Ημερολόγιο κορωνοϊού, 10 Ιανουαρίου 2022: Γιατρέ κόλλησα, πόσο να μείνω μέσα;
1. Οι πρόσφατες οδηγίες από το ECDC, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης Νοσημάτων, είναι περισσότερο ουσιαστικές και χρήσιμες (και ειλικρινείς) από τις αντίστοιχες ελληνικές, και ταυτόχρονα ένας πρακτικός οδηγός στο πώς θα επανέρθουμε στην κοινωνική ζωή, αν νοσούμε, χωρίς τον κίνδυνο να μεταδώσουμε σε κάποιον άλλον. Ο σύνδεσμος για τις οδηγίες, που εστιάζουν στους εργαζόμενους κρίσιμων τομέων (οπότε εν μέρει είναι το minimum και για όποιον άλλο) στο πρώτο σχόλιο: οι οδηγίες λαμβάνουν υπόψη τρία σενάρια, το κανονικό (αυτό που βασικά πρέπει να εφαρμόζουμε), το σενάριο όπου ζορίζεται η κοινωνία και το σύστημα υγείας από απουσίες κρουσμάτων σε κρίσιμους χώρους εργασίας, και το σενάριο όπου αυτή η πίεση είναι ακραία. Κοινός τόπος των οδηγιών για τα δύο πρώτα σενάρια, του κανονικού και αυτού που ζούμε σε μικρό βαθμό, είναι η ανάγκη να βγαίνεις από την όποια απομόνωση ΜΕ αρνητικό τεστ.
2. Υπό κανονικές συνθήκες, έξι μέρες απομόνωση ΚΑΙ αρνητικό τεστ στην έξοδο, ή έξοδος ένα 24ωρο μετά την απυρεξία, με βελτίωση συμπτωμάτων ΚΑΙ ΔΥΟ συνεχόμενα αρνητικά τεστ (με διαφορά μεγαλύτερη των 24 ωρών μεταξύ τους). Αυτά για πλήρως εμβολιασμένους, οι λοιποί πάνε στις 10 ημέρες. Αν τώρα σε ζορίζουν οι απουσίες βασικών εργαζομένων, θέλεις απυρεξία και βελτίωση των συμπτωμάτων ΚΑΙ 3 ημέρες καραντίνα ΚΑΙ αρνητικό τεστ (οι πλήρως εμβολιασμένοι, οι λοιποί στις 5 ημέρες). Αλλά πάντα ΜΕ τεστ στην έξοδο, εκτός αν καίγεται ο κόσμος, στο ακραίο σενάριο πίεσης, οπότε έτσι κι αλλιώς δεν θα βρίσκεις ούτε τεστ να κάνεις.
3. Και τι τεστ να κάνουμε; Οι οδηγίες του ECDC προτείνουν rapid ή μοριακό (αποκλείουν τα σελφ για λόγους πιθανής ανεπαρκούς τεχνικά διενέργειας). Είναι λογικό να κάνεις rapid, επειδή ξέρουμε ότι το μοριακό ενίοτε παραμένει θετικό για μέρες, χωρίς αυτό να σημαίνει ενεργό ιο (πιάνει απομεινάρια του και κάθεσαι απομονωμένος άνευ λόγου). Αντίθετα, ένα θετικό ράπιντ, που λέει και ο Michael Mina (που ξέρει την χρησιμότητά τους καλύτερα από τους περισσότερους), αντιστοιχεί σε μεταδοτικότητα. Φυσικά και έχει σημασία και το rapid πώς θα γίνει, και φυσικά παρατηρούμε καθημερινά ότι το φαρυγγικό δείγμα, όταν ο άλλος έχει πονόλαιμο, γίνεται θετικό στα δύο-τρία λεπτά.
4. Γιατί να τα κάνετε όλα αυτά ενώ η πολιτεία δεν τα προτείνει έως τώρα; Επειδή θα προστατευθεί έτσι κι ο διπλανός σας, κι έχουμε πει εκατό φορές ότι ο διπλανός σας μπορεί να δείχνει υγιής αλλά να είναι ρευματολογικός και ανοσοκατασταλμένος που δεν τον πιάνει το εμβόλιο, διαβητικός και όχι απλά "χοντρούλης" (στους εύκολους χαρακτηρισμούς που εκτοξεύουμε όλοι μας), ογκολογικός, ή απλά ο άτυχος που για άγνωστους λόγους θα νοσήσει βαριά. Μα, θα μου πεις, άμα φορέσω την μάσκα την καλή, δεν φτάνει; Βοηθά πολύ, αν φορεθεί σωστά και συνέχεια και όχι μόνο από εσένα. Το βλέπουμε να γίνεται αυξανόμενα αλλά παραμένουν περισσότεροι οι άνευ μάσκας. Ειλικρινά απορώ πως δεν έχουν βγει στους δρόμους όλοι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν κι άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας να τους απασχολούν, να αρχίσουν να μας δέρνουν τους υπόλοιπους, για τα τεράστια εμπόδια που τους βάζουν ο εγωκεντρισμός και η ευκολία μας, η βολή μας.
5. Για ποιον άλλο λόγο να τα κάνουμε όλα αυτά; Επειδή ακόμη δεν ξέρουμε βασικά πράγματα για το Όμικρον, και μια πρώτη Ιαπωνική μελέτη (βλέπε σχόλια) λέει ότι ο περισσότερος ενεργός ιος (άρα και η μεγαλύτερη μεταδοτικότητα; ) ανιχνεύθηκε μεταξύ 3ης και 6ης ημέρας ΜΕΤΑ την έναρξη των συμπτωμάτων. Πρόδρομη μελέτη, παράξενο αποτέλεσμα, αλλά αυτό έχουμε προς το παρόν και οφείλουμε να το λαμβάνουμε υπόψη.
6. Κατά τα άλλα, να κοιτάζουμε γύρω μας, την αύξηση ΜΕΘ και θανάτων στη Νέα Υόρκη (από το "αθώο Όμικρον", δείτε το σχήμα από τους New York Times στα σχόλια), και να ελέγξουμε σιγά σιγά τα κενά μας, τώρα που αποφασίσαμε να βαφτίσουμε την ταπεινωτική προσωρινή ισοπαλία με τον ιο "νίκη": Το Office International des Epizooties, σημειώνει σήμερα πως δεν γνωρίζουμε τίποτε για τα στελέχη του ιου στα ζώα: στις βάσεις δεδομένων έχουμε 6 εκατομμύρια αλληλουχίες από ιο απομονωμένο από ανθρώπους και 1500 από ιο απομονωμένο από ζώα- στο GISAID/ ανάλογα, στο NCBI έχουμε 2,5 εκατομμύρια sequences από ανθρώπους και...250 από ζώα, και βασικά εστιάσαμε σε μινκ (αλλά δεν μας έγινε μάθημα τι παραλίγο να συμβεί εκεί πριν 16 μήνες) και πλέον τα αμερικανικά λευκά ελάφια (που κι αυτά παρεμπιπτόντως τα ελέγχουμε επειδή τα παρακολουθούμε σχετικά με άλλη λοίμωξη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου