Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

Ξαρχακος - Γκατσος


ΣΤΟΝ ΚΑΤΩ ΔΡΟΜΟ

Στον κάτω δρόμο
τώρα που νυχτώνει
το χελιδόνι διπλώνει τα φτερά.
Στον κάτω δρόμο
βγήκαν οι γειτόνοι
σ’ ένα μπαλκόνι να δουν τη συμφορά.

Φέραν τον Ρήγα, τον αετό, τον Διγενή
κι ήταν η όψη του χλωμή σαν το πανί

Στον κάτω δρόμο
τώρα που βραδιάζει
πέφτει τ’ αγιάζι στου κήπου τα κλαδιά
Στον κάτω δρόμο
πίσω απ’ το περβάζει
κάποιος ουρλιάζει και σκίζεται η καρδιά

Φέραν τον Αδωνι, τον Λίνο, τον Χριστό
κι ήταν ακόμη το κορμάκι του ζεστό



ΕΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ ΤΑ ΜΕΡΗ

Ένα μεσημέρι
στης Ακρόπολης τα μέρη
άπονοι ληστές
κάναν τις πέτρες τις ζεστές
λημέρι

Στο Μοναστηράκι
Βαυαροί χωροφυλάκοι
μες στην αντηλιά,
χορεύουν μπρος στον βασιλιά
συρτάκι

Στην Κρήτη και στη Μάνη
θα στείλουμε φιρμάνι
σε πολιτείες και χωριά,
θα στείλουμε φιρμάνι
να `ρθούν οι πολιτσμάνοι
να κυνηγήσουν τα θεριά.

Κάτω στο λιμάνι
τραγουδούν οι πολιτσμάνοι
ήρθαν τα παιδιά
μα έχουν ακόμα την καρδιά
στην Μάνη

Ήρθαν απ`την Κρητη
τα παιδιά του Ψηλορείτη
πίνουν τσικουδιά, μα έχουν ακόμα την καρδιά
στην Κρήτη

Στην Κρήτη και στη Μάνη
εστείλαμε φιρμάνι
σε πολιτείες και χωριά
εστείλαμε φιρμάνι
κι ήρθαν οι πολιτσμάνοι
και διώξαν όλα τα θεριά.


ΤΟ ΔΙΧΤΥ


Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι,
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δε θα μπορέσει να σε βγάλει,
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που είναι γραμμένα σ’ επτασφράγιστο κιτάπι,
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου