γλυκόπικρα
κι αγάπη από ξένη τσέπη.
Και υποφέρω, γιατί το ξέρω
να σ’ αγαπάω πως δεν πρέπει.
ΚΑΘΕ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΚΑΗΜΟΣ
Είν’ η ζωή μια θάλασσα
κι εμείς καπεταναίοι
κι είναι στ’ αλήθεια τυχεροί
όσοι πεθαίνουν νέοι
Κάθε λιμάνι και καημός
κάθε καημός και δάκρυ
κι είναι η ζωή του καθενός
θάλασσα δίχως άκρη
Πόσες φορές ναυάγησα
μες στα θολά νερά της
και χάθηκε η βάρκα μου
τη μαύρη αγκαλιά της
κι εμείς καπεταναίοι
κι είναι στ’ αλήθεια τυχεροί
όσοι πεθαίνουν νέοι
Κάθε λιμάνι και καημός
κάθε καημός και δάκρυ
κι είναι η ζωή του καθενός
θάλασσα δίχως άκρη
Πόσες φορές ναυάγησα
μες στα θολά νερά της
και χάθηκε η βάρκα μου
τη μαύρη αγκαλιά της
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου