Πανω στον ταφο
του Χριστου ο Επισκοπος φωναρα
Αν εχει χρωματα η
ψυχη,το μαυρο του ταιριαζει
Ψαχνουν να βρουν
το αθανατο,πηγμενοι μες στην υλη
Κρατά το
μεροκαματο,μα αρπαξαν τη χαρα του
Παρε με,Χαρε,παρε
με,να εκδικηθω τον πονο
Ωσπου να γινω
αυτό που θες,λυπησου με κι αγαπα
Θα με ανεβασεις
σε σταυρο,παναθεμά σε, αληθεια
Τα ανθρωπινα
παθηματα,μαθηματα αγιασμενα
Τα δακρυα
τα`αληθινα δεν φαινονται στα ματια
Στρογγυλεψε το
δακρυ του και χωρεσε έναν ηλιο
Όταν
δακρυζεις,πνιγομαι σ`ωκεανο από λυπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου