o κουφός γέρος

 

 Ενας γέρος κουφος πηγε μια φορά να γειτονεψει έναν συντεκνο που ητανε αρρωστάρης…μπηκε μεσα,χαιρετισε και καθησε σε μια καρεκλα

-και πώς τα πας εδά,συντεκνε; καλα ε;

Ο άλλος ειχε πυρετο ,ητανε βαρια αρρωστος και τού λεει:

-κακα,συντεκνε,πολλα κακα.

Ο κουφος θαρρεψε πως τού`πε πως παει καλα και λεει:

-δοξασοιοΘεος,προσκυνω τη χαρη Σου!...και ποιο γιατρο ηφερες εδά,συντεκνε;

Ο συντεκνος μάνισε με τσι κουβεντα του αλλου και απαντα:

-το δαιμονα!

Και συνεχιζει ο κουφος που δεν καταλαβε:

-ε,καλος είναι…εγω τονε κατεχω και είναι καλος…σε καλα χερια ήπεσες…ο,τι σού πει,εκειονά`ναι…και ειντα σού`πε να τρως;

Τον συντεκνο δεν τον χωρουσαν τα ρουχα του απ`τον ταραχισμό και τού λεει δυνατα,μπας και τ`ακουσει:

-σκατα! σκατα! σκατα!

Αλλά αυτος παλι δεν πηρε χαμπαρι και συνεχισε:

-καλα`ναι…από τα ιδια ήτρωγα κι εγω αλλοτες που αρωστησα και ειδα την υγειά μου…