ταδε εφη ασυστολα

κακως χωριζουμε τους ανθρωπους σε καλους και κακους….οι ανθρωποι ειναι ειτε γοητευτικοι ειτε ανιαροι

Καθε φορά που σκεφτομαι  να κανω κατι το Συμπαν φωναζει τους φιλους του να μην ξεχασουν τα ποπκορν

Δεν υπαρχει «δεν ξερω»…υπαρχει «βαριεμαι να γκουγκλαρω»

Όταν μας ρωταει καποιος αν κανει ζεστη στη Λαρισα,βγαζουμε το βρακι μας και το στυβουμε μπροστα του ,ετσι,χωρις να μιλαμε

Εκει που μπορεις και μιλας με τα ματια,εκει ανηκεις

Κι ερχεται η ωρα που λες «δε γ@μιεται-εγω προσπαθησα»

Δεν αφηνω κατι αοριστο να χαλασει τον ενεστωτα μου

Στο τελος το μονο που θα μεινει δημοσιο θα ειναι το χρεος

Να μην βριζω,ΟΚ…να μην ειρωνευομαι,ΟΚ…να μην προσβαλλω,ΟΚ,αλλά να μην πεταω ουτε καν μπηχτες πώς γινεται; Μαζι μου θα τά παρω;

Ευτυχως που υπαρχει το τέσπα και  σταματαει εκει η συζητηση...

Ποτέ μην υπενθυμιζεις την παρουσια σου…κανεις δεν σε ξεχασε κατα λαθος

Κολαση ειναι κατι που κουβαλας…οχι καπου που πας