Τετάρτη 30 Απριλίου 2025
απο το FB
Δημητρης Χρηστου
Γιατί οι Ευρωπαίοι θυσιάζουν τα συμφέροντα των πολιτών τους;
Η κόντρα για την Ουκρανία εξελίσσεται πλέον ανάμεσα στις ΗΠΑ του Τραμπ και την Ευρώπη. Και όταν λέμε Ευρώπη εννοούμε κυρίως την Βρετανία, την Γαλλία και τη Γερμανία.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι, πως και γιατί αυτές οι δυνάμεις αναλαμβάνουν ένα τόσο μεγάλο ρίσκο που απειλεί τις οικονομίες τους και τα συμφέροντα των πολιτών τους;
Είναι πλέον φανερό ότι «το κόμμα του πολέμου» που καθόριζε την εξωτερική πολιτική των Δημοκρατικών από τον Ομπάμα και μετά, με αποκορύφωμα τη διοίκηση Μπάιντεν, έχει μεγάλη επιρροή και στην Ευρώπη, κάνοντας από εδώ αντιπολίτευση στον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ. Η ομάδα αυτή ως το πολιτικό σκέλος του «κόμματος του πολέμου» προώθησε σε θέσεις κλειδιά τον Άντονι Μπλίκεν ως υπουργό εξωτερικών και την Βικτώρια Νούλαντ ως υφυπουργό αμφότεροι ουκρανοεβραϊκής καταγωγής.
Η Νούλαντ μάλιστα διεύθυνε το πραξικόπημα στην πλατεία Μαϊντάν του Κιέβου το 2014 επί προεδρίας Ομπάμα και μετά το κενό της πρώτης θητεία Τραμπ, επανήλθε δυναμικά επί Μπάιντεν, αναλαμβάνοντας ως υφυπουργός εξωτερικών την αρμοδιότητα για την Ευρώπη.
Το νεοσυντηρητικό κίνημα που υπηρέτησε η Νούλαντ, δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1970 γύρω από μια ομάδα διανοούμενων.
Οι νεοσυντηρητικοί υπερασπίστηκαν την επέκταση του ΝΑΤΟ και στην Ουκρανία πριν ακόμη γίνει επίσημη γραμμή. Είδαν τη συμμετοχή της Ουκρανίας στη συμμαχία, ως σημείο-κλειδί για την τοπική και διεθνή κυριαρχία των ΗΠΑ και ειδικά για την ασφυκτική περικύκλωση της Ρωσίας ως αντίπαλο που πρέπει να εξουδετερωθεί, ώστε η αντιμετώπιση της Κίνας να γίνει ευκολότερη.
Η πρόκληση για εισβολή της περικυκλωμένης Ρωσίας ήταν προβλέψιμη και επιθυμητή ως μέρος του σχεδίου. Πλην όμως, ο φανατισμός δεν τους επέτρεψε να δουν τους οικονομικούς κινδύνους από τις υπερβολικές στρατιωτικές δαπάνες.
Το χρέος των ΗΠΑ το 2024 έφτασε στο πρωτοφανές ιστορικό υψηλό 130% του ΑΕΠ (35 τρισεκατομμύρια δολάρια) και για την εξυπηρέτηση των τόκων σε ετήσια βάση, χρειάζονταν ένα τρισεκατομμύριο! Πώς να κυβερνήσεις μια υπερδύναμη με τεράστια εμπορικά ελλείμματα που κινδυνεύει με χρεοκοπία; Αυτούς τους κινδύνους αντιμετωπίζει πλέον ο Τραμπ.
Γιατί όμως οι ευρωπαίοι αναλαμβάνουν ρίσκα που δεν μπορούν να σηκώσουν, όταν μάλιστα ξέρουν πολύ καλά πως στον πόλεμο αυτό η Ρωσία δεν μπορεί να ηττηθεί και η Ουκρανία κινδυνεύει να διαλυθεί;
Φυσικά και δεν καίγονται για τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς ουκρανούς και κάμποσους δικούς τους μισθοφόρους. Παρασύρουν τον Ζελένσκι στα σχέδια τους, υποσχόμενοι πως θα το προστατεύσουν μετά την απομάκρυνσή του από την εξουσία. Η Ουκρανία έχει αξία ως οικόπεδο.
Επιπλέον Μακρόν, Στάρμερ, Μέρτς και αρκετοί μικροί ακόλουθοι, πουλάνε ρωσοφοβία για να περιορίσουν τις αντιδράσεις στο εσωτερικό των χωρών τους, καθώς σε πολεμικές καταστάσεις οι αντιπολιτεύσεις περιορίζονται. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να προτείνουν στους πολίτες τους «κιβώτια επιβίωσης » σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου!
Αρκεί αυτό, όταν η ευρωπαϊκή οικονομία εκτεθειμένη σε κινδύνους υπερβολικών χρεών από τις ασήκωτες στρατιωτικές δαπάνες που εξαγγέλλονται, κινδυνεύει με παρατεταμένη ύφεση που θα προκαλέσει κύμα κοινωνικών διαμαρτυριών;
Στον πίνακα για τις χώρες με τα μεγαλύτερα χρέη σε απόλυτους αριθμούς για το 2022 στην πρώτη θέση βρίσκονται οι ΗΠΑ και ακολουθούν, Βρετανία Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, και Ολλανδία.
Πώς θα το αντιμετωπίσουν; Θα το τραβήξουν στα άκρα μπαίνοντας απ’ ευθείας σε πολεμική αναμέτρηση με την μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη; Πιστεύουν πως μπορούν να υποχρεώσουν ή να παρασύρουν τον Τραμπ να αλλάξει γραμμή και να συνταχθεί μαζί τους; Δεν ανησυχούν πως το μέτωπο ΗΠΑ – ΕΕ κόντρα στην Ρωσία μετασχηματίζεται σε μέτωπο ΗΠΑ – Ρωσίας κόντρα στην ΕΕ;
Έχει σκεφτεί το εγχώριο πολιτικό σύστημα (ότι τέλος πάντων έχει απομείνει) πως θα αντέξει η ελληνική οικονομία στο νέο ευρωπαϊκό περιβάλλον, τόσο εξαρτημένη από τις εισαγωγές;
Τι θα συμβεί αν η πολεμική ατμόσφαιρα αναστατώσει και περιορίσει τον ελληνικό τουρισμό;
Αυτά θα τα είχαν αναλογιστεί αν νοιάζονταν για την κοινωνία...
Πλην όμως σχεδόν όλοι, νοιάζονται για τις εξουσίες τους, μικρές και μεγάλες και τις πλουσιοπάροχες χορηγίες των ελίτ που υπηρετούν!
Τρίτη 29 Απριλίου 2025
Αγγελος Τσέκερης//Πακισταν#Ινδια
Στις 22 Απριλίου στο ινδικό Κασμίρ, έγινε μια τρομοκρατική επίθεση σε βάρος τουριστών. Σκοτώθηκαν 26 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 17.
Το Κασμίρ είναι ένα οροπέδιο στην βορειοδυτική άκρη της Ινδίας. Θεωρείται από τα πιο όμορφα μέρη στον κόσμο. Είναι διαμοιρασμένο ανάμεσα στην Ινδία και το Πακιστάν. Και κατοικείται από μουσουλμάνους. Στο ινδικό Κασμίρ δρουν εδώ και δεκαετίες τρομοκρατικές ομάδες. Ως στόχο τους έχουν την ανεξαρτησία της περιοχής, ή και την ένωση με το Πακιστάν. Και αρκετά συχνά γίνονται αιματηρές ενέργειες σαν την προχθεσινή. Η Ινδία κατηγόρησε για την επίθεση το Πακιστάν. Ο πρόεδρος της Ινδίας, Ναρέντρα Μόντι, ένας ακροδεξιός θρησκόληπτος εθνικιστής, που βρισκόταν σε ταξίδι, γύρισε πίσω, μίλησε τηλεφωνικά με τον Τραμπ και την επόμενη ημέρα εξήγγειλε μέτρα. Τα μέτρα πέρα από διάφορες απελάσεις Πακιστανών διπλωματών, ήταν το κλείσιμο ενός μεθοριακού περάσματος η καταγγελία της συμφωνίας για τα ύδατα του Ινδού ποταμού. Το τελευταίο είναι εξαιρετικής σημασίας θέμα για το Πακιστάν. Το Πακιστάν το διασχίζει ο ποταμός Ινδός, ο οποίος στην αρχή της πορείας του σχηματίζεται από 6 διαφορετικούς ποταμούς. Όλοι βρίσκονται στο ινδικό Κασμίρ. Η συμφωνία αυτή, που υπογράφτηκε to 1960. Δίνει το δικαίωμα στην Ινδία να εκμεταλλεύεται τους τρεις ανατολικότερους ποταμούς αλλά την υποχρεώνει να αφήνει τους τρεις δυτικότερους απείραχτους. Έτσι ώστε το 80% των υδάτων του Ινδού να περνάει στο Πακιστάν, όπου το βαμβάκι είναι προϊόν ζωτικής σημασίας. Ενώ για το μέγεθος της Ινδίας, όλα αυτά είναι γωνιακά θέματα. Το Πακιστάν είπε ότι η επίθεση στο Κασμίρ ήταν προβοκάτσια. Και ότι έγινε από ομάδες οι οποίες στην πραγματικότητα έδρασαν με ψεύτικη ιδιότητα. Δηλαδή προβοκάτσια. Δήλωσε επίσης ότι η παραβίαση της συμφωνίας για τα ύδατα του Ινδού είναι αιτία πολέμου. Μάλιστα. Εδώ όλοι θυμούνται ότι τόσο η Ινδία όσο και το Πακιστάν είναι πυρηνικές δυνάμεις. Υπάρχει και άλλο ένα ζήτημα εδώ που κάνει τα πράγματα ακόμα πιο επικίνδυνα. Είναι τα κινεζικά συμφέροντα στο Πακιστάν. Η Ινδία παραδοσιακά έχει τεταμένες σχέσεις με την Κίνα. Απεναντίας το Πακιστάν είναι για την Κίνα περιοχή εξαιρετικής σημασίας. Η Κίνα έχει δημιουργήσει στο Πακιστάν έναν «οικονομικό διάδρομο» μήκους 3000 χιλιομέτρων, από το λιμάνι της Γκουαντάρ, στην Αραβική θάλασσα, μέχρι τα εδάφη της, πάνω από το οροπέδιο του Καρακορούμ. Είναι ένα πακέτο επενδύσεων περίπου 65 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σε λιμενικά έργα, δρόμους, σιδηροδρόμους, υποδομές και ασφάλεια. Για την Κίνα είναι τεράστιας σημασίας γιατί της επιτρέπει να ανοίξει έναν εμπορικό δρόμο προς τα εδάφη της, παρακάμπτοντας στα στενά της Μαλάκα. (Και υπάρχει και ένας αντάρτικος στρατός αυτονομιστών του Βαλουχιστάν που κάνει τρομοκρατικά χτυπήματα για να ακυρώσει το πρότζεκτ. Και ο οποίος χρηματοδοτείται, ένας θεός ξέρει από που…) Αυτά τα στενά είναι ανάμεσα στην Σιγκαπούρη και την Ινδονησία. Από εκεί διέρχεται το 70% του θαλάσσιου εμπορίου. Αν κλείσουν, η Κίνα κινδυνεύει με ασφυξία. Αλλά ο εμπορικός δρόμος από το Πακιστάν της επιτρέπει να κάνει εμπόριο με την Ευρώπη και να φέρνει πετρέλαιο από το Ιράν, από συντομότερο δρόμο. Που θα βρίσκεται υπό τον δικό της έλεγχο. Εδώ λοιπόν είναι το ανησυχητικό. Τι θα γίνει, αν η Κίνα κρίνει ότι από την Ινδο – πακιστανική κρίση απειλούνται τα ζωτικά της συμφέροντα. Στην Νότια Σινική Θάλασσα, που όντως απειλούνται, δεν την βλέπουμε να αστειεύεται. Ακόμα πιο ανησυχητική είναι η ιδέα ότι κάποιοι κλιμακώνουν την κρίση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν ακριβώς για να πλήξουν τα κινεζικά συμφέροντα. Εξ ου και το τηλεφώνημα του Μόντι στον Τραμπ. Μερικές ημέρες πριν από όλα αυτά ήταν στην Ινδία, ο αμερικανός αντιπρόδερος, Βανς. Που βρισκόμαστε τώρα. Τις τελευταίες μέρες η ένταση στα ινδοπακιστανικά σύνορα έχει ανέβει και γίνονται συνεχώς αψιμαχίες. Η Ινδία κάνει στο Κασμίρ επιχειρήσεις σαν αυτές που κάνει ο Νετανιάχου στην δυτική όχθη και ανατινάζει διάφορα σπίτια. Το Πακιστάν καταγγέλλει ότι η εισβολή της Ινδίας στα εδάφη του είναι σίγουρη και ότι είναι έτοιμο να αμυνθεί. Και ότι θα χρησιμοποιήσει τα πυρηνικά του αν απειληθεί η ύπαρξή του ως χώρας. Διάφοροι ινδοί στρατοκράτες λένε οκ. Ας φάμε ένα πυρηνικό χτύπημα, θα πονέσει αλλά θα ξεμπλέξουμε από το Πακιστάν μια και καλή. Σάμπως εμείς θα το φάμε; Εμείς θα είμαστε στα καταφύγια και θα κουνάμε τανξάκια στους χάρτες. Η Κίνα στήριξε την πρόταση του Πακιστάν για ανεξάρτητη έρευνα και ζήτησε να πέσουν οι τόνοι. ΟΙ Ηνωμένες Πολιτείες κάνουν επίσης εκκλήσεις να βρεθεί από κοινού υπεύθυνη λύση στα θέματα, αλλά με τους παλαβούς που κυβερνάνε, ποιος βρίσκει άκρη. Και ο πλανήτης μισοπληροφορείται από δω και από εκεί ειδήσεις για δύο πυρηνικές δυνάμεις που πάνε να εμπλακούν σε πόλεμο, τώρα που το Ισραήλ και οι ΗΠΑ έχουν εγκαινιάσει την εποχή της ανελέητης σφαγής και του κυνισμού
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)