σχεδον απο αναμεταδοση

Τοτε….αλλά,μετα από 70 χρονια…

-ακουσες,Γερωτόκριτε,τα θλιβερα μαντατα;

-όχι,γιατι ειχε πεσει η μπαταρία τ`ακουστικου μου

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Με νεο μνιμονιο θα επιβλιθι ικονομια στους τονουσ κε στα γραματα….

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

σκιτσακια

Η αγνωστη ιστορια του Δουρειου Ιππου

http://anekdota.dyndns.org/2014/0248.html

http://anekdota.dyndns.org/2014/att-0249/gleifei_o_tzak.jpg

http://anekdota.dyndns.org/2014/att-0246/ploki_se_tsontes.jpg

http://anekdota.dyndns.org/2014/att-0252/se_vlepw_sa_fyllo.jpg

http://anekdota.dyndns.org/2014/att-0258/romantiko_deipno.jpg

http://anekdota.dyndns.org/2014/att-0257/tetragwniki_riza.jpg

Κι αυτή είναι η κυβική ρίζα: 

http://veryhilarious.com/wp-content/uploads/2012/05/square-root-tree.jpg 

Cyrille Javary (γ.1947- )

Προικισμενος δασκαλος του Yi Jing και δεινος γνωστης της κινεζικης γλωσσας και κουλτουρας

Διευθυντης στο κεντρο Djohi στο Παρισι

Το  Yi Jing(Yi king,I king,I ching  ,διαλεγετε και παιρνετε) είναι το κειμενο-βαση του παναρχαιου συστηματος «μαντειας» που πρωτοεμφανιστηκε στην Κινα, παντως πριν το 1700 πΧ, και διαμορφωθηκε δια μεσου των αιωνων….θετοντας την ερωτηση σου,ηδη εχεις κανει το πρωτο βημα προς την απαντηση….που υποδηλωνεται στο εξαγραμμα(με τις τυχον μεταβλητες του) που τής αντιστοιχει…

Ένα δειγμα διαλεξης του Javary (γαλλιστι)

http://www.izazen.fr/forum/index.php?topic=514.0

Μερικα βιβλια του ,στα γαλλικα

Le Yi Jing

(le grand livre du yin et du yang)  1989

Εισαγωγη στο Ι Κινγκ ,  σε 120 μικρες σελιδες

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Le discours de la tortue(=ο λογος της χελωνας)

(decouvrir la pensee chinoise au fil du Yi Jing)   2003

Αναλυση του ολου συστηματος,σε 670 σελ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

100 mots pour comprendre les chinois    2008

(=100 κινεζ.λεξεις για την κατανοηση των Kινεζων)

Τα κινεζικα ιδεογραμματα εμφανιστηκαν πριν από πανω από 35 αιωνες…υπακουουν σε μια δικη τους λογικη…πώς,όμως,αποδιδουν οι Κινεζοι συγχρονες εννοιες όπως «κοκακολα»,”email”,λέιζερ;…τι ιδεογραμματα χρησιμοποιουν για να αποδωσουν εννοιες που γεννηθηκαν στη Δυση,όπως «δημοκρατια»,»ελευθερια»,»Ολυμπιακοι αγωνες»;….μια διασκεδαστικη περιδιαβαση μεσα από συμβολα,χωρις να χρειαζεται να μαθουμε να μιλαμε ή να γραφουμε τα κινεζικα…

δυο σε συσκευασια ενός

Εγωπαθης μαρκησιος >>> ναρκήσιος

Το αγαπημενο φιδι του λαγου >>> ο καροταλίας

Αν τού τριψουν το κερατο μεγαλωνει >>> πινόκερως

Γερασμενο ακρωτηριο >>>ο Καπηρέας

Δεντρο που ζητιανευει >>> η ζιτιά

Τζαμι της νυχτας >>> πυτζάμι

Φλυαρος ραλίστας >>>ραλίστατος

Τυρι που βαραει >>>ξυπνη-τυρι

Μικροσκοπικο δεντρο που τρεχει >> μπονζαεικίνητο

βιβλια για τα ονειρα 2

Όχι ονειροκρίτες….υποβοηθητικα για την αναμνηση και την καταγραφη του ονειρου,την αναλυση του,την μελετη των θεματων που επανερχονται,για επεξεργασια ατομικη ή ανα δυο ή σε ομαδα κλπ

Για τους αγγλοφωνους

Consious dreaming

        robert  Moss

Inner work

        robert A.Johnson

a little course in dreams

        robert Bosnak

Creative dreaming

         patricia Garfield

ωραιες ηθοποιοι

Beatriz Valdes   ( γ.1963,Κουβα)

Berenice Bejo    (γ.1976 ,Αργεντ.)

Géraldine Pailhas  (γ.1971 ,Γαλλ.)

Ingeborga Dapkunaite (γ.1963,  Λιθουαν.)

Isabel santos ( Κουβα)

Katja Riemann  (γ.1963, Γερμ)

Lia Seydoux  (γ.1985, Γαλλ.)

Leila Hatami  (γ.1972, Περσ.)

Ulrike Tscharre  (γ.1972,Γερμ)

Vildan Atasever (γ.1981, Τουρκ.)  

βιβλια για τα ονειρα 1

μερικα βιβλια που με βοηθησαν να ερθω σε χρησιμη επαφη με τα ονειρα μου...

David Fontana

Teach yourself to dream

Κεφαλαια: Approaching the Dream World….Contacting the Dream World…the art of Dream Control…the art of Interpretation…a dreamer`s guide to the whole self…help from the unconscious

~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~~~~~

Jeremy taylor

Dream work

(techniques for discovering the creative power in dreams)

Και

Where people fly and water runs uphill

(using dreams to tap the wisdom of the unconscious)

~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~~~~~

Montague Ullman

Working with dreams

~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Rosalind Cartwright

Crisis dreaming

(using your dreams to solve your problems)

παει κι ο Λακης Παππάς...

....ο πρωτος που τραγουδησε τον "Ματωμενο Γαμο" και το "Παραμυθι χωρις Ονομα".....ο συνθετης του "παει κι αυτη η Κυριακη", του " ελα μαζι μου καπου να παμε",του " μην κουραστεις να μ`αγαπας"....ο ωραιος κιθαριστας.....εφυγε στα 76 του....αιωνια η μνημη του

βιβλια για το Εννεαγραμμα

μερικοι συγγραφεις με ενδιαφερον εργο

αγγλιστι

R Baron

M Bates

M Beesing

D Keirsey

S Maitri

cl Naranjo

r Nogosek

P O`Leary

Helen Palmer (τα καλυτερα)

don richard Riso (μεταφρασμενος και στα ελληνικα)

richard Rohre

elizabeth Wagele

jerome Wagner

karen Webb

γαλλιστι

philippe Halin

fabien et patricia Chabreuil

pascal Ide

p Longin

j Premont

eric Salmon

απο το Ελλαδισταν

Το Γερμανικο Υπουργειο Οικονομικων πληρωσε (ας πουμε) 1 εκατ.ευρω για να αγορασει δισκετες με ονοματα καταθετων-φοροφυγαδων…..απο ανακρισεις ανεκτησε 50 φορες περισσοτερα χρηματα…και,κυριως,λογω του φοβου των Ιουδαιων,από τις μαζικες αυτό-καταγγελιες(για να εξασφαλισουν ευνοικα προστιμα) 500 φορες περισσοτερα!

Οι δυο ελληνες Υπουργοι Οικονομικων,Παπακωνσταντινου και Βενιζελος, πηραν την λιστα Λαγκαρντ(πιθανως με πολύ βαρεια καρδια και τζαμπα) και εκαναν ό,τι μπορουσαν να την θαψουν,μεχρι και σημερα

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ζιγρας:-τα χρηματα στον Τσοχατζοπουλο τού τα μετεφερα σε μετρητα,συχνα σε βαλιτσα…βεβαια,παντα συνοδευομενος,για ασφαλεια,από αστυνομικο της προσωπικης του φρουρας

(δηλ. το Κρατος πληρωνε αστυνομικη προστασια για την μεταφορα της μιζας!)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

η αντιπρόεδρος του ΕΣΡ Λινα Αλεξιου  κατηγορουμενη(σε εφημεριδα) ότι επαιρνε επι  πολλα ετη επιδομα ανηλικων τεκνων  για τις πολύ ενηλικες κορες της δικαιολογηθηκε ως εξης:

-  άλλοι 400 έπαιρναν το ίδιο επίδομα από παραλείψεις και δυσλειτουργίες του Ταμείου.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ισοβιτης εκοψε την καρωτιδα(!)  αστυνομικου φυλακα γιατι «κωλυσιεργουσε» στο να τού δοθει η αδεια εξοδου

απο τη σημερινο HotDoc.,τευχος 49

ξεχωριζω

το editorial του Κ Βαξεβανη
για το Ποταμι (χωρις να το κατονομαζει)......πολυ ευστοχη κριτικη

6σελιδο αρθρο του Γ Βαρουφακη για την τραπεζικη ενοποιηση......εξηγηση,αληθειες και ψεματα

πολυσελιδο για Φαλτσιανι-λιστα Λαγκαρντ
"εχετε επιτηδες λειψη τη λιστα Λαγκαρντ...δεν ζητησατε πτέ τα στοιχεια που αποδεικνυουν το εγκλημα"
σημερα ο Φαλτσιανι ειναι συμβουλος του γαλλικου και του ισπανικου Κρατους...συνεργαζεται επισης με την Αργεντινη.....μονο η Ελβετια εξακολουθει να τον εχει,ανεπιτυχως,στο στοχαστρο,γιατι τής εκανε μεγαλη χαλαστρα

4σελιδο : λαθρομεταναστες,ναρκωτικα και λαθραια τσιγαρα προωθουνται στην εγχωριο αγορα απο παντοδυναμα κυκλωματα,μεσω των αφυλαχτων παραλιακων περιοχων της δυτικης Πελ/σου

4σελιδο: η σημερινη αληθεια/κατασταση των Προσφυγικων της Λεωφ.Αλεξανδρας

απο τη σειρα "θετικη ψυχολογια"

δυο αμερικανοι στοχαστες/ψυχολογοι ....με μεγαλο εργο, στα αγγλικα

Wayne W. DYER

εχουν μεταφραστει πολλα δικα του στα ελληνικα....απο τα μη-μεταφρασμενα μού αρεσει το

your erroneous zones    1976

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Alain W. WATTS

μερικα βιβλια μεταφραστηκαν.....απο τα μη-μεταφρασμενα,μού αρεσει το

the wisdom of insecurity    1951

ενα λιγοτερο γνωστο κειμενο του Νιτσε

Η γεννηση της φιλοσοφιας (στην αρχαια Ελλαδα)

μεταφραση-σχολια Αιμ.Χουρμουζιος   1944

πιθανως να προκειται για εργο βασισμενο στις σωσμενες μεταθανατιες σημειωσεις του Νιτσε.....πολυ γλαφυρα δοσμενη η  αποψη του για μεγαλες μορφες της αρχαιας ελληνικης φιλοσοφιας....ο Νιτσε,δεινος ελληνιστης φιλολογος,ειναι απο τους πρωτους συγχρονους που κοιταξε με πρωτοτυπη ματια αυτους τους στοχαστες ....βεβαια,παραμενει στην μειοψηφια οταν θεωρει οτι "οι Ελληνες",ως πνευματικη ακμη,επαψαν να υφιστανται αμεσως μετα τα Μηδικα και οτι ο Πεμπτος αιωνας ηταν αιωνας παρακμης του ηθους και των αξιων τους.......θυμιζει,καπως,το καμπανακι του κινδυνου που χτυπησε ο Αισχυλος με τους "Περσες"....και το σχολιο του Γεωργουσοπουλου περι των δυο τυπων ανδρος στην Ιλιαδα,απ`τη μια ο "ηρωας" Αχιλλεας και απο την αλλη ο "σοφιστης-ραδιουργος-ρίχτης" Οδυσσεας

θεατρο...

απ`ο,τι παιζεται ,τωρα,στην Αθηνα...μερικες σταθερες αξιες ως προς το σεναριο και τους διαλογους...
(η ηθοποιία και η σκηνοθεσια     με δικο σου ρισκο)

Ιψεν
οι βρικολακες
ενα εχθρος του λαου

Ιονεσκο
ο ρινοκερος
οι καρεκλες

Μπεργκμαν
σκηνες απο εναν γαμο

Πιντερ
ο επιστατης


η εκδοχη του Μπραουνινγκ

το κουρδιστο πορτοκαλι

το φιλι της γυναικας-αραχνης

Κεχαιδης
η βέρα

απο αναμεταδοση

-Αν δεν πάρω εγώ τηλέφωνο, εσύ δεν παίρνεις ποτέ. 
- Μα,κύριε μου ,σουβλατζίδικο είμαστε. 
- Δικαιολογίες!.. 


-Καλά τί τού βρήκες του κωλόγερου, εσυ, νέα κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά; 
-Το χαμόγελό του ήταν εφοπλιστικό 


-τί σε εμποδιζει να εισαι ο εαυτος σου; 
-ο ποινικος κωδικας 


Τα χρυσόψαρα δηλαδή έχουν μικρή μνήμη, ενώ η κουτσομούρα ας πούμε αν την πειράξεις, το θυμάται για πάντα, ε; 


O Κώστας και η Χαρίκλεια μαλώνουν: 
- Χαρίκλεια , δεν πάει άλλο, καλύτερα να πάρουμε διαζύγιο! 
- Όοοοχι, Κώστα. Εγώ διαζύγια δεν κάνω! Έχω καθαρό το κούτελο. Χήρα με  πήρες, χήρα θα με αφήσεις !


- Τρεις φρέντους εσπρέσσους μέτριους
- Δεν μιλάω Λατινικά!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

και μερικα σκιτσακια

http://www.pinterest.com/pin/202169470745870608/

http://www.pinterest.com/pin/232076187019258664/

http://www.pinterest.com/pin/188025353166705073/

http://cdn.smosh.com/sites/desangrefault/files/bloguploads/funny-senior-yearbook-quote-farted.jpg

http://anekdota.dyndns.org/2014/att-0241/ioudas.jpg

ημερολογιο

χθες,22,πρωτο μπανιο της σαιζον στην Λιμνη της Βουλιαγμενης.....θερμοκρασιακα αψογο

σημερα Παρνηθα:Μόλα>>Σκιπιζα>>Πλατανα>>Σκιπιζα>>Μολα
κατοπτευση για Λοιμικο>Σκιπιζα>Μολα,μετα το φιασκο του Νοεμβριου,οπου ειδα μεν πολλα ελαφια και αγριογουρουνα ,πλην ομως εκανα και 4 ωρες χαμενος εκτος μονοπατιου....παροτι Κυριακη,λιγοστοι οι οδοιποροι στα μονοπατια της  βορειας πλευρας της Παρνηθας

εφυγε ο Κωστης Παπαγιωργης......τον φανταζομαι ηδη να τα λενε με τον φιλαρακο του τον "Ασημακη" τον  Βακαλοπουλο

Herman Hesse

Το μυθιστορημα του Hesse που μού αρεσει περισσοτερο απ`όλα του:

Σιντάρτα (ένα ινδικο παραμυθι)

Μυθιστορηματικη βιογραφια καποιου που θυμιζει τον Βουδα,χωρις ωστοσο να ειναι....

Κλασσικα πολιτικα μυθιστορηματα

Η τριλογια Ακυβερνητες Πολιτειες,του Τσίρκα:

Η Λεσχη        1960

Αριάγνη          1962

Η Νυχτεριδα   1965

Ο Ελληνισμος της Αιγυπτου και το Αριστερο Κινημα στην Μεση Ανατολη...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το Κιβωτιο        1974

Του Αρη Αλεξανδρου

Η εφιαλτικη πορεια ενός αποσπασματος ενοπλων μεσα σε έναν υποθετικο ιδεολογικο Εμφυλιο...

αλλο ενα ωραιο μυθιστορημα

The Magus

του John Fowles

ενας νεαρος αγγλος καθηγητης,σε ενα υποθετικο νησι στον Αργοσαρωνικο,μπλεκει στο διχτυ των ψυχολογικων ψευδαισθησεων που ενορχηστρωνει ενας "μαγος"....επιπλεον,ανοιγει και μια περιεργη ερωτικη ιστορια.....η πλοκη χαρακτηριζεται απο συνεχεις ανατροπες,σχεδον σε καθε κεφαλαιο...

πρωτογραφτηκε το 1965,αλλά ο συγγραφεας το ξαναγραψε το 1977,αλλαζοντας καπως την πλοκη και αρκετα το τελος...κακως

ειναι ενα μυθιστορημα-σταθμος

ενα ωραιο μυθιστορημα

   Solaris

του Πολωνου Stanislas LΕΜ(1961)

επιστημονικης φαντασιας...η υποθεση εξελισσεται σε εναν εξωπλανητη που εχουν αποικισει οι ανθρωποι με εναν σταθμο παρατηρησης....η ενεργεια του πλανητη,μεταξυ αλλων οχλησεων,εχει την ικανοτητα οταν καποιος φερνει στο μυαλο του εναν οικειο του να τού τον ζωντανευει αυτοστιγμη μπροστα του,σαρκα και οστα....απο δω αρχιζουν τα ντραβαλα...

ο ρωσσος Ταρκοφσκι εχει φκιαξει ενα αρκετα πετυχημενο φιλμ απ`αυτο το μυθιστορημα

o Lem,που εγραψε πολλα εργα,κυριως επιστημονικης φαντασιας,περασε ολη τη ζωη του στην Κρακοβια

θεατρικες παραστασεις που μού αρεσαν...

Αυγα μαυρα

Του Διονυση Χαριτοπουλου

Θεατρικη Σκηνη/Κυψελη,σκην.Αντ.Αντωνιου

Δύο αδέρφια χωρίζονται βίαια κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου και όταν ξανασυναντιούνται αναζητούν μνήμες και συναισθήματα

Καταπληκτικο κομματι

~~~~~~~~~~~~~~~~

Μορφες από το εργο του Βιζυηνου

Με την Αννα Κοκκινου,

 Θεατρο «Σφενδονη»,σκηνοθ.Αβδελιωδης

Αλμπερ Καμυ (1913-1960)

Η εξορια και το βασιλειο
l`exil et le royaume

μια ωραια συλλογη διηγηματων του Καμυ...ελλ.εκδ.1969

η μοιχαλιδα
ο αρνησιθρησκος
οι αφωνοι
ο ξενος(οχι το ομωνυμο μιθυστορημα!)
ο Ιωνας
η πετρα που φυτρωνει

μια συνεντευξη και μια επιστολη

Μια συνεντευξη του στρατηγου ε.α.  Κων/νου Φράγκου για τα μεγα-σκανδαλα στο Υπ.Εθν.Αμυνας

http://meklysma.blogspot.gr/2014/01/blog-post_9482.html

και η επιστολη Βαρουφακη προς Σταυρο Θεοδωρακη(Ποταμι)

18/3/2014

Την έκπληξή του, αλλά και την ανεπιφύλακτη αγάπη του για τον φίλο του Σταύρο, την ελπίδα πως το Ποτάμι θα κάνει την ρήξη, αλλά και κριτική σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ μα και ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζει μεταξύ άλλων στην μακροσκελή επιστολή του ο Γιάννης Βαρουφάκης.



«Έκπληκτος με την απόφασή σου να φτιάξεις κόμμα, περίμενα αρκετές μέρες προτού καταγράψω τις πρώτες σκέψεις για το εγχείρημά σου. Χρειάζονταν αυτές οι μέρες για να μπορέσω να διαχωρίσω τις σκέψεις αυτές από τις μνήμες και τα συναισθήματα που έχω συνδέσει με σένα ……., κατέληξα ότι ο μόνος τρόπος να γράψω για το Ποτάμι σου ήταν υπό τη μορφή προσωπικής επιστολής. Και μιας εμείς δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε από τους αναγνώστες μας, αποφάσισα να την αναρτήσω απ ευθείας στο protagon, αντί να σου τη στείλω με email.
Καταρχάς, να ξεκαθαρίσω ότι, παρόλο που εξεπλάγην, η έκπληξη ήταν ευχάριστη. Ένα κόμμα που δεν αποτελεί φράξια, spin off, ή δεκανίκι κατεστημένου κόμματος, είναι θείο δώρο στο αποτελματωμένο πολιτικό σκηνικό, το οποίο έχει απόλυτη ανάγκη να μετεξελιχθεί στο επόμενο στάδιό του. Όπως στη φύση, έτσι και στην πολιτική, η εξέλιξη έρχεται μόνο μέσα από τις απρόβλεπτες «μεταλλάξεις» που διακόπτουν και διαταράσσουν τη διαδικασία «προσαρμογής». Το Ποτάμι σου είναι μια τέτοια μετάλλαξη. Έχουμε άμεση ανάγκη όσο το δυνατόν περισσότερων τέτοιων μεταλλάξεων, ελπίζοντας ότι κάποια από αυτές θα «πιάσει» και πως τα αποτελέσματά της θα είναι καλύτερα για τον τόπο.
Το δεύτερο που θέλω να σου πω είναι ότι δεν έχει μεγάλη σημασία αν, στα πρώτα βήματα, υπάρχουν ασάφειες, λάθη και γενικολογίες στον προγραμματικό σου λόγο. Είναι απόλυτα φυσιολογικό ένα κόμμα που ξεκινά από το μηδέν να μην έχει καλώς διαμορφωμένες θέσεις για τα πάντα. (Λες και τα δήθεν «δουλεμένα» προγράμματα των κατεστημένων κομμάτων αξίζουν το χαρτί στο οποίο τυπώθηκαν). Δεν αμφιβάλλω ότι ο κόσμος θα είναι ιδιαίτερα επιεικής απέναντί σου, εφόσον όμως «πιάσεις τον παλμό» της σημερινής ιστορικής καμπής και δείξεις ότι μαθαίνεις, και εξελίσσεσαι, γοργά.
Το τρίτο σημείο είναι το κυριότερο και αφορά την ουσία – τον παλμό στον οποίο αναφέρθηκα. Τα κόμματα που αποτέλεσαν σημαντικές ιστορικές τομές δεν ήταν εκείνα που εξέφρασαν αυτό που η πλειοψηφία ήθελε να ακούσει ή που αποσκοπούσαν, εξ αρχής, στην πλατιά συναίνεση. Τα ιστορικά κόμματα ήταν εκείνα που, την εποχή της ανάδυσής τους, αντιπροσώπευσαν μια ιστορικά απαιτούμενη ρήξη. Μια ρήξη που κατέστη αναγκαία επειδή, κάτω από την επιφάνεια, οι τεκτονικές πλάκες της κοινωνικής οικονομίας μετακινιόντουσαν, δημιουργώντας τις συνθήκες για σεισμικές δονήσεις που απαιτούσαν μια νέα, μεγάλη ρήξη σε θεσμικό επίπεδο και ένα κόμμα να φέρει τη ρήξη αυτή εις πέρας. Έτσι, π.χ., γεννήθηκε η Βενιζελική παράταξη (ρήξη με την ελληνική φεουδαρχία υπέρ της ανερχόμενης αστικής τάξης), το Κομμουνιστικό Κόμμα (ρήξη της εργατικής τάξης με την απολυταρχία των τσιφλικάδων και των εργοδοτών), του Κ. Καραμανλή (ρήξη με ένα παλάτι που θεωρούσε δικαίωμά του να ελέγχει τους αχυρανθρώπους του), του Ανδρέα Παπανδρέου (ρήξη με την ιδέα πως η Ελλάδα πρέπει να αποδέχεται ασυζητητί -και ως υποτακτικός, yes man- τις θέσεις ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΟΚ).
Εδώ και καιρό, και ιδίως μετά την Καθολική Πτώχευση του 2010, τα ιστορικά κόμματα έχουν μετατραπεί σε απολιθώματα. Γιατί; Επειδή οι ρήξεις στις οποίες στηρίχθηκαν για να υπάρξουν είναι πλέον ιστορικά ξεπερασμένες, ενώ η σημερινή συγκυρία απαιτεί νέα ρήξη που όμως είναι ασυμβίβαστη με τα συμφέροντα των κομματικών μηχανισμών τους. Το μέγα ερώτημα είναι διττό: Ποια είναι η ρήξη που απαιτεί η σημερινή ιστορική καμπή; Είστε, εσύ και οι συνοδοιπόροι σου στο Ποτάμι, έτοιμοι να την κάνετε; Επίτρεψέ μου μερικές σκέψεις για το πρώτο σκέλος του διττού ερωτήματος (καθώς το δεύτερο σκέλος μόνο εσύ, και το μέλλον, μπορούν να απαντήσουν).
Ποια ρήξη;
Ο κατάλογος με τα κακώς κείμενα της πατρίδας μας είναι ατελείωτος. Όμως, για να μη χάσουμε το δάσος κοιτώντας ένα-ένα το κάθε δέντρο, είναι χρήσιμο να επικεντρωθούμε στο ένα βασικό εμπόδιο που η χώρα πρέπει να κατεδαφίσει ώστε να προχωρήσει: Στον Δομημένο Παρασιτισμό Δύο Επιπέδων που, δυστυχώς, επανα-oικοδομείται αυτήν την εποχή μετά τυμπανοκρουσιών και πυροτεχνημάτων πάνω στα ερείπια της Κλεπτοκρατίας που χρεοκόπησε πρόσφατα (αφού χρεοκόπησε τη χώρα). Το κόμμα που θα γράψει ιστορία σήμερα είναι αυτό που θα προβεί σε ανένδοτη ρήξη με αυτόν τον Δομημένο Παρασιτισμό Δύο Επιπέδων. Και στα δύο επίπεδά του. Ποια είναι αυτά;
Μικρο-Παρασιτισμός
Το πρώτο επίπεδο είναι εκείνο που ονομάζω μικρο-οικονομικό, ή μικρο-κοινωνικό, παρασιτισμό. Ο μικρο-παρασιτισμός αυτός χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Τον αντικρίζουμε στο πρόσωπο του λουφαδόρου και ευθυνόφοβου δημόσιου υπάλληλου και, παράλληλα, σε έναν ιδιωτικό τομέα που ανακυκλώνει δανεικό χρήμα μεταξύ καταστημάτων διάθεσης εισαγόμενων, καφετεριών, διαφημιστών, ΜΔΕ (μέσων δήθεν ενημέρωσης) και εργολάβων. Είναι ο λόγος που η Ελλάδα παρέμενε υπανάπτυκτη και που, όταν ήρθε η λαίλαπα της Παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής Κρίσης, ήταν το πρώτο ντόμινο που έπεσε.
Από τα δύο επίπεδα του παρασιτισμού ξέρω ότι εκείνο του μικρο-παρασιτισμού το έχεις στο στόχαστρό σου, όπως φαίνεται από τα κείμενά σου, τις εκπομπές σου, τις συζητήσεις μας. Υπάρχει όμως και ένα δεύτερο, ανώτερο, επίπεδο παρασιτισμού για το οποίο δεν έχεις γράψει ή μιλήσει. Είναι ο μακρο-οικονομικός, και μακρο-κοινωνικός, παρασιτισμός. Ο Μακρο-Παρασιτισμός!
Μακρο-Παρασιτισμός
Από τότε που φάνηκε ότι η χώρα θα μπει στο ευρώ, περί το 1997, ένα τσουνάμι κεφαλαίων εισέβαλε στην Ελλάδα (όπως και στην υπόλοιπη Περιφέρεια) – και συνέχισε να εισβάλει μέχρι την κατάρρευση της Wall Street το 2008. Ο λόγος για αυτή την εισβολή ήταν απλός: Τα επιτόκια στον πυρήνα (Λονδίνο, Φραγκφούρτη, Παρίσι, Νέα Υόρκη) είχαν σχεδόν εκμηδενιστεί ενώ στην Ελλάδα ήταν ακόμα πολύ υψηλά (κι ας μειώνονταν σταδιακά). Όταν φάνηκε πως τα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία θα αποτιμηθούν σε ξένο σκληρό νόμισμα (σε ευρώ), οι ξένες τράπεζες άρχισαν να ανταγωνίζονται η μία την άλλη για το ποια θα δάνειζε τους έλληνες (ιδιώτες, επιχειρήσεις, τραπεζίτες, ακόμα και το κράτος μας) ώστε να κερδίσουν από αυτή τη διαφορά επιτοκίων.
Αυτό το τσουνάμι δανεικών μας έφερε τη φούσκα στο Χρηματιστήριο, την αύξηση των τιμών των ακινήτων, το καταναλωτικό παραλήρημα, τους υψηλούς ρυθμούς «ανάπτυξης», τις Cayenne και το όργιο των ΜΜΕ. Αυτές οι φούσκες ήταν που ενίσχυσαν την ελληνική κλεπτοκρατία και την κατέστησαν κυρίαρχη τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα. Αυτός ο Μακρο-Παρασιτισμός λειτούργησε ως τεράστιο χταπόδι του οποίου τα πλοκάμια εισέβαλαν σε κάθε γωνιά της χώρας, σε κάθε τομέα, σε κάθε σπιτικό, ενισχύοντας τα μέγιστα τον παραδοσιακό μας Μικρο-Παρασιτισμό.
Το 2008, με την κατάρρευση της Lehman Brothers, το τσουνάμι κεφαλαίων αντέστρεψε τον ρου του (ξάφνου τα ξένα κεφάλαια άρχισαν να εγκαταλείπουν την Περιφέρεια της Ευρώπης), οι φούσκες που αποτελούσαν το θεμέλιο του μακρο-παρασιτισμού έσκασαν, κι έτσι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τη μεγάλη καταστροφή που έπληξε τον τόπο. Τότε ήταν που ελπίσαμε ότι η Κρίση θα ήταν, τουλάχιστον, μια ευκαιρία για να γλιτώσουμε από τον Μακρο-Παρασιτισμό και να βάλουμε τις βάσεις για να χτυπήσουμε και τον Μικρο-Παρασιτισμό.
Δυστυχώς, αυτό δεν έγινε. Σύντομα, από τον Μάιο του 2010, οι αρχιεράρχες του Μακρο-Παρασιτισμού βρήκαν το κόλπο με το οποίο όχι μόνο διατήρησαν, αλλά και ενίσχυσαν την εξουσία τους επί του κοινωνικού συνόλου.
Ο Νέος Μακρο-Παρασιτισμός
Αρχές του 2010 πτώχευσε ο δημόσιος τομέας μας και, λίγο αργότερα, τον ακολούθησε ο ιδιωτικός τομέας. Καθολικά πτωχευμένοι λάβαμε το μεγαλύτερο δάνειο στην ανθρώπινη ιστορία υπό τον όρο της δραστικής μείωσης του εθνικού εισοδήματος (καθώς αυτό σημαίνει δραστική λιτότητα και εσωτερική υποτίμηση) – ένας συνδυασμός που έκανε αναπόφευκτο το κούρεμα του δημόσιου χρέους (παρά το γεγονός ότι, όπως θυμάσαι, όσοι εξ ημών τολμούσαμε να μιλήσουμε για αυτό χαρακτηριζόμασταν εθνο-προδότες από τον κ. Παπακωνσταντίνου και τους συν αυτώ).
Όταν ήρθε, το κούρεμα ήταν βαθύ (75% σε μακροχρόνια υπολογισμένες αξίες και αργότερα, με την παροιμιώδη «επαναγορά χρέους»... 93%!) αλλά επιλεκτικό, καθώς δεν άγγιξε τα δάνεια της τρόικας και τα ομόλογα κάποιων αρπακτικών hedge funds. Το μεγάλο κόλπο αφορούσε τις ελληνικές τράπεζες όπου στόχος ήταν να κουρευτούν κι αυτές ριζικά αλλά ο φορολογούμενος να αποζημιώσει τους τραπεζίτες και να τους κρατήσει (δανειζόμενος ο ίδιος) στο τιμόνι των τραπεζών.
Από την Άνοιξη του 2012 έως σήμερα, το δημόσιο βουλιάζει όλο και περισσότερο στο τέλμα μη βιώσιμου χρέους ώστε κάποιοι επώνυμοι κύριοι να παραμείνουν κυρίαρχοι τραπεζών τις οποίες αδυνατούν να επαναφέρουν σε μια υγιή κατάσταση ώστε να ξανα-αρχίσει ο δανεισμός στις υγιείς επιχειρήσεις. Έτσι, τόσο ο δημόσιος τομέας, όσο και ο εν δυνάμει υγιής ιδιωτικός τομέας βουλιάζουν όλο και πιο βαθιά στην κινούμενη άμμο της Καθολικής Πτώχευσης, στον βωμό μιας χούφτας τραπεζιτών οι οποίοι, στη σημερινή κατάσταση ανέχειας που πλήττει τα ΜΜΕ και τα κόμματα του παρασιτισμού, είναι οι μοναδικοί χρηματοδότες πολιτικών, καναλιών και εφημερίδων και, συνεπώς, οι διαμορφωτές της κυρίαρχης πολιτικής και ενημέρωσης.
Πρόκειται για μια νέα, πιο στυγνή παρά ποτέ μορφή Μακρο-Παρασιτισμού η οποία πασχίζει να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου με τα διάφορα Greek Success Stories, με τις υποσχέσεις για έξοδο στις αγορές (λες κι έχει σημασία αν ο πτωχευμένος δανείζεται από την τρόικα ή τις αγορές ελέω της ΕΚΤ), με την τρομοκρατία του «Μετά από Εμάς το Χάος», με τον απίστευτο ισχυρισμό ότι «διέσωσαν την Ελλάδα από την πτώχευση» κ.λπ.
Ίσως το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι, αντίθετα με τον Μακρο-Παρασιτισμό που εξόκειλε το 2010, ο Νέος Μακρο-Παρασιτισμός έχει την έγκριση και την απόλυτη συμπαράσταση της τρόικας. Δομήθηκε συστηματικά με το Μνημόνιο 2 των Παπαδήμου-Βενιζέλου υπό την καθοδήγηση της Φραγκφούρτης, του Βερολίνου και των Βρυξελλών (την ώρα που το ΔΝΤ προσπαθούσε, αναιμικά είναι η αλήθεια, να προβάλει ενστάσεις). Γιατί τέτοια αρωγή;
Γιατί οι «αδέκαστοι» δανειστές, που απαιτούν «τομές» και «μεταρρυθμίσεις» που εξοικονομούν μερικά ευρώ από άρρωστους γέρους, δεν έχουν πρόβλημα με τη δωρεά εκατοντάδων εκατομμυρίων σε λίγους σκοτεινούς Έλληνες που (όπως γνωρίζει καλά η τρόικα), ως αδηφάγα παράσιτα, εμποδίζουν την ανάκαμψη της χώρας; Ο λόγος είναι απλός και συνάμα θλιβερός: επειδή (α) η γερμανική κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί τον απαραίτητο εξευρωπαϊσμό των τραπεζών της ευρωζώνης (και αρνείται να ξεκινήσει με τις ελληνικές) και (β) οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες δεν θέλουν επ’ ουδενί να υπάρξει προηγούμενο σοβαρών ελέγχων αμαρτωλών-πτωχευμένων τραπεζιτών.
Το Διακύβευμα της Διπλής Ρήξης
Διάβασα να λες, σε συνέντευξη στη Ναυτεμπορική, πως«η Ευρώπη πρέπει να δει πως έχουμε μπει σε τροχιά ανάπτυξης κι όταν είμαστε στα πόδια μας τότε να κάνει μια τολμηρή προσπάθεια για να μας βοηθήσει». Φρούδες οι ελπίδες για κάτι τέτοιο, Σταύρο μου.
Όσο εγκαθιδρύεται ο Νέος Μακρο-Παρασιτισμός, ο υγιής ιδιωτικός τομέας δεν θα μπορεί να αναπνεύσει, οι σοβαρές επιχειρήσεις (ακολουθώντας τον δρόμο που χάραξε η Βιοχάλκο κι άλλες αντίστοιχες) θα σηκώνουν την άγκυρα και θα σαλπάρουν για άλλες θάλασσες, οι νέοι θα μεταναστεύουν, και όσοι ήρωες μείνουν πίσω θα ασφυκτιούν. Σε αυτό το πλαίσιο, και αυτοδύναμος πρωθυπουργός να γίνεις, δεν θα μπορέσεις να κάνεις τίποτα για να καταπολεμήσεις τον Μικρο-Παρασιτισμό που τόσο σε εκνευρίζει.
Το Δόγμα Παπακωνσταντίνου (όπως το ενστερνίστηκαν οι κύριοι Γ. Παπανδρέου, Β. Βενιζέλος, Λ. Παπαδήμος, Α. Σαμαράς, Γ. Στουρνάρας) έλεγε κάτι πολύ απλό: «Να κάνουμε ό,τι μας λένε, να μπούμε σε τροχιά ανάκαμψης, και μετά θα μας ελεήσουν.». Δείχνεις να το ενστερνίζεσαι. Φοβάμαι ότι αν το κάνεις θα υπονομεύσεις το Ποτάμι. Το εν λόγω Δόγμα είναι προς αποφυγήν επειδή: Πρώτον, αν κάνουμε ό,τι μας λένε, θα τονώσουμε τον Μακρο-Παρασιτισμό (ακυρώνοντας ντε φάκτο τον πόλεμο εναντίον του Μικρο-Παρασιτισμού) και έτσι η τροχιά ανάπτυξης θα παραμείνει όνειρο απατηλό. Δεύτερον, άνευ δικής μας έντονης πίεσης, το Βερολίνο θα κάνει μόνο τα ελάχιστα για να μας κρατήσει στο ευρώ σε κατάσταση νεκροζώντανη και πολύ μακριά της τροχιάς ανάπτυξης που αναφέρεις.
Διάβασα την άποψή σου ότι τα Μνημόνια λήγουν τον Μάιο και πως αυτό που μετρά πλέον είναι το τι θα κάνουμε στη μετα-Μνημονιακή εποχή που αρχίζει ώστε να ενισχύσουμε την παραγωγή. Εδώ πρέπει να σε επιπλήξω. Το Μνημόνιο 2 έχει διάρκεια έως το 2035 ή έως την αποπληρωμή του 70% των χρεών μας προς την τρόικα. Τον Μάιο τελειώνουν οι επισκέψεις της τρόικας που έχουν στόχο τα μέτρα που πρέπει να εισαχθούν έτσι ώστε να λάβουμε την τελευταία δόση. Από εκεί και πέρα η διεθνής εποπτεία, στο Πλαίσιο του Μνημονίου 2, θα συνεχιστεί σχεδόν στο διηνεκές για να βεβαιώνεται η σταδιακή αποπληρωμή χρεών που η χώρα μας, ο ιδιωτικός της τομέας, εμείς και τα παιδιά μας, επ’ ουδενί δεν θα έχουμε τη δυνατότητα να αποπληρώσουμε. Άρα, είναι αδύνατον να καταστρώσουμε σχέδια για το μέλλον χωρίς να καταπιαστούμε με τους όρους του Μνημονίου και χωρίς να επιβάλουμε, με σκληρό τζαρτζάρισμα, νέους όρους ώστε να ξεφύγουμε από τη Χρεο-Δουλοπαροικία.
Διάβασα τη δήλωσή σου πως δεν πρέπει να είμαστε ούτε οι επαίτες της Ευρώπης ούτε και Ευρωσκεπτικιστές. Η Ευρώπη είναι το σπίτι μας. Ξέρεις ότι συμφωνώ. Όμως, στη σημερινή συγκυρία το να είσαι «βαμμένος» ευρωπαϊστής (όπως δηλώνουμε, κι οι δύο, ότι είμαστε) απαιτεί έντονη κριτική διάθεση και δυναμική αντιπαράθεση. Ακριβώς όπως πρέπει να εναντιωθούμε στους εγχώριους εκπρόσωπους του Παρασιτισμού (μίκρο και μάκρο) καλούμαστε να αντισταθούμε και στους εκπρόσωπους της ευρωπαϊκής του έκδοσης – στον ανεκδιήγητο κ. Ρεν, στον αδύναμο κ. Σόιμπλε, στον τραγελαφικό κ. Μπαρόζο. Απαιτεί τη δυνατότητα να διακρίνεις πως οι εξουσιάζοντες την Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόζουν πολιτικές κόντρα στα συμφέροντα των Ευρωπαίων (άλλωστε η «επίσημη» Ευρώπη έχει μακρά παράδοση να υπονομεύει τα συμφέροντα των λαών της) και μας επιβάλουν «λύσεις» οι οποίες εγγυώνται πως θα είμαστε επαίτες στο διηνεκές (όπως ακριβώς έκαναν με το Μνημόνιο 1 και το Μνημόνιο 2). Σημαίνει πως είσαι έτοιμος (έτσι ώστε να κάνεις στο εσωτερικό της χώρας τη ρήξη που απαιτούν οι καιροί με τον συνδυασμό Μικρο-Παρασιτισμού και Νέου Μακρο-Παρασιτισμού) να αμφισβητήσεις τη δηλητηριώδη συνταγή που σου επιβάλουν ευρωπαίοι ιθύνοντες απαιτώντας από εμάς, για δικούς τους εσωτερικούς λόγους, να στοχεύσουμε στο αδύνατον: Στο να ξεφορτωθούμε μεν τον Μικρο-Παρασιτισμό μας, αλλά να αφήσουμε ανέπαφο τον Μακρο-Παρασιτισμό που οι ίδιοι υποδαυλίζουν.
Ρήξη λοιπόν, Σταύρο μου. Διπλή. Και με τις δύο εκφάνσεις του Παρασιτισμού και των αρωγών του, σε Ελλάδα και Ευρώπη. Αυτό ζητούν οι καιροί και από αυτή τη ρήξη θα κριθεί ένα κόμμα που δεν έχει ακόμα φθαρεί από την εξουσία.
•ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι τα στηρίγματα του Νέου Μακρο-Παρασιτισμού. Τα βάζουν, δήθεν, με τον Μικρο-Παρασιτισμό, κάτι που είναι σχήμα οξύμωρο καθώς, για να εξυπηρετούν και να κρατούν εν ζωή τα μεγάλα παράσιτα, αναγκάζονται να κάνουν τα στραβά μάτια, και έτσι να ενισχύουν, τα μικρά παράσιτα από τα οποία ελπίζουν να αντλούν ψήφους.
•Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένος να κατατροπώσει τον Μακρο-Παρασιτισμό αλλά έχει δρόμο μπροστά προτού πείσει ότι μπορεί να το κάνει αποτελεσματικά, ενώ δεν έχει δείξει δείγματα γραφής για το τι θα κάνει με τον Μικρο-Παρασιτισμό.
•Το ΠΟΤΑΜΙ; Τον Μακρο-Παρασιτισμό θα τον βάλεις στο στόχαστρό σου; Ή θα κάνεις πως δεν υπάρχει, επικεντρωμένος στον Μικρο-Παρασιτισμό που θα σε νικήσει κατά κράτος αν αφήσεις στο απυρόβλητο το νέο σύστημα εξουσίας που χτίζουν οι τραπεζίτες μας με τα δανεικά του ελληνικού λαού;

Όταν συζητούσαμε, οι δυο μας, για όλα αυτά, και σου μιλούσα για τον ρόλο της «επίσημης» Ευρώπης και τον κυνισμό με τον οποίο οι ζημίες των τραπεζιτών (ελλήνων και βορειο-ευρωπαίων) μεταφέρθηκαν στους ώμους των πολιτών (ελλήνων και βορειο-ευρωπαίων), με αποτέλεσμα τη διαιώνιση της Κρίσης, μου απαντούσες ότι δεν μπορείς να κρίνεις τα λεγόμενά μου όντας μη ειδικός. Ως δημοσιογράφος είχες αυτό το «δικαίωμα στον αγνωστικισμό». Ως ηγέτης όμως κόμματος το έχασες το δικαίωμα αυτό, όπως καλά γνωρίζεις. Π.χ. τώρα πρέπει να πάρεις θέση για το εάν δέχεσαι ότι πρόεδρος ιδιωτικής τράπεζας θα πρέπει να επωφεληθεί προσωπικά με πολλά εκατομμύρια δημόσιου χρήματος (σε περίπτωση που η μετοχή της τράπεζας φτάσει επίπεδο που επιλέχθηκε επί θητείας του κ. Βενιζέλου στο υπουργείο Οικονομικών) την ώρα που πάμπολλοι συμπολίτες μας πεινούν. Ακόμα, θα πρέπει να έχεις άποψη για το εάν ο τέως υπάλληλος του εν λόγω τραπεζίτη θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί στη θέση του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος (ιδίως μετά τις αποκαλύψεις για το πράσινο φως που έδωσε για την αγορά της Proton από την ίδια τράπεζα και από άλλον τραπεζίτη που σήμερα είναι στη φυλακή). Και ούτω καθεξής...