Παρασκευή 30 Αυγούστου 2024

video 31/8 5o

 

https://www.facebook.com/reel/1194985151720530

https://www.facebook.com/reel/2702567076580824

για ενα χαμογελο





 

αυτη κι αυτος





 

video 31/8 4o

 https://www.facebook.com/reel/1669788707143597

https://www.facebook.com/reel/980189467210752

video 31/8, 2

 https://www.facebook.com/reel/336142062885947

https://www.facebook.com/reel/2191546517885275

video 31/8 , 1

 

https://www.facebook.com/reel/1830156880821843

https://www.facebook.com/reel/1201213631026233

Αλεκος Σακελλαριος

 Ήμασταν πολύ νέοι.

Περπατούσαμε στην ακροθαλασσιά,
στο Καβούρι, που ήταν ακόμα έρημο,
γαλήνιο και πανέμορφο.
Κι έτσι όπως περπατούσαμε,
το αεράκι που φυσούσε
της χαλούσε τα μαλλιά
και της ανέβαζε το φουστάνι.
Κι αυτή, αγωνιζόταν
πότε θα κατεβάσει το φουστάνι,
πότε θα διορθώσει τα μαλλιά της.
Απελπισία την έπιασε:
- Πω, πω πώς έγινα...
- Πώς έγινες;
- Δε βλέπεις τα μαλλιά μου;
- Και λοιπόν; Τί έχουν τα μαλλιά σου;
Μια χαρά είναι έτσι ανακατωμένα.
Και το βράδυ,
στο μικρό γραφειάκι μου,
άρχισα να γράφω κάτι στιχάκια.
Άστα τα μαλλάκια σου
ανακατωμένα,
άστα ν' ανεμίζουνε
στην τρελή νοτιά,
τώρα που τα νιάτα σου
είν' ολανθισμένα,
άστα τα μαλλάκια σου
ανακατωμένα.
Τη γαλάζια θάλασσα
κοίτα την πλατιά
κι άστα τα μαλλάκια σου
ανακατωμένα,
άστα ν' ανεμίζουνε
στην τρελή νοτιά.
Όταν τελείωσα την πρώτη στροφή,
σκέφτηκα πόσο ανόητο είναι
ένα κορίτσι που έχει τη δροσιά
και τη χάρη του μπουμπουκιού,
να νοιάζεται για το χτένισμά της.
Όποια θέση κι αν έπαιρναν,
ανακατωμένα από τον αέρα,
τα μαλλάκια της
πάντα ωραία θα ήταν.
Το χτένισμα
αρχίζει να έχει κάποια σημασία,
όταν η κόπωση του χρόνου
αρχίζει να φαίνεται στο πρόσωπο.
Έτσι στη δεύτερη στροφή έγραψα:
Θα 'ρθει αλίμονο ο καιρός
άκουσε και μένα,
που δε θα 'χεις κόκκινα χείλη
σαν φωτιά,
θα 'χεις τότε τα μαλλιά
καλοχτενισμένα,
θα 'ρθει αλίμονο καιρός
άκουσε και μένα,
που θα σβήσει η λάμψη αυτή
που 'χεις στη ματιά,
και δε θα 'χεις κόκκινα χείλη
σαν φωτιά.
Άστα τα μαλλάκια σου
ανακατωμένα,
άστα ν' ανεμίζουνε
στην τρελή νοτιά.
Κι ύστερα έπεσα
σε μελαγχολικότερες σκέψεις,
σκέφτηκα το ''αύριο'' που ούτε
κατάλαβα πότε έγινε ''σήμερα''
ή μάλλον πότε έγινε ''χθες'',
κι έγραψα και την τρίτη στροφή:
Είσαι τώρα η Άνοιξη,
θα 'ρθει Καλοκαίρι
κι ύστερα Φθινόπωρο
θα 'ρθει σκυθρωπό,
στον τρελό το δρόμο σου
πάρε με απ' το χέρι,
είσαι τώρα η Άνοιξη,
θα 'ρθει Καλοκαίρι.
Θα σου πουν χίλιες φορές
χίλια σ' αγαπώ
κι ύστερα Φθινόπωρο
θα 'ρθει σκυθρωπό.
Άστα τα μαλλάκια σου
ανακατωμένα,
άστα ν' ανεμίζουνε
στην τρελή νοτιά.
Ήταν μια εποχή που τα τραγούδια
δεν τα γράφαμε κατά ''παραγγελία''
κάποιας εταιρείας δίσκων.
Δεν τα γράφαμε δηλαδή
για να εισπράξουμε μια αμοιβή.
Τα γράφαμε έτσι, από μεράκι.
Τώρα, αν συνέβαινε να γίνουν
και επιτυχία, ακόμα καλύτερα.
Ο στόχος, όμως,
δεν ήταν το εμπορικό κέρδος.
Το μόνο κέρδος που λογαριάζαμε
ήταν η χαρά μιας κάποιας μικρής
δημιουργίας.
Έτσι, όταν έγραψα το τραγούδι,
το καθαρόγραψα σ' ένα χαρτί
που το δίπλωσα
και το έβαλα στην τσέπη μου.
Άλλωστε,
καλά καλά δεν ήταν τραγούδι
έτσι περίεργα
που ήταν γραμμένοι οι στίχοι του,
χωρίς κουπλέ και ρεφρέν.
Τα τραγούδια τότε είχαν άλλη δομή.
Και προπάντων, έπρεπε να είναι
και λίγο μελοδραματικά,
για να ''πιάσουν'',
όπως το:
Σκληρή καρδιά γιατί να σ' αγαπήσω,
Ν' αγαπάς και να μην αγαπιέσαι,
κ.λπ. κ.λπ.
Έτσι, χωρίς δισταγμό,
πήγα στα ''Πεύκα'', που ήταν
η ορχήστρα του Τάκη Μωράκη,
και πλησίασα τον καλό μου φίλο
και εκλεκτό συνθέτη.
- Έχω γράψει ένα τραγουδάκι.
Μήπως σ' ενδιαφέρει;
- Πού είναι;
- Να το.
Το πήρε, το διάβασε και ύστερα
άρχισε να διπλώνει το χαρτί.
- Δε σου αρέσει;
- Πως... Νόστιμο είναι.
Άσε να το κοιτάξω.
Για να γράψει
καλή μουσική ένας συνθέτης
πρέπει να τον συγκινούν οι στίχοι.
Άμα οι στίχοι τού είναι αδιάφοροι,
δε μπορεί να γράψει ούτε νότα.
Δεν ξέρω τί έγινε με τον Τάκη.
Ή το τραγούδι δεν του άρεσε,
ή το έχασε και δεν ενδιαφέρθηκε
παραπέρα. Το τραγούδι έτσι έμεινε.
Σε τρεις συνθέτες που το έδωσα,
μου το γύρισαν πίσω.
Δεν τους έβγαινε.
Του ενός του φάνηκε μεγάλο
και δύσκολο το μέτρο,
ο άλλος ήθελε να προσθέσω
κι ένα ρεφρέν,
ο τρίτος να κόψω τους δύο
τελευταίους στίχους, κ.λπ. κ.λπ.
Κι έτσι,
το τραγούδι έμεινε στα αζήτητα.
Όταν άρχισα να συνεργάζομαι
πιο στενά με τον Μιχάλη Σουγιούλ,
μου είχε ζητήσει να του γράψω
δυο - τρία τραγούδια.
- Και κάνα βαλσάκι αν έχεις...
Τότε ήταν που θυμήθηκα
τα ''Μαλλάκια''.
- Να σου δείξω κάτι κι αν σου κάνει...
Ο Σουγιούλ, όταν το διάβασε,
ενθουσιάστηκε.
- Αυτό είναι τραγούδι!
Δεν ξέρω τί αξίζουν
και αν αξίζουν τα στιχάκια,
η μουσική όμως
που έβαλε ο Μιχάλης Σουγιούλ,
ήταν σωστή δημιουργία.
Οι ειδικοί της εποχής,
που το άκουσαν,
δεν έδειξαν κανένα ενθουσιασμό.
- Βρε παιδιά, μας συγχωρείτε,
αλλά δεν είναι τραγούδι αυτό.
Και οι φωνογραφικές εταιρείες
δεν δέχτηκαν να το κάνουμε δίσκο.
Έτσι τα ''Μαλλάκια'' τα βάλαμε
στην ταινία της Φίνος Φιλμ
''Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν''.
Το τραγουδούσε, υποτίθεται,
ο Αλέκος Αλεξανδράκης
με τη φωνή του Φώτη Πολυμέρη.
Από τις πρώτες κιόλας μέρες
της προβολής, το τραγούδι
έγινε επιτυχία και τραγουδήθηκε,
όσο τραγουδήθηκε σ' όλη την Ελλάδα
τόσα και τόσα χρόνια.
Αλέκος Σακελλάριος
Σαν σήμερα,
το 1991, έφυγε από τη ζωή.
....................................................................
Απόσπασμα από το βιβλίο:
''λες και ήταν Χθες''

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2024

video 108 / αυτος κι αυτη

 

https://www.facebook.com/reel/336142062885947

https://www.facebook.com/reel/2191546517885275

video 107//αυτη κι αυτος

 

https://www.facebook.com/reel/1830156880821843

https://www.facebook.com/reel/1201213631026233

video 106

 https://www.facebook.com/reel/1194985151720530

https://www.facebook.com/reel/2702567076580824

video 105

 https://www.facebook.com/reel/309077465560880

https://fb.watch/ud-LTYxZWy/

για το επιουσιο χαμογελο...

 ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΠΟΤΕ ΛΑΘΗ! ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΝΟΜΙΣΑ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑ,ΑΛΛά ,ΤΕΛΙΚΑ,ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ

************************************************

ΓΙΑΤΡΟΣ:-ΠΑΣΧΕΤΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

ΑΣΘΕΝΗΣ:-ΠΟΣΟ ΣΠΑΝΙΑ,ΓΙΑΤΡΕ;

ΓΙΑΤΡΟΣ:-ΔΙΑΛΕΞΤΕ ΕΣΕΙΣ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ

*****************************************

ΚΑΘΕ ΣΠΙΤΙ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΚΑΡΕΚΛΑ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΤΟΥΛΑΠΑ...

***************************************

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΛΑΙΚΗ ΕΙΔΑ ΜΙΑ ΓΝΩΣΤΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΣΤΟ FACEBOOK ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΘΑΣΟ…

***************************************

-ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΤΑ ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ;

-ΠΡΟΧΘΕΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΙΑ ΓΙΑΓΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ

**************************************

ΕΚΡΥΨΑ ΕΝΑ 50ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΝΑΓΚΗΣ…ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΩΡΑ…ΑΣ ΤΟ ΠΑΡΩ…

*************************************

Ο ΕΝΑς:-ΤΕΛΙΚΑ ΧΩΡΙΣΕΣ;

Ο ΑΛΛΟΣ:-ΝΑΙ ΡΕ,ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΛΛΟ

Ο ΕΝΑΣ:-ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ Τί ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ;

Ο ΑΛΛΟΣ:-ΘΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΝΩ ΑΠ`ΕΞΩ

************************************

ΣΤΗ ΖΩΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ 3 ΑΓΡΑΦΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ:

1.

2.

3.

*****************************

ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΝΕΑΡΟΣ ΠΟΛΩΝΟΣ ΛΟΓΩ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΦΩΝΗΕΝΤΩΝ. ΑΝΑΣΤΑΤΟΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΖΜΠΚΤΣΜΠΙΚ .ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ Η ΜΑΝΑ

**************************************

ΑΧΧΧΧΧΧΧ,ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΡΩΣ,ΘΕΛΩ ΚΙ ΕΓΩ

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2024

video 104//αυτη κι αυτος

 https://www.facebook.com/reel/807977891500192

https://www.facebook.com/reel/3773328576268808

agglisti

 

A Pastor once entered his donkey in a race, and to his delight, it won! Excited by the victory, he entered it in another race, and once again, his donkey came out on top. The local newspaper couldn't resist a clever headline: "PASTOR'S ASS OUT FRONT."

However, the Bishop wasn't amused by the attention this brought and ordered the Pastor not to enter the donkey in any more races. But the story didn't end there—the next day's headline read: "BISHOP SCRATCHES PASTOR'S ASS."

The Bishop, now deeply embarrassed, demanded the Pastor get rid of the donkey altogether. So, the Pastor decided to give it to a Nun at a nearby convent. Of course, the local paper had a field day with that one too: "NUN HAS BEST ASS IN TOWN."

That was the last straw for the Bishop. He insisted the Nun sell the donkey, which she did for $10. The next day, the paper announced: "NUN SELLS ASS FOR $10."

The Bishop, now completely overwhelmed, instructed the Nun to buy back the donkey and set it free in the plains. Naturally, the paper had one final headline: "NUN ANNOUNCES HER ASS IS WILD AND FREE."

The Bishop didn't survive the ordeal, and he was buried the next day.

The moral of the story? Worrying about public opinion can bring you endless stress and even shorten your life. So, be yourself and live your life to the fullest. Stop stressing about everyone else's "ass" and just take care of your own! You'll find yourself much happier and healthier in the end.

 ************************************************

An old woman walked up to the hitching post, tying her trusty mule securely. As she dusted off her clothes and face from the long journey, a young gunslinger swaggered out of the saloon. With a bottle of whiskey in one hand and a gun in the other, he spotted the old woman and couldn’t resist mocking her. With a sneer, he called out, "Hey, old woman, have you ever danced?"

The old woman glanced up calmly and replied, "No, I never did dance… never really wanted to."

By now, a curious crowd had gathered, eager to see what would happen next. The young gunslinger, grinning from ear to ear, taunted her again, "Well, you old bag, you're gonna dance now!" He began shooting at her feet, forcing the old woman to hop around to avoid the bullets. The crowd erupted in laughter as the gunslinger fired round after round.

Once the last bullet was spent, the gunslinger, still chuckling, holstered his gun and turned to head back inside the saloon. But before he could take a step, the old woman turned to her pack mule and pulled out a double-barreled shotgun, cocking both hammers with a loud, unmistakable click. The sound echoed through the desert, and suddenly, the crowd wasn’t laughing anymore.

The young gunslinger froze, slowly turning around to face her. The silence was so thick, you could cut it with a knife. He stared down the twin barrels of the shotgun, held steady in the old woman’s hands. In a quiet but firm voice, she asked, "Son, have you ever kissed a mule’s ass?"

The gunslinger swallowed hard, fear flashing in his eyes. He stammered, "No ma’am… but I’ve always wanted to."

And the moral of the story? Five important lessons for us all:

Never be arrogant. Don’t waste ammunition. Whiskey makes you think you're smarter than you are. Always make sure you know who has the power. Don’t mess with old women; they didn’t get old by being stupid.

 

video 103

 https://fb.watch/udKLDNU4Y6/

https://www.facebook.com/reel/482936581269889

video 102 //αυτη κι αυτος

 

https://www.facebook.com/reel/1206276183929216

https://www.facebook.com/reel/519487647414318

video 101

 https://www.facebook.com/reel/780495224290006

https://www.facebook.com/reel/1038928914471899

εικονες




 

χωρις λογια




 

Ηelga Stentzel







 

αυτη κι αυτος




 

για το επιουσιο χαμογελο

 

-ΕΧΕΤΕ ΧΑΜΗΛΟ ΚΑΛΙΟ

-ΤΙ ΚΑΛΙΟ;

-ΓΑϊΔΟΥΡΟΔΕΝΕ

******************************************

-ΓΙΑΤΡΕ,ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΕΣ;

-Ο ΜΑΡΜΑΡΑΣ ΕΙΜΑΙ

***************************************

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΛΟΟΥΝ.

ΜΟΝΟ ΜΗ ΣΟΒΑΡΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

************************************

ΑΣΥΡΜΑΤΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ,ΑΣΥΡΜΑΤΑ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΑ,ΝΑ ΘΕΣ ΝΑ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΕΝΑ ΚΑΛΩΔΙΟ…

ΕΚΕΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ…

************************************

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΑΡΑΚΑ: ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΡΑΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΨΥΞΗ…ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΟ ΣΟΥΒΛΑΤΖΙΔΙΚΟ ΚΑΙ ΤΡΩΜΕ ΚΑΝΑ ΠΙΤΟΓΥΡΟ

ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΑΥΡΙΟ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΠΑΜΙΕΣ…

**********************************************

ΚΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΟΛΥΜΠΟΥΣΑ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ,ΝΑ`ΣΟΥ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΜΙΑ ΜΠΛΕ ΜΕΔΟΥΣΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΩ,ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ,ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΤΡΕΧΩ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΝΕΡΟ…

***********************************************

-ΓΕΙΑΣΑΣ,ΑΠΟ ΤΗΝ VODAFONE ΣΑΣ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ

-ΑΣΕ ΡΕ ΨΕΥΤΕΣ,ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΚΟΙΝΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ!

*********************************************

ΜΟΛΙΣ ΕΚΑΝΑ 3 ΣΕΤ ΚΟΙΛΙΑΚΩΝ…ΝΤΑΞ,2 ΣΕΤ ΕΚΑΝΑ…ΑΣ ΜΗ ΛΕΩ ΨΕΜΑΤΑ,ΕΝΑ ΣΕΤ ΗΤΑΝ…ΟΚ,ΨΕΜΑΤΑ ΛΕΩ,ΑΠΛΩΣ ΕΣΚΥΨΑ ΝΑ ΠΙΑΣΩ ΤΟ ΤΗΛΕΚΟΝΤΡΟΛ

************************************************

ΡΩΤΗΣΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ Τί ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΣέΛΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ…

ΠΟΔΗΛΑΤΗΣ,ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΜΕΤΑ!

**********************************************

ΤΕΛΙΚΑ,ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΙΧΕ ΒΓΕΙ ΈΝΑΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ;