Από το εργο του σημαντικου ιταλου συγγραφεα Leonardo Sciascia ξεχωριζω τα εξης:
Η μερα της κουκουβαγιας / il giorno de la civetta
Αστυνομικο μυθιστορημα,1961
Αρχές δεκαετίας του 1960, σε μια μικρή κωμόπολη της δυτικής Σικελίας. Η
τραχύτητα του τοπίου συναγωνίζεται την τραχύτητα των ανθρώπων. Παράνομες
δραστηριότητες, λαθρεμπόριο, εγκλήματα πάθους, υποθέσεις διαφθοράς,
ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, φόνοι συμφερόντων αρχίζουν να αποδίδονται σε μια
άγνωστη εγκληματική οργάνωση, τη Μαφία.Πλατεία Γκαριμπάλντι, έξι και μισή το
πρωί. Την πρωινή ησυχία ταράζει το υπόκωφο μούγκρισμα του λεωφορείου που
ετοιμάζεται να ξεκινήσει για το Παλέρμο. Ένας άντρας ντυμένος στα σκούρα τρέχει
να το προλάβει, όταν ξαφνικά ακούγονται δύο πυροβολισμοί και πέφτει νεκρός. Η
αστυνομική έρευνα ξεκινάει, χωρίς όμως αποτέλεσμα: κατά κάποιο περίεργο τρόπο,
κανένας από τους αυτόπτες μάρτυρες εκείνη τη στιγμή δεν πρόσεξε κάτι.
Ο αστυνομικός επιθεωρητής, ο λοχαγός Μπελόντι, ένας άνθρωπος του Βορρά με
πείσμα και όρεξη, αναλαμβάνει να διαλευκάνει την υπόθεση. Το θύμα ήταν ο
εργολάβος Σαλβατόρε Κολασμπέρνα, ένας από τους ιδιοκτήτες του οικοδομικού
συνεταιρισμού "Σάντα Φάρα". Είχε δεχτεί και στο παρελθόν απειλητικά
μηνύματα, αλλά δεν είχε "πειθαρχήσει" στο καθεστώς προστασίας της
περιοχής. Στην προσπάθειά του να ανακαλύψει τους ενόχους και να τους κάνει να
ομολογήσουν, ο Μπελόντι θα βρεθεί αντιμέτωπος με υψηλά ιστάμενα πρόσωπα και τη
σκοτεινή σχέση τους με τη Μαφία.....
Πολιτικες δολοφονιες / il contestο
Αστυνομικο μυθιστορημα,1971
Η πλοκή εξελίσσεται γύρω από τον επιθεωρητή Ρόγκας που
καλείται να εξιχνιάσει μια περίπλοκη υπόθεση ,συνεπεία ενός δικαστικού λάθους
,και μια σειρά δολοφονιών δικαστών. Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται σε μια
φανταστική χώρα, ωστόσο ο αναγνώστης εύκολα αναγνωρίζει τη σύγχρονη Ιταλία..
Η υποθεση Μορο / l`affaire Moro
1978
Η δολοφονία του προέδρου της ιταλικής Χριστιανοδημοκρατίας Άλντο Μόρο τον Μάιο του 1978 ήταν το αποτέλεσμα δύο εγκληματικών πράξεων. Αυτό υποστηρίζει ο Λεονάρντο Σάσα σε αυτό το χρονικό, όπου περιγράφει την ομηρία του Μόρο στη λεγόμενη «φυλακή του λαού» και
την αδικαιολόγητα (και ύποπτα) «σκληρή» στάση της ιταλικής κυβέρνησης που
αρνείται να τον ανταλλάξει με δεκατρείς κρατούμενους Ταξιαρχίτες: ο Μόρο ένας
μετριοπαθής θρησκευόμενος επαγγελματίας πολιτικός– βλέπει, από τη θέση του
αιχμαλώτου, τους φίλους του να τον εγκαταλείπουν, να τον θυσιάζουν και να
εκμεταλλεύονται τον θάνατό του. Οι αξίες του καταρρέουν: το Βατικανό του
γυρίζει την πλάτη και όλοι σιωπούν· ο Μόρο, από πολιτικός ηγέτης γίνεται ένα
πλάσμα μοναχικό και ανήμπορο μπροστά στον θάνατο. Πέρα από ένα γεγονός που
σηματοδοτεί την οριστική μεταμόρφωση των Ερυθρών Ταξιαρχιών σε μια συμμορία από
μανιακούς δολοφόνους («που μπέρδεψαν την ανθρωποκτονία με την επανάσταση»), η
«υπόθεση Μόρο» είναι μια ανθρώπινη τραγωδία. Όχι επειδή ένας άνθρωπος εκτελέστηκε,
αλλά επειδή το κόμμα του, η εκκλησία του, η χώρα του συνέχισαν αδιάφορα την
πορεία τους, όπως αδιάφορα γυρίζουν οι πλανήτες γύρω από τον εαυτό τους. Ακόμα,
πρόκειται για μια κοινωνική τραγωδία: τόσο αίμα, τόσα «επαναστατικά» λόγια,
τόσοι αγώνες κατέληξαν στο αντίθετο αποτέλεσμα από εκείνο που, θεωρητικά,
επιζητούσαν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες. Την ημέρα της εκτέλεσης του Άλντο Μόρο, στις πλατείες ανέμιζαν σημαίες της Χριστιανοδημοκρατίας (η οποία ήταν συνένοχη στη δολοφονία) κι αργότερα, όταν αποκαλύφθηκε ότι το
Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα αποτελούσε παράρτημα της Mαφίας, το ιταλικό κοινό, αντί να στραφεί προς
τα αριστερά, στράφηκε προς τα δεξιά. Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες –και μια σειρά άλλες
ομάδες και πράξεις– είχαν εξευτελίσει την έννοια και την ιδεολογία της Αριστεράς:
η Ιταλία βρέθηκε, όπως είχε προβλέψει ο Μόρο, μπροστά σε μια άβυσσο
Ο ιδιος ο Sciascia ,υπηρξε αργοτερα
βουλευτης του Partito Radicale και μελος της
εξεταστικης επιτροπης της Ιταλικης Βουλης για την υποθεση Αλντο Μορο….υπεβαλε
μειοψηφικο πορισμα που βρισκεται κοντα σ`αυτά που ειχε γραψει πιο πριν στο
βιβλιο του…