Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

απο αναμεταδοση


Θυμάμαι που είχα αγοράσει μια τυρόπιτα και ένα καφέ από το πλοίο όταν  ταξίδευα για Νάξο το 2010.
Ακόμα δεν έχω ορθοποδήσει οικονομικά.

Όταν βαριέμαι πάω στο πάρκο με δύο κομμένα λουριά στα χέρια και ρωτάω  με αγωνία αυτούς που κάνουν τζόκινγκ μήπως είδαν δύο ροτβάιλερ 

Στο face book κάποιοι από εσάς βρίζουν έτσι: $@*#!)...Δηλαδή από κοντά τι θα λέγατε; -"Αι δολάριο μωρη παπάκι τον αστερίσκο μου μέσα! Της δίεσης σου το θαυμαστικό ,μωρη παρένθεση";

Έτσι όπως τα λέει ο Στουρνάρας φοβάσαι να βγεις απο το σπίτι μήπως και  πέσεις πάνω σε επενδυτές, ρε παιδί μου... 

Της πατρίδας μου η σημαία έχει χρώμα ματατζί... 

Μού στέλνει η πρώην μου : 
"Είμαι ματιασμένη.... πάλι για μένα μιλάς;"
 
Και απαντάω "
Όχι, λέμε γενικά για τις πουτάνες" 

-Τι εννοείς μωρή ότι δεν είμαι ρομαντικός; Εγώ; Που όταν τσακωθήκαμε  χάραξα τα αρχικά μας... στο αμάξι σου;

-Τι εννοείς δεν την αγαπάει; 
-Βρε Λίτσα, τσόντα βλέπουμε...
 

Μη λετε σκορδαλια ,ρε, και μάς περνανε για βλαχους ... να λετε πουρές με  μια εσανς σκορδου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: